Voor de jeugd

Beste jongelui:

De vorige keer hebben we de vraag besproken, waar je nu eigenlijk te kerk moet gaan. Dit in verband met de vraag van die vrouw, waar je de Heere moet aanbidden.

Ik heb toen geprobeerd jullie duidelijk te maken wat het eigenlijk zeggen wil lid te zijn van de “Christelijke Gereformeerde Kerk”. Ik heb gezegd dat die allemaal naar de hemel gaan. Natuurlijk niet zo maar, in dien zin: Ik ben lid van de Chr. Ger. Kerk te A. en nu zit het met mij wel goed. Zo zou ik het niet graag zeggen, want dan zou ik menigeen bedriegen voor de eeuwigheid. En dat mag natuurlijk tot geen prijs. Voor wie het toen door mij geschrevene niet duidelijk is, die moet het nog maar eens aandachtig nalezen. Nu zou het natuurlijk kunnen gebeuren dat een lezer van een andere kerkformatie zich gepasseerd gevoelde op de een of andere manier. Ik kom dat nogal eens tegen. Als ik met iemand ga spreken, zomaar op de weg, of in het ziekenhuis, dan zegt men wel eens, als men bemerkt dat ik Chr. Ger. ben, “Ds., ik ben Ned. Herv. of: ik ben Ger., of, zo is het mij ook wel overkomen, dat men zei: ik ben R.K. Men bedoelde daar dan natuurlijk mee: ik ben Rooms Katholiek. Nu kunnen achter dergelijke antwoorden, weer allerhande gedachten schuil gaan. Men kan er b.v. meebedoelen: ik behoor niet tot “uw kerk”, dus, laat mij met rust. Een mens wordt, als hij nog wat aan Godsdienst doet, wat op zichzelf in deze tijd al als een wonder beschouwd kan worden, maar graag met rust gelaten. Men wil niet onrustig gemaakt worden. Want dat is maar lastig. Om kort te gaan, wat moet je nu met zulke mensen aan?

Als zij mij op de bovengenoemde manier van antwoord dienen, dan probeer ik mij maar dadelijk aan te passen. Ik geloof mij dan in de lijn van Paulus te bevinden, die zeide: Ik ben de Joden een Jood geworden en de Grieken een Griek. Allen ben ik alles geworden, opdat ik er enigen winnen mocht. Zo doe ik het dan ook, als ik er de kans voor krijg, althans. En dan zeg ik nog niet dat ik het dltijd zo doe, want ik moet nog al eens met schuld belijden, dat ik ook wel eens kansen voorbij laat gaan. Doch als de kans er is en de vrijmoedigheid erbij, dan zeg ik tegen een “Hervormde”: Als je goed Hervormd bent, dan is dat nog niet zo slecht. Want dan ben je opnieuw gevormd, dat is wederom geboren. Tegen een Gereformeerde zeg ik dan precies hetzelfde, of hij nu oud gereformeerd is, of nieuw gereformeerd, of vrijgemaakt gereformeerd, of hóe gereformeerd ook: Als je “echt gereformeerd” bent zit je goed, want dan ben je opnieuw geformeerd, dat is wederom geboren.

Als iemand mij weet te vertellen dat hij R.K. is, dat is dus Rooms Katholiek, dan sluit ik mij daar ook weer bij aan door te zeggen, dat ik ook R.K. ben. Doch ik bedoel daar dan mee “Reformatorisch Katholiek”. Nu moet ik er eerlijk bij zeggen, dat dat laatste geen vinding van mij is, doch dat heb ik geleerd van Prof. G. Wisse. Die wist met dat soort “zetten” zijn tegenstanders wel eens “Schaak mat” te zetten.

Ik geef deze dingen maar door, in de hoop dat niemand zich, gedachtig aan het vorige artikel, gepasseerd zal gevoelen, doch dat een ieder er de juiste gevolgtrekking uit zal mogen trekken. En als het met hem of haar op reis naar de eeuwigheid nog niet in orde is, dat het dan met hem of haar nog in orde zal mogen komen. Ik weet niet wat God daartoe gebruiken wil. Hij kan ook dit gebruiken.

Als je dus echt “Christelijk Gereformeerd” bent, dat is daar strijd aan verbonden. Dat zullen jullie je, hopelijk, nog wel herinneren. Ik spreek daarbij de hoop uit dat die “goede strijd” voor niemand van de lezers een vreemde zaak zal zijn. De strijd namelijk in de “geestelijke wapenrusting”. Ik ga daar nu maar niet verder op in, want dan zouden we die Samaritaanse vrouw, waarover we bezig zijn te schrijven, helemaal uit het oog verliezen. Nu zou dat natuurlijk op zichzelf niet zo erg zijn, want die vrouw is al lang in de hemel. Zij is de strijd te boven. Wij zijn nog op de aarde. En dan gaat het over Jezus. Dat zegt het hierboven afgeschreven tekstdeel duidelijk: “Jezus zeide tot haar: Vrouw, geloof Mij,....”

Dit gedeelte stond de vorige keer ook al boven het artikel. We zijn er toen echter niet aan toe gekomen om er wat gedachten aan te ontlenen. We hopen er dan nu wat meer over te zeggen, zonder te beweren, dat we “alles” zullen zeggen, wat er over deze 3 woorden: “Vrouw, geloof Mij”, te zeggen zou zijn.

