Voor de jeugd (21)

Beste jongelui!

De Heere Jezus is nog steeds bezig met de Samaritaanse vrouw te onderwijzen. Hij doet dat inmiddels ons ook. Want alles wat te voren geschreven is, is tot onze lering te voren geschreven. Laten we dat niet vergeten. Wat te voren geschreven is, heeft betrekking op het ganse Woord van God. Dat is het enigste wat ons wijs kan maken tot zaligheid.

Het was een twistpunt in die tijd, waar men de Vader moest aanbidden. Dat men op verschillende manieren over God als Vader kan spreken, hebben we de vorige keer al zoeken aan te tonen, zonder daar mee te zeggen, dat alles wat er over de “Vader” zou zijn te zeggen, gezegd is. In waarheid kunnen het alleen de “kinderen van God”. Daar kan natuurlijk ook weer verschil tussen worden gemaakt. Want je hebt kinderen in naam en kinderen in waarheid. De eersten worden zo genoemd, zonder het door wedergeboorte geworden te zijn. De laatsten, dat zijn de echten. Ze zijn door de Geest Gods wederom geboren. En daar komt het voor een ieder persoonlijk op aan. Want tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het Koninkrijk Gods niet ingaan. Doch dat wisten jullie al! O ja? Gelukkig dan. Want velen weten dat niet meer. En al is het dat ze het verstandelijk nog wel weten, men heeft er nooit iets mee te doen. Men blijft onder alles rustig die men is. Misschien zegt deze of gene wel: Wat moet ik er eigenlijk aan doen? Een mens kan zichzelf toch niet wederbaren? Inderdaad. Je bent totaal onvermogend. Doch je hebt nog je natuurlijk verstand. Gebruikt dat dan om de Heere te vragen, of Hij in je leven tot stand brengen wil, wat je dan zelf niet kunt. Hij zegt dat Hij er van de huize Jacobs om wil gebeden zijn. Je kunt je voor God nooit verbergen achter je onvermogen. Want dat we in een zodanige staat verkeren, is onze eigen schuld. Want als je eerlijk bent, zul je moeten zeggen, dat het niet je onvermogen is, wat je dwars zit, doch dat het je onwil is. Zo zegt de Bijbel het ook. En ik mag het jullie niet anders vertellen.. Het is echt de moeite waard om er om te vragen. Je kunt er niets bij verliezen, en je kunt er alles bij winnen. Verloren is het al bij voorbaat. Doch Jezus is gekomen om te zoeken en zalig te maken, datgene wat verloren was. Laat dit je nog tot bemoediging dienen. Hij is niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.

Het was in die tijd ook een twistpunt waar de Heere aangebeden moest worden. Je zoudt het in onze taal zo kunnen zeggen: waar moet je nu eigenlijk naar de kerk gaan? Dat dit een actuele vraag is, zal niemand ontkennen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit een heel moeilijke vraag vindt in deze kerkelijk zo verwarrende tijd. Ik ontmoette eens iemand, die de kerk de rug had toegekeerd. Na een langdurig gesprek, kwam ik zover, dat hij mij de vraag stelde waar hij nu eigenlijk moest gaan kerken. Ik heb hem toen niet gezegd, dat hij dit bij mij maar moest komen doen. Want ik ben niet geroepen om te vechten voor hout en steen. Ik heb hem gezegd, dat hij maar daar moest gaan, waar hem eerlijk de waarheid werd verteld. En wat dat is, zou zijn geweten hem wel zeggen. Want een mens heeft toch altijd nog een geweten. En als hem onomwonden de waarheid wordt gezegd, dan beaamt het geweten de waarheid.

Ik geloof niet de man zover te hebben kunnen brengen, dat hij mijn raad heeft opgevolgd. Hij zeide wel, het gesprek maar te willen staken, daar hij tegen mij niet opgewassen was. Ik zeide dat dit, wat mij betreft, het nog wel mee zou vallen, doch dat hij het voor God moest leren verliezen. Twee jaren later bleef de man onverwacht dood. Ik moet helaas het ergste voor hem vrezen. Doch ongewaarschuwd is hij niet heengegaan.

Waar moet ik kerken? Ik ga hier verder maar niet op in. Wie eerlijk wil luisteren en zich niet wil laten bepleisteren met loze kalk, kan echt wel horen wat waarheid is en wat niet. Overigens is het wel gelukkig, ondanks de te betreuren verdeeldheid, dat er meer dan één kerk is, waar de waarheid nog recht verkondigd wordt. Niet eenzijdig, zodat men alleen de Wet maar hoort verklaren, zonder het Evangelie. Ook niet zo eenzijdig, dat men het alleen maar over Jezus heeft, zonder dat ooit de schuld aan de orde komt. Want Wet en Evangelie horen altijd nog bij elkaar. Door de Wet is de kennis der zonde. Doch het Evangelie getuigt van verlossing van zonden. En dat is alleen mogelijk door het geloof in de Heere Jezus Christus.

Als Jezus de Samaritaanse onderwijs geeft, dan geeft Hij op haar vraag geen antwoord in die zin dat Hij zegt: Waar het gebed moet geschieden. Hij spreekt niet over Jeruzalem en ook niet over Gerizim. Hij zegt: De ure komt en is nu, dat gij noch op dezen berg, noch te Jeruzalem den Vader zult aanbidden.

Je moet dit antwoord wel goed begrijpen. Want de Heere wil daar niet mee zeggen dat “kerken” onverschillige zaken zijn. Doch dat Hij en zij op dat moment leefden op de grens van het oude en het nieuwe testament. In het oude testament was men bijzonder aan plaatsen gebonden, waar men het aangezicht des Heeren zoeken moest. Dat was voor de Joden de stad Jeruzalem. Terwijl de Samaritanen meenden dat het de berg Gerizim was.

Doch “de ure komt en is nu”......dat men de Vader overal aanbidden kan. Want de Heere is aan tijd noch plaats gebonden. Wij hebben de ceremoniën, waarin God Zich wilde openbaren en waardoor Hij Zichzelf wilde leren kennen, niet meer nodig. Wij hebben nu het volle Woord. Dat is het gewaad, waarin Christus ons tegentreedt. In het oude testament werd Christus afgebeeld o.a. door de offers. Doch die offers hebben we nu niet meer nodig. Christus heeft met ene Offerande een volkomen genoegdoening teweeggebracht. Zijn Offer heeft God behaagd, volkomen.

Beste jongens en meisjes, wat zit er in die weinige woorden, voor ons ook een les. Want “de ure komt en is nu...” Dat wil zeggen: Nu is het de welaangename tijd om de Heere te zoeken. Dat kan gelukkig overal. Het kan thuis, in de eenzaamheid. Het kan op school, zelfs onder je werk. Het kan overdag en ook in de nacht. Het kan terwijl je op de fiets zit en ook als je op je bed ligt. De grote vraag is natuurlijk wel, of we van de gelegenheden, die zovelen zijn, gebruik maken, om de Heere te zoeken. Want van nature, het is erg genoeg, zoeken we van alles en nog wat, doch de Heere zoeken we niet. Wat baat het de mens indien hij de gehele wereld gewint, en hij lijdt schade aan zijn ziel? Want alles wat nagejaagd wordt in dit “korte” leven, is tijdelijk en vergankelijk. Men kan miljonair zijn en arm sterven, als men de Heere niet heeft leren zoeken. Want dan gaat men met de rijke man voor eeuwig verloren. Men kan ook straatarm zijn, en toch rijk.

Namelijk als men de Heere heeft gezocht en gevonden. Want wie Hem zoekt, zal Hem vinden. En, wie Hem vindt, vindt het leven en trekt een welgevallen van de Heere. Het God geheiligd zaad, zal het gezegend aardrijk erven. Men is dan voor eeuwig rijk en gelukkig.

“Ziet dan hoe gij voorzichtiglijk wandelt, niet als onwijzen, maar als wijzen, den tijd uitkopende, dewijl de dagen boos zijn” Ef. 5:15,16.

Ik moet weer gaan eindigen. DENKEN JULLIE AAN DE PANDDAG OP ZATERDAG 18 SEPT. TE KAMPEN? Wie weet waar het goed voor is? Het zou voor jou de “vindenstijd” kunnen zijn.

Jullie aller vriend,

TOT ZIENS!!!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen