Rein van uw bloed!

Het is nogal wat, wat de apostel Paulus hier zegt bij zijn afscheid van de ouderlingen van de gemeente van Efeze. Hij is, door de Geest gebonden, op weg naar Jeruzalem. Nee, hij weet niet wat hem daar zal overkomen, maar de Heilige Geest maakt hem wel duidelijk dat banden en verdrukkingen zijn deel zullen zijn. En hij is niet bang. Hij is gewillig om de weg te gaan die de Heere met hem houdt. Ook, als die weg uit zal lopen op de marteldood. “Maar ik acht op geen ding, noch houde mijn leven dierbaar voor mijzelf, opdat ik mijn loop met blijdschap mag volbrengen, en de dienst, welke ik van de Heere Jezus ontvangen heb, om te betuigen het Evangelie der genade Gods” (vers 24) . Hij weet dat het afscheid van de ouderlingen van Efeze, waar hij zo lang en met zoveel zegen had mogen arbeiden, definitief zal zijn. Zij zullen zijn aangezicht niet meer zien (vers 25) .

Maar nu is het zijn grootste blijdschap, dat hij met een oprecht hart mag getuigen: daarom betuig ik ulieden op deze huidige dag, dat ik rein ben van het bloed van u allen! Met andere woorden: wanneer er mensen verloren zullen gaan, dan is dat niet de schuld van Paulus, omdat hij de weg des heils niet zuiver en duidelijk zou verkondigd hebben. Nee, dan is dat hun eigen schuld, omdat zij niet gedaan hebben naar de boodschap die Paulus hun had verkondigd.

Eens schreef deze apostel aan zijn??? zoon Timotheüs: “Beijvert u Gode beproefd voor te stellen als een arbeider, die het Woord recht snijdt.” Welnu, dat heeft hij zelf mogen betrachten.

Paulus heeft zich beijverd de toets van Gods oordeel te kunnen doorstaan, doordat hij het Woord Gods recht gesneden heeft, rechte voren heeft getrokken.

De hoogste lof, die een dienstknecht van Christus gegeven kan worden, is niet, dat hij zo populair is, of dat hij zo welsprekend is, of dat hij zo’n beminnelijk mens is, of dat hij zo diepzinnig, zo practisch, zo dogmatisch of zo aangrijpend preekt. Nee, de hoogste lof is, dat hij “rein is van het bloed” van zijn hoorders.

Niemand, die onze boodschap gehoord heeft, mag eenmaal voor Gods rechterstoel een excuus hebben in onze prediking; niemand mag kunnen zeggen: maar dat is mij ook nooit duidelijk gezegd!

Wat een verantwoordelijkheid voor de prediker, voor de dienaar des Woords. Om waarlijk dienaar van het Woord te zijn. Om de volle raad Gods te verkondigen, zonder iets achter te houden (vers 27).

Laten we nog eens luisteren naar de apostel, en laten we het op ons laten inwerken, wanneer hij zo vrijmoedig en overtuigd mag zeggen tot de ouderlingen van Efeze: “Gijlieden weet, van de eerste dag af, dat ik in Azië ben aangekomen, hoe ik bij u de ganse tijd geweest ben; dienende de Heere met alle ootmoedigheid, en vele tranen en verzoekingen, die mij overkomen zijn door de lagen der Joden; hoe ik niets achter gehouden heb van hetgeen nuttig was, dat ik u niet zou verkondigd en u geleerd hebben, in het openbaar en in de huizen, betuigende, beiden Joden en Grieken, de bekering tot God en het geloof in onze Heere Jezus Christus (vs. 18-21). “Daarom betuig ik ulieden, dat ik rein ben van het bloed van u allen.” Wij mogen wel gedurig bidden dat de Heere Zijn dienstknechten door Zijn Geest getrouw-makende genade geve om dat de apostel met recht te mogen nazeggen. Getrouw-makende genade, om het Woord recht te snijden. Om de volle raad Gods te verkondigen. Om het de rechtvaardige aan te zeggen dat het hem wel zal gaan, maar ook de goddeloze dat het hem kwalijk zal gaan. Om dienaar van Christus en daarom dienaar des Woords te zijn. Om als dienaar van het Woord zelf achter het Woord schuil te gaan. Om ons niet te beijveren om het oordeel van mensen te kunnen doorstaan, maar om in het oordeel Gods te kunnen bestaan. Om te woekeren met de gaven die de Heere ons verleende; en dan is het aantal talenten niet belangrijk. ”Daarom betuig ik ulieden, dat ik rein ben van het bloed van u allen!” Nee, Paulus zegt dit niet vanuit de hoogte, in een zekere bravour-stemming: wat heb ik het toch goed gedaan! Dat zou verfoeilijk in Gods ogen zijn geweest. Maar hij mag dit zeggen in diepe ootmoed en oprechtheid, staande op de geloofshoogte, dicht bij zijn God: ik ben rein van het bloed van u allen!

Er wordt veel gesproken over predikers en preken. Preken worden beoordeeld en ver-oordeeld, gewogen en te licht of te zwaar bevonden. Er zou heel veel over gezegd kunnen worden. Alleen nog dit: wanneer is een preek goed? Alleen, wanneer de prediker rein is van het bloed der hoorders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen