Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De les van een installatie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De les van een installatie

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

“Hoewel het verbod op discriminatie wegens godsdienst of levensovertuiging tot onze oudste grondrechten behoort, worden we hier bijvoorbeeld geconfronteerd met nieuwe aspecten. Dit heeft te maken met veranderende verhoudingen binnen geloofsgemeenschappen waarbij binnen eigen kring verschillend over de betekenis van gelijkheid gedacht kan worden”.

Deze woorden sprak prof. mr. J.E. Goldschmidt als voorzitter van de Commissie Gelijke Behandeling bij de officiële installatie van deze commissie op de eerste lentedag, 21 maart j.l.

Sfeer bij installatie

Het gaat mij in dit artikel niet zozeer om de installatie van deze commissie op zich, al zou daar best ook het een en ander over te schrijven zijn. Laat ik daarover echter kort zijn. Allerlei instanties, waaronder kerken waren voor deze plechtigheid uitgenodigd. Maar het laat zich verstaan dat vooral ook allerlei belangenorganisaties aanwezig waren, zoals feministische clubs en organisaties van homosexuelen e.d.

Dat was ook duidelijk te merken. Het gedrag van sommigen liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Deze groepen zijn in maatschappelijk opzicht algemeen erkend; ze kunnen nu ook openlijk en zelfs op een agressieve manier hun levensstijl propageren. Kennelijk was de installatie van de Commissie Gelijke Behandeling voor hen iets om te “vieren”, een feestelijke gebeurtenis. Zoals natuurlijk ook het tot-stand-komen van de Algemene Wet Gelijke Behandeling, waar de installatie van deze commissie uit voortvloeit, ook al een feestelijke gebeurtenis was.

En wat mijzelf betreft, het aanwezig zijn op een dergelijke bijeenkomst confronteerde mij wel weer heel duidelijk met de richting waarin ons volk zich aan het ontwikkelen is. Een richting die ons hoe langer hoe verder van Gods ordinantiën afvoert en die daarom voor bijbel-gelovige christenen hoe langer hoe minder ruimte open laat. Maar we kunnen nauwelijks anders verwachten als we letten op de grote afval, die alom om ons heen te ontdekken valt.

Veranderende verhoudingen

Waar het me in dit artikel echter om gaat is om de in de boven geciteerde woorden van de voorzitter van de commissie opgesloten constatering. Binnen geloofsgemeenschappen veranderen de verhoudingen en binnen eigen kring wordt verschillend over de betekenis van gelijkheid gedacht. U begrijpt dat dit een zeer beleefde manier van zeggen is.

Laat ik het woord “geloofsgemeenschappen” toespitsen op de kerken en de conclusie is duidelijk: de voorzitter van de commissie heeft willen aangeven dat binnen de kerken het een en ander op drift geraakt is. Daar wordt op vele punten niet meer zo gedacht als vroeger. Daar worden zaken, die vroeger algemeen aanvaard waren niet meer algemeen aanvaard en overtuigingen, die vroeger golden, worden nu ingeruild voor andere.

Natuurlijk heeft prof. Goldschmidt gelijk. Zij kreeg nota bene in dezelfde week waarin zij deze woorden sprak, het gelijk van haar woorden gepresenteerd door een besluit van de synode van de Nederlandse Hervormde Kerk, waarbij het onjuist werd verklaard om praktizerende homofiele gemeenteleden van deelname aan het Avondmaal te weren. En dat is niet het enige bewijs van de “veranderende verhoudingen binnen geloofsgemeenschappen”. Trouwens, als het gaat om veranderende verhoudingen binnen geloofsgemeenschappen dan behoeven we niet uitsluitend naar één kerkverband te kijken; ook andere kerkverbanden komen dan binnen de horizon.

Waar de voorzitter van de commissie en anderen met haar zich dus op kunnen beroepen is eenvoudig dit: De kerk is aan het veranderen in haar denken over bepaalde vrijheden en over bepaalde gedragsvormen en over bepaalde samenlevingsvormen. Maar met dit als uitgangspunt mag die veranderende wijze van denken toch zeker ook wel in allerlei maatschappelijke verbanden doorgezet worden. De kerk geeft daarmee de overheid en de rechter en deze commissie materiaal in handen om straks bijbelgetrouwe christenen nog verder naar de rand van de samenleving te dringen.

Ontrouw van de kerken

Een spreekwoord zegt dat het bederf van het beste het slechtste is. Is dat niet zo? Als de kerk de bijbelse normen gaat loslaten en gaat denken zoals er in de wereld gedacht wordt, wat kunnen we dan verwachten? En dat is volop aan de gang. Niet de normen van Gods onfeilbaar Woord zijn geldig, maar wat de mens wil en wat de mens als goed beschouwt. De afgoderij van de menselijke autonomie wordt allerwege bedreven en de kerk wil wel als priester bij het altaar van die valse godsdienst fungeren. Maar als de autonome mens centraal komt te staan, dan worden natuurlijk ook de zogenaamde rechten van die mens sterk benadrukt. De mens heeft immers rechten....

Dat God ook rechten heeft en dat Hij de eerste is om rechten te laten gelden en dat Hij die rechten heeft vastgelegd in Zijn heilige en onveranderlijke inzettingen, telt niet meer mee. Want de kerk is bezig haar gehoorzaamheid aan God kwijt te raken. De kerk gaat ook hoe langer hoe meer autonoom handelen.

Nee, denk nu niet dat dit alleen te maken heeft met een besluit ten aanzien van homofiele gemeenteleden. Die veranderende verhoudingen waar prof. Goldschmidt over sprak zijn er ook als binnen de kerken anders gedacht gaat worden over ongehuwd samenwonen, over het openstellen van de ambten voor de vrouw, en over nog weer andere zaken. Bij dit alles is het toch de vraag wat Gods Woord erover zegt? Welnu, het lijkt zo te zijn dat Gods Woord daar nu iets anders over zegt dan vroeger. Of dat we het vandaag anders moeten verstaan dan het vroeger verstaan is. Waarheid kan vandaag immers een andere waarheid zijn dan vroeger en de norm van vroeger is niet per se de norm van vandaag. “Veranderende verhoudingen” - inderdaad.

Maar wat vroeger een meter was is vandaag nog een meter en wat vroeger een kilo was is vandaag nog een kilo, of niet? Die normen veranderen kennelijk niet. Andere normen wel? Op wiens gezag trouwens? Op gezag van de mens die zelf wil uitmaken wat goed is.

Zo draagt met name de kerk er aan bij, dat de hele samenleving aan het veranderen is. Ja, de kerk legt materiaal op tafel, waarvan het gevolg straks zal zijn dat het voor hen die nog onverkort aan Gods Woord willen vasthouden hoe langer hoe moeilijker gaat worden in ons land.

Een zoutend zout zijn en een lichtend licht zijn - dat is de functie van de kerk. Als we vandaag wel eens spreken over functieverlies, dan is het duidelijk dat de kerk daar ook aan lijdt. Een kerk verliest haar functie namelijk naarmate zij het zicht op het onfeilbare Woord verliest. Maar als een kerk haar functie verliest, wat is het nut van zo’n kerk dan nog? Zout dat smakeloos geworden is, dient volgens de Heere Jezus nergens anders toe dan om buiten geworpen en van de mensen vertreden te worden. Het oordeel begint inderdaad bij het huis Gods....

Laten de kerken - ik bedoel heel nadrukkelijk ook ónze kerken - toch alert zijn en de wacht betrekken bij Gods heilzame geboden. Laten we die geboden toch niet gaan uitleggen naar eigen voorkeur. Dat leidt immers tot willekeur. Teveel is er al losgewrikt en daardoor onzeker geworden. De Overheid mag toch wel weten, dat er nog dingen zijn die onder ons volkomen zekerheid hebben! Nog altijd geldt: Tot de wet en tot de getuigenis! In de Commissie Gelijke Behandeling zit ook een enkele reformatorische christen. Bijna zou ik gezegd hebben, dat die enkeling daar verdwaald is. Maar dat is niet zo. Wel zal duidelijk zijn, dat die enkeling het er niet gemakkelijk zal hebben. Maar wie weet of een bijbels geluid toch nog niet grote gevolgen kan hebben? Ondanks de “veranderende verhoudingen” en de ontrouw van de kerken. God geve het!

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 april 1995

Bewaar het pand | 8 Pagina's

De les van een installatie

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 april 1995

Bewaar het pand | 8 Pagina's