Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Meditatie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Meditatie

Het stemmeloze schaap

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open

De lijdende Borg wordt hier vergeleken met een schaap dat geschoren wordt, en dat zich zwijgend laat scheren. Zonder de mond open te doen. Ook in het voorafgaande vers werd al het beeld van het schaap gebruikt. Maar daar wordt het toegepast op de schuldige zondaren aan wie de arm des Heeren is geopenbaard, die door Gods genademacht werden overwonnen en ingewonnen. Zij zijn het die in vers 6 vol schaamte belijden: wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg. En die weg, die wij verkozen, was de weg van God af en daarom de weg des doods. Maar, o wonder: nu heeft de Heere onzer aller ongerechtigheid doen neerkomen op de Man van smarten. Nu moest Hij die doodsweg aflopen tot het einde toe. En Hij heeft het gedaan. En Hij heeft het zo vrijwillig en gewillig gedaan. Hij heeft Zijn leven afgelegd voor Zijn schapen, die het leven verbeurd en de dood zich waardig gemaakt hadden. Om de overtreding van Zijn volk is de plaag op Hem geweest. En het behaagde de Heere om Hem te verbrijzelen. De plaag op Hem! Gods vloek op Zijn eigen Zoon. O, wanneer we in het geloof het lijden van de Zaligmaker recht mogen betrachten, wat rest ons dan anders dan met een verslagen hart neer te knielen in verwondering, in aanbidding: gezegende Man van smarten!

Wat is Gods kerk toch duur gekocht! Wat moet er toch een liefde wonen in het hart van God om zo te willen handelen met Zijn eigen, eniggeboren Zoon. “Hierin is de liefde, de absolute liefde; niet dat wij God liefhadden, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening voor onze zonden.

Wat moet er toch een liefde wonen in het hart van de Heere Jezus, om die doodsweg te willen gaan, om Zich onder de vloek van God te willen begeven, hoewel Hij nooit zonde gekend noch gedaan heeft.

En nog eens: hoe gewillig en vrijwillig heeft Hij Zich aan dit onzegbaar lijden onderworpen. In onze vorige meditatie hebben we met name de nadruk gelegd op de woorden: als een lam werd Hij ter slachting geleid! Als een lam!

En dan vervolgt de tekst: als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open!

Jezus was als een schaap voor Zijn scheerders. Ze hebben Hem van alles beroofd. Van Zijn eer en van Zijn Naam. Hij werd geboeid als een misdadiger. Geslagen, bespuwd, bespot. Voor het Sanhedrin, voor Pilatus, voor Herodus. Op één lijn gesteld met Bar-Abbas, de misdadiger. Hij moest Zijn eigen kruis dragen, waaronder Hij dreigde te bezwijken. Aan het kruis werd Hij van Zijn klederen ontdaan, die de soldaten onder zich verdeelden, terwijl ze dobbelden om Zijn mantel. En toch, onder dit alles: Hij deed Zijn mond niet open! Geen woord van verzet, van kwaadheid kwam over Zijn lippen. Integendeel! De ijver voor Gods huis, voor Gods zaak, voor Zijn uitverkoren bruidskerk heeft Hem verslonden. Hij was almaar bezig met Zijn verzoenend Borgwerk. En Hij ging geheel in Zijn werk op. O ja, het werk was zwaar. De volle last van de toom van God tegen de zonde heeft zich over Hem ontladen. Job klaagde eens dat zijn lijden niet kon worden opgewogen. Maar meer dan Job is hier.

Als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open. Nee, het schaap dat daar ligt onder de handen van de scheerders, denkt niet meer aan de grazige weiden en de zeer stille wateren. Maar toch: om de vreugde, die Hem was voorgesteld, heeft Hij het kruis verdragen en de schande veracht. Men zegt dat bij grote hitte de schapen de scheerders opzochten om geschoren te mogen worden. Van Jezus is dit waar: Staat op en laat ons van hier gaan; hij die Mij verraadt is nabij!

Hoe zullen wij nu de toepassing maken? Want we gevoelen toch wel dat het niet genoeg is het lijden en sterven van de Christus met verwondering te beschouwen. We zullen toch door het geloof aan Hem verbonden en met Hem verenigd moeten zijn of worden. Een doem- en doodschuldige zondaar kan hier terecht. Door de Heilige Geest overreed zich met de volle zonden en schuldenlast zich op het Lam laten zinken. En nu wordt het mes bereid voor het Lam, opdat de schuldige zal leven: Ik voor u, daar gij anders de eeuwige dood zoudt moeten sterven.

Misschien leeft u onder de druk van uw zonden, maar toch wilt u de zonden in uw hart nog vasthouden, er innerlijk niet van scheiden. Hoe nodig is toch de liefde Gods in het hart, zodat wij de Heere gaan liefkrijgen in al Zijn deugden en de zonde gaan haten en vlieden. En daarom ook: de schuld als schuld kennen en belijden, het dood-vonnis als verdiend aanvaarden, eigen leven verliezen om Christus te gewinnen.

Tenslotte ook dit nog: een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Jezus heeft het gezegd: zij hebben Mij gehaat, ze zullen ook u haten. Jezus werd als een schaap door Zijn scheerders geschoren. Van alles beroofd.

Nu zullen ook de Zijnen niet aan de scheerders ontkomen. Ze zullen iets ervaren van de smaad van Christus; soms worden ze door de scheerders beroofd van hun goede naam. En denk ook aan de kastijdingen waarmee de Heere hen bezoekt. Maar Hij doet het tot hun nut.

De Heere Jezus deed Zijn mond niet open voor het aangezicht Zijner scheerders. Wel, het is het beste maar dat ook Zijn schapen goed stil liggen, als zij geschoren worden: geduldig in de verdrukking! Stil blijven liggen dan is de kans op verwonding het kleinst.

Bovendien: scheren is ook nuttig voor het schaap zelf: het wordt daardoor afgeholpen van zoveel vuile wol. Het is goed voor mij, verdrukt te zijn geweest!

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 april 1995

Bewaar het pand | 8 Pagina's

Meditatie

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 april 1995

Bewaar het pand | 8 Pagina's