Vrouwen in het ambt (4)

De vorige keer zagen we dat zowel mannen als vrouwen hun plaats in de gemeente dienen te weten en dienovereenkomstig in te nemen. Allen zijn er toe geroepen om onderdanig te zijn. Toch geldt dit voor vrouwen in het bijzonder, daar zij onderdanig hebben te zijn aan mannen, die God als hoofd over hen aanstelt. Zo zijn de door Hem gewilde plaatsen en taken nu eenmaal. Mag de Heere doen wat Hij wil? Hij is recht in dl Zijn weg en werk, ook in dit opzicht. Zo bepaalt God de orde.

Bescheidenheid

In de gemeente mag je niet zo maar je mond opendoen, ook al spreken we over de mondigheid van de gemeente. Alleen in de vreze des HEEREN zullen we onze mond gebruiken.

Nu is het waar dat de een eerder spreekt dan de ander en dat sommigen er helemaal het zwijgen toe doen.

We moeten daarom wel inzicht hebben in wat Paulus bedoelt, wanneer hij in 1 Timotheüs 2:11 en 12 vrouwen oproept om “stil” te zijn.

Het mag zelfs niet de schijn hebben dat vrouwen de baas spelen. Deze ruimte ontvangen ze niet.

Want zelfs als vrouwen niet in het ambt staan, omdat de Heere dit niet wil, kunnen zij zich zo laten gelden en zoveel druk uitoefenen, dat zij in wezen toch regeren en de baas zijn.

Zij zullen anderen dan wel eens “leren” hoe het moet in de kerk, zelfs als zij bij hoog en laag beweren dat ze er geen kerkscheuring voor over hebben. Zij kunnen Gods gemeente zó regeren, dat het niet mooi meer is.

Vrouwen moeten volgens 1 Tim. 2:11 en 12 en 1 Cor. 14:34 en 35 zwijgen in de gemeente.

Dat wil niet zeggen dat zij nooit mogen spreken.

Ook zij moeten verkondigen dat de HEERE recht is. Ook zij mogen niet zwijgen van het goede. Ook zij zijn, als het goed is, getuigen des Heeren. Vrouwen hebben wel op de paasmorgen de blijde boodschap van de opstanding aan de apostelen overgebracht. Maar nergens lees je dat ze later apostelen wilden worden. Trouwens, de Heere Jezus, Die vrouwen echt wel naar voren haalde, zoals men zegt, heeft geen van deze vrouwen aangesteld als apostel.

Wat kunnen vrouwen wel-sprekend zijn en in woorden, die opbouwend zijn, veel goeds doen. Vrouwen bezitten doorgaans bijzondere gaven om een goed woord te doen. Met veel tact en gevoel kunnen zij bij tijden dingen onder woorden brengen.

Met één enkel woord een kind meer troosten en terechtwijzen dat een man met veel worden vermag. Vrouwen zijn in dit opzicht gezegend.

Toch vermaant de apostel vrouwen. Tot twee keer toe zegt Paulus hier dat ze stil moeten zijn.

Niet als een karaktereigenschap. Want de één is nu eenmaal stil van aard en de ander kan zich niet stil houden.

Nee, het gaat hier om een geestelijke zaak, die geestelijke oefening en daarom veel gebed vraagt. Zoals in Psalm 62 wordt gezegd: mijn ziel is stil tot God, zo dienen vrouwen “stil” te worden.

Een zachtmoedige en stille geest, die aangenaam is bij God!

Stil zijn is daarom: niet de wet voorschrijven. Stil zijn is: niet te snel oordelen. Stil zijn is: niet naar voren dringen en ertussen (zien te) komen. Niet opvallen in de samenkomsten van de gemeente en niet opdringerig zijn om je mening te laten horen.

Rustig zijn, zich rustig houden. Op de achtergrond bezig zijn, vooral in gebed. In zorg. In liefde. In godsvrucht.

Vrouwen moeten (goed) onderricht aannemen. Er niet tegenin gaan. Niet de boventoon voeren. Niet aandacht vragen. Maar leren, biddend: HEERE, maak mij Uw wegen bekend. Door Uw Woord en Geest.

In alles rustig zijn, zegt Paulus. Niet zo maar een keer, wanneer het meevalt. Maar voortdurend, in alle dingen.

Waarom is dat nodig?

Adam eerst

De apostel laat (met gezag van een apostel) juist in dit verband volgen: Adam is eerst geschapen, daarna Eva. Met andere woorden: zo is de scheppingsorde van God.

Adam en Eva zijn beiden naar Gods beeld geschapen, maar Adam draagt alle verantwoordelijkheid. God spreekt Adam aan in zijn positie als hoofd van zijn vrouw.

Zo geeft God aan ieder een eigen plaats. Aan Adam van het leiding geven, aan Eva van het “hulpe” zijn. Daarom moet Adam spreken en moet Eva zich stil houden. Zo heeft de HEERE het verordend.

Deze “ordinantie van God” zullen we niet tegenstaan, maar veeleer het gebod van God gehoorzaam zijn en het voorbeeld van de heilige vrouwen navolgen, welke op God hoopten en haar eigen mannen onderdanig waren, zoals we in het formulier om de huwelijke staat voor de gemeente van Christus te bevestigen kunnen lezen.

Vrouwen dienen zich rustig te houden. In dit verband wijst Paulus er op dat Eva eerst zondigde. Zij was niet op haar plaats. Dat betekende de zondeval.

Willen we nu een nieuwe “zondeval” voorkomen, dan zullen mannen en vrouwen op de door God gestelde plaats in de kerk moeten zijn en blijven.

Alzo zegt de HEERE

Ja maar, zeggen sommigen: dat zegt Paulus maar.

Heel nadrukkelijk laat hij weten: ik sta niet toe dat vrouwen onderwijzen in de gemeente.

Zie je wel, zegt men, dat is de mening van Paulus. En men denkt er achteraan: hij wist niet beter. Wij denken daar vandaag anders over. Wij leven nu eenmaal in deze tijd, waarin vrouwen een geheel andere plaats hebben dan vroeger het geval was.

Echter, we hebben te bedenken dat Paulus in vers 7 al laat weten dat hij als apostel aan het woord is. Met andere woorden: we hebben hier niet te maken met een privé-opvatting van iemand die toevallig Paulus heet, maar met een apostolisch woord.

De kerk is gebouwd op het woord van de apostelen, zegt de Schrift. Dat wil zeggen dat het grondleggende woorden zijn die de apostel spreekt. Ze vormen het fundament voor alle tijden. Ook voor vandaag.

Om ons heen zeggen velen (vanuit een andere opvatting over de Bijbel!): dat zei Paulus, Petrus, Thomas, Jesaja, Jeremia, maar het waren maar mensen. Men durft te zeggen: dat zei Johannes wel, maar het is de vraag of hij Jezus’ woorden wel goed begrepen heeft, ’t Is de vraag of we wel weten wat Jezus zei. Zelfs durft men beweren: dat zei Jezus, maar dat is voor ons nog geen norm. Zo zag Hij het en Hij was ook maar een “mens”. Je schrikt als je zulke woorden tegenkomt!

In wezen gaat het om de vraag of de Bijbel Gods Woord is of niet. Hebben we te maken met een menselijk feilbaar boek, hoe verheven ook, of is Gods Woord door de Heilige Geest geïnspireerd. Van beslissende betekenis zijn en blijven 2 Tim. 3:16 (al de Schrift is van God ingegeven) en 2 Petrus 1:21 (de heilige mensen Gods, door de Heilige Geest gedreven, hebben ze gesproken).

De Schrift is niet tijdgebonden. Ook voor vandaag geldt voluit: alzo zegt de HEERE.

We mogen wel des te meer bidden: maak in Uw Woord mijn gang en treden vast!

De Heere, Die man en vrouw geschapen heeft, wijst beiden hun plaats, ook in de kerk.

De HEERE regeert. Hij stelt ook mensen aan om namens Hem de kerk te besturen, te regeren. Om het leer- en regeerambt te ontvangen en te bekleden.

Het gaat goed in de kerk wanneer de HEERE aan het woord is en we Hem aan het woord laten. Het Woord moet aan het woord komen.

Wie komt hier niet met schuld onderuit?

Zijn we als mannen op onze plaats?

Zijn we als vrouwen in de gemeente op onze plaats? Altijd en onder alle omstandigheden?

Is er bij alle vrouwen in de gemeente stille godsvrucht?

Zijn alle mannen in de vreze des HEEREN hoofd?

Zijn alle ambtsdragers op hun plaats, om namens hun Hoofd te leren en te regeren, zodat Hij alleen aan het woord is?

We mogen in deze tijd wel in toenemende mate en voortdurend bidden:

Ontbied ons, Heer, aan ’t hemelhof,
doe Gij ons buigen in het stof,
door Woord en Geest Uw stem verstaan;
laat ons bij U ter schole gaan!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen