Meditatie

De kleine in de kinderstoel probeert het al: hoe ver gegaan kan worden eer een hand uitschiet en er een tik komt. Bij het ouder worden, in het catechisatielokaal gebeurt soortgelijk. Op school is het vaak overeenkomstig, ’t Is geen hollands woord, maar we noemen dat uitproberen. U weet nu duidelijk wat ik bedoel.

Wij als kerkdijken zijn er bij opgevoed dat God Zich”schrikkelijk vertoornt beide over de aangeboren en werkelijke zonden”. Die woorden van de catechismus zijn waar. Ze zijn bijbels. God is de heilige God en daarom is er Zijn toom over alle onheiligheid. Uit vrees voor die toom laten we de zonden, zijn we bang om de zonde te doen. Uiteraard is dat niet het juiste motief. Wie wedergeboren is, heeft God lief, en vanuit die liefde wordt de strijd tegen de zonde gevoerd. Toch kunnen we hier de scheiding niet scherp maken. Want de kindergestalte kan weer wijken voor de knechtsgestalte. Zelfs Gods kind kan nog weer de zonde laten uit vrees voor de toom van God.

Ieder, en ik denk- juist jonge mensen, kan proberen hoe ver men gaan kan voordat God Zijn toom openbaart. Ik herinner mij uit mijn jonge jaren dat ik een keer uit de kerk gebleven was. Die maandag heb ik elk ogenblik in spanning geleefd, verwachtend dat er zou komen de straffende hand van God. Er gebeurde echter niets. Een mens maakt dan een conclusie. God heeft het niet opgemerkt, Hij heeft er geen weet van. Een cruciaal moment breekt aan. Satan zit niet stil. Alle vrees kun je van je afschudden. Je kunt je gang gaan. Steeds verder. Zo gebeurt dat met de zonde in het leven van een kerkelijk mens. De oplossing is God weet het niet, God ziet het niet. Tenslotte God bemoeit Zich niet met de dingen van beneden of er is geen God. Zo hebben wij onze oplossingen. We stellen daarmee ons geweten gerust. Echter - is het waarlijk de oplossing? Hebben wij het bij het juiste end?

Om het meteen maar duidelijk te stellen: we hebben het helemaal verkeerd. Onze oplossing is niet de oplossing. Waarom is Gods toom nog niet geopenbaard? Daar is maar één antwoord op. Dat is te danken aan Gods lankmoedigheid. De Heere is over ons, Hij is over mij lankmoedig. Dat is het dus. Dat is het verbazingwekkende. Hier is het geheim van mijn voortbestaan, van mijn zijn in het heden der genade, van mijn niet weggeworpen zijn in de eeuwige rampzaligheid. De Heere is lankmoedig over mij.

We moeten ons verwonderen vanwege Gods lankmoedigheid over de wereld. Er speelt zich wat af op aarde. Denkt u alleen maar aan de grote steden. Wat een ongerechtigheid wordt daar gevonden. En toch blijft de aarde tot heden toe voortbestaan. We zijn geneigd om te denken, dat God niet meer de heilige God is, de God Die Zich schrikkelijk vertoornt over de zonde. Pas toch op voor al uw verklaringen. God is lankmoedig. Dat is het geheim. Al 6000 jaar lang. Verbaas u over Gods lankmoedigheid! Wat kan God toch veel verdragen eer het bij Hem af is!

U moet denken arm Nederland. Er gebeurt wat in ons kleine land! Wat worden Gods geboden overtreden, wat wordt Zijn dag ontheiligd. Er is de droogte. De maïsvelden groeien niet meer. Het aardappellof sterft af. Weilanden worden bruin. Zou het wonder zijn als Gods toom zich zou openbaren? Dat we er nog zijn als volk is enkel te danken aan Gods lankmoedigheid.

denkt u aan de kerk. Elke zonde is op kerkelijk terrein tegen beter weten in. Immers daar is de wet van God. De kerkmens kan niet zeggen: ik wist niet dat de zonde zonde is. Wat is het geheim van het voortbestaan van de kerk? Alleen Gods lankmoedigheid.

Nu heel persoonlijk: Gods lankmoedigheid over u, over mij. Is dat geen wonder? Ik met die vuile bron van wanbedrijven, ik met die zondige aard. De zonde kleeft mij altijd aan,zonde in gedachten, woorden en werken, zonden van bedrijf en nalatigheid. Is het geen wonder dat ik nog ben, dat God geen voleinding heeft gemaakt? Verbaas u over Gods lankmoedigheid! Wie u ook bent, groot of klein,bekeerd of onbekeerd, Gods lankmoedigheid is over u, elke dag weer. Och dat gij u verwondert, zeer verwondert!

Gods lankmoedigheid kwam ten einde over Eén in het midden Zijner jaren: de Heere Jezus. Gods toom werd over Hem uitgegoten. Hij zonder zonde, maar tot zonde gemaakt. Daarom al Gods golven, al Gods baren over Hem heen. God niet lankmoedig over Zijn Zoon, opdat er Evangelie zou zijn voor hen die recht hebben op Gods eeuwige toom. Opdat dit Evangelie aan u verkondigd zou kunnen worden, daarom is er Gods lankmoedigheid over u. God is dus lankmoedig over ons opdat we zouden zalig worden. Elke dag weer is er het bewijs van dat de Heere geen lust heeft in onze dood.

Dat Gods lankmoedigheid over ons nu ons harde hart stuk breekt. Dat we ons kinderlijk gaan verbazen over de lankmoedigheid van de Heere. Zodat de woorden van de psalmdichter onze woorden worden:”maar Gij, Heere! zijt lankmoedig”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen