Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Verontrustende ontwikkelingen (18)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Verontrustende ontwikkelingen (18)

Trouw moet blijken

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

In maatschappij en kerk zien wij helaas een toenemende ontrouw. Waar trouw beloofd is, wordt niet altijd trouw betoond. We dreigen eraan te wennen. We schrikken er al minder van. Maar het is een zeer verontrustende ontwikkeling.

Beloofde trouw

In meer dan één verband wordt door mensen trouw beloofd. Het ja-woord wordt gegeven, maar wat wordt er met het ja-woord gedaan? We beseffen dat we zaken gaan aansnijden die teer liggen. Zaken die heel verdrietig zijn en die diep kunnen ingrijpen. Maar we mogen onze ogen niet sluiten voor de werkelijkheid van onze dagen. Als het gaat over beloofde trouw, wie denkt er dan niet aan het huwelijk. Man en vrouw beloven elkaar trouw te blijven totdat de dood scheiding zal maken. Met name valt te denken aan de kerkelijke bevestiging van het huwelijk. Dan wordt voor het Aangezicht des Heeren beloofd elkaar nimmermeer te verlaten. Dus ook niet als er dagen van tegenspoed en ziekte komen. Het houdt in voor elkaar zorg te dragen hoe moeilijk de omstandigheden ook kunnen worden. Elkaar bij te staan in al wat nodig is.

Niet alleen bij het aangaan van het huwelijk wordt trouw beloofd, het geldt ook van het doen van openbare belijdenis. Het ja-woord wat dan gegeven wordt is veelomvattend. Het houdt in ieder geval in dat de middelen die de Heere geeft trouw worden waargenomen. Concreet betekent dit ondermeer dat de kerkdiensten niet worden verzuimd en dat Gods Woord wordt gelezen.

Geschonden trouw

Helaas zien wij in onze dagen dat beloften gemakkelijk verbroken worden. De praktijk van het leven zet menigmaal een streep door het eens gegeven ja-woord. Dat is geschonden trouw. We schrijven het nogmaals neer dat het tere en pijnlijke zaken zijn om aan te snijden, maar we kunnen en mogen er niet aan voorbijgaan. De ontwikkelingen in onze dagen noodzaken daartoe. Ontwikkelingen buiten de kerken, maar ook binnen de kerken. Echtscheiding vinden wij immers niet alleen in de wereld, maar ook onder kerkmensen. Zelfs in toenemende mate. Toen ik zelf jong was was het een ontzettende zaak van een echtscheiding te horen. Je hoorde er slechts heel zelden van. Nu wordt het al gewoner. Men hoort er niet meer van op. Veel huwelijken in onze tijd eindigen in een echtscheiding. Hoewel beloofd werd elkaar trouw te blijven, is de praktijk helaas soms heel anders. Wat een verdrietige zaak voor allen die hiermee te maken krijgen. Diep ingrijpend voor hem of haar die verlaten wordt. En wat te denken van de kinderen. Die worden heen en weer getrokken. Een verdrietige zaak ook voor de naaste familie. Een droevige werkelijkheid: Na kortere of langere tijd gehuwd te zijn geweest, wordt het huwelijk verbroken.

Ook valt te denken aan de handelwijze van belijdende leden. Het komt ook in onze kringen voor dat er trouw werd beloofd in het midden der gemeente, maar dat ontrouw langzaam maar zeker werkelijkheid wordt. De plaats in de kerk wordt een keer leeggelaten. Het is vaak een langzaam proces. Men gaat niet meer tweemaal naar de kerk, maar eenmaal wordt voldoende geacht. Men slaat eens een hele zondag over. De kerkgang wordt al minder. Moeten we dan ook niet spreken van geschonden trouw? Denkt u als trouwe lezer van ons blad beter te zijn dan ontrouwe kerkleden? Of mag er verdriet zijn in uw hart over ontrouwe kerkgang van anderen? Het laatste is beter dan het eerste.

Ontrouw zou veel smart moeten geven in het hart. Zou er soms niet teveel hoogmoed in het binnenste zijn en te weinig smart en bewogenheid? Misschien vraagt iemand: Hoe moet het als ik ontrouw ben geworden? Er is een weg terug. De zondige wegen dienen verlaten te worden. Er dient een leven te komen in overeenstemming met Gods Woord en Wet. Bekering van ongerechtigheden is noodzakelijk. Welgelukzalig zij die als een des doodsschuldige mogen neerbuigen en hun Rechter om genade mogen gaan smeken. Zij zullen het ondervinden dat de Heere groot van goedertierenheid is en gaarne vergevende. Zouden we dat niet zoeken?

Betoonde trouw

Naast de boven beschreven verontrustende zaken zijn er ook verblijdende zaken waar te nemen. Er zijn ook veel goede huwelijken. Er wordt jegens elkaar trouw betoond. Het gegeven jawoord wordt in praktijk gebracht. Niet alleen in dagen van voorspoed. Maar ook in dagen van tegenspoed. Er valt te denken aan dagen van ziekte en overspannenheid. Dan valt het vaak niet mee. Soms komt het voor dat wereldse hulpverleners de mogelijkheid opwerpen uit elkaar te gaan. Maar wie ernst mag maken met het gegeven ja-woord, zal daar niet op in kunnen en mogen gaan. Hartverwarmende dingen worden waargenomen. In liefde en trouw mag de één voor de ander zorgen. Op het gebed wil de Heere kracht en liefde daartoe geven.

Onder belijdende leden zijn ook heel trouwe kerkgangers. Zij zullen hun plaats niet zomaar leeglaten. Rijk als het mag zingen van binnen: “Eén dag is in Uw huis mij meer dan duizend waar ik U ontbeer.” Er wordt ernst gemaakt met het gegeven ja-woord. Het mag het nageslacht worden voorgeleefd. Ook trouw in het opgaan onder de leesdienst. Dan niet thuisblijven of elders kerken. Maar trouw zijn op de plaats waar de Heere heeft gesteld. Wie dit niet doet zaait wind. Vaak is het gevolg geweest dat men storm oogstte. Aanmerking maken op de kerk, bijzonder in het bijzijn van kinderen, is een goed middel in de handen van de satan om kerkverlating te bewerkstelligen.

Volmaakte trouw

Mag u trouw betonen in de bovenbeschreven opzichten? Wie zichzelf werkelijk mag kennen zal zeggen: Ik ben ontrouw, ook al heb ik mijn vrouw of man nooit verlaten. Ik ben ontrouw ook al ga ik trouw naar de kerk en al lees ik op vaste tijden in de Bijbel. Want hoe is het in de gedachtenwereld gesteld? Hebben we bijvoorbeeld nooit gedacht: Ik wilde dat ik nu maar eens niet naar de kerk hoefde te gaan? Is dat ook niet iets van ontrouw? Soms meer zin om de krant te lezen dan de Bijbel te lezen. Alleen de Heere is volmaakt trouw. Hij is en blijft trouw jegens trouweloze mensen. Het werk dat de Heere begint naar Zijn welbehagen in het hart en leven van zondaren, zet Hij ook voort. Gods kinderen worden in de uitleving voor veel ontrouw bewaard, maar ze krijgen de ontrouw van binnen wel in te leven. Zo wordt het wonder al groter dat de Heere hen blijft gedenken.

Gods trouw en waarheid houdt haar kracht tot in het laatste nageslacht. Door Zijn trouw worden trouwelozen zalig en verlost van al hun ontrouw. Een rijk en blij vooruitzicht. De Heere zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden. Dan in volmaakte trouw den Heere dienen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 september 1993

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Verontrustende ontwikkelingen (18)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 september 1993

Bewaar het pand | 12 Pagina's