“Vrouw, geloof Mij!” Dat is geen woord van een mens. Doch het is een woord van de Zoon van God. Mensen vragen “geloof’ omtrent datgene wat ze zeggen. De man gelooft de vrouw en omgekeerd. De kinderen de ouders en omgekeerd. Althans, als de verhoudingen goed zijn. Jullie begrijpen wel wat ik bedoel. Want als het over “goede verhoudingen” gaat, dan mankeert er hier en daar nog wel het één en ander aan. Men gelooft dan elkaar niet meer. Want men weet eigenlijk van te voren al dat men bedrogen wordt. En als men elkaar nog wel gelooft, dan is het zelfs nog niet uitgesloten, dat men tevergeefs heeft geloofd. Men kan zelfs ook ter goeder trouw bedrogen worden. Men heeft dan niet bepaald de bedoeling om iemand te bedriegen. Doch men weet niet beter. Men denkt dat hetgeen men zegt, de waarheid is, terwijl men er achter komt, dat men zelf verkeerd is ingelicht. Of dat men niet goed heeft begrepen, wat men doorverteld. Weest dus als het over “geloven van mensen gaaf” altijd erg voorzichtig. Er is veel bedrog in de wereld. Zelfs tot op de preekstoel toe. Dat is er altijd geweest. Er zijn dominees die de waarheid zouden moeten spreken, doch men weet zelf niet wat de waarheid is. Het zijn leugen-profeten. Zo kom je die in het oude testament al tegen, en in het nieuwe testament is hun getal vast niet verminderd. Zij spreken van vrede, vrede en geen gevaar. Doch de hoorders worden bedrogen, als men denkt in vrede te kunnen leven met een “beetje eigengerechtigheid”. Men pleistert dan met loze kalk. Ik hoop niet dat dit een onbegrijpelijke uitdrukking is. Hij spreekt voor zichzelf. Loze kalk. Dat lijkt wel op kalk, doch het is geen kalk. Het houdt niet op de muur. Het zit er even op. Het lijkt mooi wit.

Doch het spoelt er even gauw weer af. Men is tevreden over zichzelf, doch men heeft nooit geleerd dat men dan nog van geen “vrede met God” kan spreken.

Want dat is alleen mogelijk door het geloof in de Zoon van God. Paulus zegt: “Wij dan gerechtvaardigd zijnde door het geloof, hebben vrede bij God, door onze Heere Jezus Christus”. Vrede met God is dus alleen mogelijk door het geloof in de Zoon van God. En die Zoon van God zegt nu: “Vrouw, geloof Mij!” Zij had altijd “mensen geloofd”. De Zoon van God kende zij niet. Zij kon dus ook niet in Hem geloven.

Hoevelen zijn er niet, die nog nooit van de Zoon van God hebben gehoord. Zij kunnen daarom ook niet in Hem geloven. Hoe zullen zij geloven, indien zij niet gehoord hebben? Dat staat duidelijk in de Bijbel. Zoek het maar op in Rom. 10:14. Letterlijk staat daar: “En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welke zij niet gehoord hebben?” enz.

“Vrouw, geloof Mij!” De aanspraak is vriendelijk. Als je goed luistert, kun je dat horen. Het klinkt dus niet hard, niet afstotend, maar veeleer aantrekkelijk. Jezus is Zich Zijn roeping bewust.

Hij is niet gekomen om te verderven, maar om te behouden. Om te zoeken en zalig te maken, datgene wat verloren was. “Vrouw....” Ik zou zeggen: vul daar nu je eigen naam eens in. Want het staat in de Bijbel. De Heere heeft het laten beschrijven. Hij vraagt van ieder mens geloof. Heel eenvoudig “geloof”. Echt geloof! Meer niet. Minder ook niet.

Let er dus goed op! Als je dit leest, staat de Heere Jezus voor jullie. Hij zegt: “Geloof Mij!”

En doen wij dat nu? Want we horen elke week Zijn stem, om niet te zeggen “dagelijks”, wanneer Zijn Woord gelezen wordt. Jezus zegt omtrent degenen, die Hij geroepen heeft om het Evangelie te verkondigen: “Wie u hoort, die hoort Mij, en wie u verwerpt, die verwerpt Mij. En wie Mij verwerpt, die verwerpt Hem, Die Mij gezonden heeft.”

“Geloven” is dus een zeer belangrijke zaak. De moeite waard om over na te denken. Ik zou zeggen, doe het rustig. Doe het ernstig. Je eeuwig wel of wee is er mee gemoeid.

Wie de zoon gelooft, en ook in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toom Gods blijft op hem. Joh. 3:36.

“Geloof Mij!”

Jullie aller vriend

P.S.

Ik moet nog even het echtpaar A. Beukers feliciteren met het feit dat zij 45 jaren zijn getrouwd. Jullie weten dat genoemde broeder de Administratie van ons blad verzorgt. Hij doet dit al jaren. Zijn vrouw staat hem daarbij trouw terzijde. Daar is veel werk aan verbonden. Wij mogen dankbaar zijn dat hij dit al zoveel jaren heeft kunnen en willen doen. Vandaar: Gezegend echtpaar Beukers, hartelijk gefeliciteerd! God spare u nog wat jaren voor elkander en ook voor ons blad. Er stond op de advertentie die zij zelf hebben opgemaakt een enveloppe. De bedoeling daarvan is wel duidelijk. Nu zal hij niet verwachten dat een ieder hen wat geld zal sturen. Dat mag natuurlijk wel, als blijk van waardering. Doch ik zou zeggen als een ieder hem nu eens een abonnee op zou geven, in een enveloppe, dan weet ik zeker dat hij daar blij mee zou zijn. Want het welzijn van “Ons blad” gaat hem en zijn vrouw ter harte. Zeer aanbevolen!!!!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen