Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Professor G. Wisse. De rechte Godsvrucht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Professor G. Wisse. De rechte Godsvrucht

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

(1)

Er verscheen een nieuw boek met tijdschriftartikelen, overdenkingen en pastorale brieven van prof. G. Wisse. De samenstelling van dit boek is verzorgd door ds. H. van der Ham die al eerder ene boek heeft gepubliceerd getiteld: “Professor Wisse. Aspecten van leven en werk”. Het boek dat nu voor ons ligt draagt als titel: “De rechte Godsvrucht.” Het boek draagt deze titel omdat prof. Wisse steeds de nadruk legde op het leven in de tere vreze Gods. Van een aantal bijdragen in dit boek geldt dat ze niet eerder in brochure- of boekvorm zijn verschenen. Naast oude Wekkerartikelen en Pastorale brieven is het referaat “Plaats en Beteekenis van het Geloof in de Bediening des Woords” opgenomen. Ook treffen wij een aantal meditaties in dit boek aan. In een eerste artikel over dit boek willen wij de inleiding aan de orde stellen en de wijze waarop volgens prof. Wisse in de gezinnen gesproken dient te worden over de prediking.

Inleiding.

De inleiding bevat een korte levensschets van prof. Wisse. Zijn jeugd wordt beschreven. In Leiden kwam Wisse in contact met prof. Bolland. Toen Bolland op zijn uiterste lag heeft

Wisse hem nog bezocht. Hij vroeg of hij een gebed met hem mocht doen. Maar dit werd niet toegestaan. Het antwoord van Bolland was: “De wijzen bidden niet.” Wenend heeft Wisse toen zijn woning verlaten. De breuk met de Gereformeerde Kerken wordt beschreven en zijn overgang naar de Christelijke Gereformeerde Kerken. De artikelenserie over “De droefheid naar God” wordt aan de orde gesteld. Tussendoor mag ik misschien opmerken dat ik hoop dat u het boekje in bezit hebt, dat u het gelezen hebt en dat u de zaken bevindelijk mag kennen die daarin beschreven staan. Er werd over deze artikelen aangaande de droefheid naar God heel verschillend geoordeeld. Prof. K. Schilder maakte er aanmerking op: “Wat docent G. Wisse in De Wekker schreef over het bevindelijk leven, dat was voor mijn besef vol met ongereformeerde gedachten.” Ds. P. de Groot oordeelde daarentegen heel anders: “Hier hebt u zuivere schriftmatige bevindelijke onderwijzing voor uw geestelijk leven, teerkost uwer ziele... Er zijn zelfs juweeltjes bij vanwege het glasheldere als diepgaande der zaken.” Ook ds. G.H. Kersten oordeelde positief: “Bij den uitgever DJ. van Brummen te Dordrecht verscheen in keurige uitvoering, op zeer goed papier, een werkje, dat alleen reeds omdat het poogt uitdrukking te geven van wat Gods volk innerlijk doorleeft, onze aandacht zeer waard is. Wat op theologisch gebied tal van jaren verscheen, kenmerkte zich voor een niet klein gedeelte door het voorwerpelijke karakter dat het droeg. Ds. Wisse nu heeft tegen dien voorwerpelijke stroom in, willen schrijven over de “droefheid van God”; en ik herhaal, het feit, dat een man van naam, als Ds. Wisse, dit deed is der opmerking waardig; en het strekt mij tot blijdschap... Wij bevelen dit boeksken gaarne aan. Al zal menig lezer moeten gewennen aan de wijze van uitdrukking. Dit boekje bevat wat anders dan het oppervlakkig Christendom u biedt in deze dagen.”

Zijn professoraat en 40-jarig ambtsjubileum komen aan de orde.

Juni 1994 hield Wisse een rede voor de vergadering van Christelijke Gereformeerde predikanten over de plaats en de betekenis van het geloof in de bediening des Woords. Daarin stelde Wisse Christus en het geloof centraal. Belangwekkend is ook hetgeen hij opmerkte over de samenhang van geloof en rechtvaardiging: In de mate dat men gelooft, is men gerechtvaardigd en verzekerd. Prof. van der Schuit liet zich er lovend over uit in de Wekker: “Deze brochure van Wisse is een pracht stukje college in praktische homiletiek of predikkunde. Velen van Wisse’s leerlingen zullen hierin den homileet herkennen, die steeds aandrong op een gezonde, bevindelijke, schriftuurlijke prediking. Op de predikantenvergadering van 4 juni 1941 te Apeldoorn heeft Wisse over dit onderwerp gerefereerd. Zij, die hem daar gehoord hebben, zullen zich herinneren met hoeveel warmte hij zijn onderwerp heeft voorgedragen... Werd er altijd op deze wijze in de Christelijke Gereformeerde Kerk, ja in elke kerk van Gereformeerd belijden gepreekt, hoeveel dichter zouden wij bij elkander staan...”

Ook wordt geschreven over wat Wisse in zijn Pastorale Brieven schreef over het Heilig Avondmaal. Deze artikelen verschenen later in brochurevorm onder de titel: “Mag ik ten avondmaal gaan?” Wijlen ds. K.G. van Smeden schreef over dit werkje: “Hier wordt op Bijbelse gronden aangetoond wat er moet gekend worden om in Gods gunst aan te zitten, ’t Is waar, het boekje steekt af naar de diepte, maar is toch zo eenvoudig geschreven, dat een kind het kan begrijpen. Met grote instemming en stichting hebben wij dit werkje gelezen. Weet u, wat wij wensten? Dat al onze belijdenis-catechisanten dit boekje kochten. Dat bij het doen van belijdenis aan ieder namens de kerk dit boekje werd uitgereikt. Dat voor ieder avondmaal...allen deze lectuur eens lezen en herlazen en overdachten. Veel onnadenkendheid en oppervlakkigheid mocht eens vervangen worden door een heilbegerig verlangen en zalig genieten aan de dis des Verbonds. Wij zijn de schrijver dankbaar voor deze eenvoudige pennevrucht..” Ook de plaats van Wisse in de politiek komt aan de orde. In zijn jonge jaren was Wisse actief voor de A.R.P., in later jaren voor de S.G.P. Zijn betekenis voor de Spaanse Evangelische Zending wordt vermeld. Zijn laatste rede droeg als titel: “De Russische kunstmaan waargenomen door een religieuze kijker.” De inleiding besluit met een herrinering aan prof. Wisse van wijlen ds. P. Beekhuis.

Spreken over de preek in het gezin.

In een kort artikeltje op blz. 35 van het nu verschenen boek vinden wij de gedachten van Prof. Wisse aangaande deze zaak beknopt verwoord. Het is leerzaam en ontdekkend hier kennis van te nemen. Wisse stelt dat het in elk christelijk gezin plicht moet zijn dat de kinderen vertellen waarover is gepreekt. Zij moeten dan de hoofdgedachten en de puntenverdeling weergeven. Waarom is dit nodig? Opdat de kinderen tot opmerkzaam luisteren geprikkeld worden. Op deze wijze kan de kennis van de waarheid bij de kinderen vermeerderd worden. Nadat de kinderen de hoofdzaken van de preek hebben weergegeven moeten de ouders, het liefst de vader, enkele zaken nog eens op voor de kinderen te begrijpen wijze navertellen. Hoe is het ten deze in onze gezinnen gesteld? Vragen wij inderdaad na thuiskomst uit de kerk waarover is gepreekt en wat de kinderen nog weten van de puntenverdeling en de inhoud van het gehoorde? Wisse waarschuwt tegen koffie- en theepraatjes direct na de kerkdienst. Er dient na de kerkdienst niet gesproken te worden over het weer of over de kleding van andere kerkmensen. We zouden ten deze willen opmerken dat velen in onze tijd zich hier schuldig aan maken. Het spreken over deze dingen valt gelijk te stellen met de vogelen des hemels die het gestrooide wegpikken. Wisse beschrijft ook eerlijk waartoe de kerkganger geneigd is. Vanuit onszelf zijn we geneigd flink kritiek te maken op datgene wat ons in de preek niet aanstond. Het zou beter zijn het goede wat erin gevonden werd te bespreken in het midden van ons gezin.

We schreven reeds dat het leerzaam en ontdekkend is wat Wisse in enkele regels neerschreef. Wat zou er veel bij gewonnen zijn als er inderdaad op positieve wijze werd nagesproken over de prediking. Onderzoeken hebben aangetoond dat er in veel gezinnen nooit gesproken wordt over de prediking. Men gaat naar de kerk, men leest uit de Bijbel, er wordt een gebed gedaan, maar er wordt niet met elkaar gesproken over datgene wat aan de orde kwam in de kerkdienst. Er zijn ook gezinnen waar wel over de prediking nagesproken wordt. Maar dan niet altijd in positieve zin waar Wisse over schrijft. Het gebeurt inderdaad nogal eens dat commentaar wordt gemaakt op de inhoud van de prediking. Laten we bedenken dat wie ten deze wind zaait storm zal oogsten. De gevolgen voor de kinderen zijn soms ontzettend. Erg als kinderen alleen maar in negatieve zin horen spreken over datgene wat in de kerk plaatsvindt. Het kan mede aanleiding zijn tot kerkverlating. Laten we als ouders onze grote verantwoordelijkheid en onze dure plicht mogen verstaan. Het ware beter in positieve zin te spreken met elkaar. Het zou er in onze tijd wel anders uitzien als dit meer werd gevonden. We vrezen wel - eens dat er meer kritiek op de prediking is dan gebed voor de prediking. Het moge anders worden. Moge de Heere veel gebed geven in de gezinnen voor predikers en prediking. Dat er tot eer des Heeren en tot onderlinge stichting gesproken zou worden over de prediking in onze gezinnen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 juli 1994

Bewaar het pand | 10 Pagina's

Professor G. Wisse. De rechte Godsvrucht

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 juli 1994

Bewaar het pand | 10 Pagina's