Vrouwen in het ambt (5)

Een aantal keren hebben we nu geluisterd naar wat ons de Schrift dienaangaande leert. Gods Woord heeft het eerste, het hoogste en laatste woord.

Echter, nu zijn er, ook onder ons, die beweren dat ze ook naar de Schrift willen luisteren, terwijl men er openlijk voor uitkomt dat men er voor is dat vrouwen ook in het ambt kunnen en mogen dienen. Zelfs kunnen we lezen dat men het “onevangelisch” acht wanneer vrouwen worden uitgesloten van het ambt. Men is er van overtuigd dat de Schrift anders leert dan we eeuw in eeuw uit hebben verstaan. Ons verstaan (van de Schrift) blijkt dan een belangrijke, zo niet een beslissende rol te spelen.

Trouwens, wanneer het gaat over de taak van man en vrouw spreekt men meer dan eens over ’rolpatronen’, alsof we een rol spelen als man en vrouw. Terwijl het gaat om een ordening van God en een roeping van Hem. We laten dit verder terzijde.

Er zijn vrouwen(groepen) die (samen met mannen nog wel!) de verantwoordelijkheid willen dragen voor de kerk, zoals men zegt. Zowel in het pastoraat als in de ambten, laat men weten. Men zal zelfs niet eerder rusten(met al wat men onderneemt) voordat deze doelstelling is bereikt! Men gelooft namelijk niet dat er bijbelse gronden zijn om vrouwen uit de ambten te weren. Er wordt verwezen naar het Diakonaal handboek van onze kerken, wanneer het gaat om vrouwelijke diakenen. Zo ver is het.

Gelijkwaardigheid

Keer op keer moeten we horen dat er gelijkwaardigheid is tussen man en vrouw. En wie zal dit ontkennen?

Vanuit deze gelijkwaardigheid denkt men dat het logische gevolg is dat zowel mannen als vrouwen ambtsdrager kunnen worden. Men is daar voor.

Helaas heeft men niet zo’n brede blik, dat men er oog voor heeft dat gelijkwaardigheid niet betekent gelijkheid. Mannen en vrouwen zijn niet gelijk.

God schiep man en vrouw.

Dit onderscheid dienen we goed in de gaten te houden, bij alle helderheid ten aanzien van de hooggeroemde gelijkwaardigheid.

We lopen vandaag het gevaar dat we ’democratisch’ gaan denken in de kerk. Dan regeert niet meer(het Woord van) Christus, maar (de meerderheid) van) de mensen. Men heeft dan het gezag(van God) overboord gegooid. Omdat men niet meer luisterde naar de Schrift, die spreekt van goddelijke ordeningen. En zo wil men ook niet meer horen van een gereformeerde overtuiging van het ambt en van de volmacht die dit meebrengt. Ten diepste wil men niet meer van Gods verkiezing weten en schuift men dit geheel terzijde. Wij kiezen immers!

Willen we voor het gezag van de Schrift buigen, dan zijn we er van overtuigd dat Christus aan Zijn gemeente ambtsdragers geeft, zoals Hij dit wil. Dan luisteren we naar een woord van Paulus in Efeze4:11.

En niet minder naar wat hij zei tot de oudsten van Efeze, toen hij hen ontmoette, zoals we daarover lezen in Handelingen 20:28, namelijk dat de Heilige Geest hen aanstelde in de gemeente.

Vanuit een schriftuurlijk ambsbesef geloven we dat de Heere de grote Herder der schapen is en niet minder dat Hij Zelf herders aanstelt om deze kudde te weiden. En van zijn schapen laat Hij weten: zij horen Mijn stem en zij volgen Mij!

Galaten 3:28

Maar Galaten 3:28 dan, zo vragen voorstanders van vrouwen in het ambt. Geeft deze plaats uit Gods Woord niet aan dat man en vrouw zo gelijk zijn in Christus, dat ze beiden in het ambt kunnen en mogen staan?

Wat lezen we daar? Laten we vanaf vers 26 beginnen.

’Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus. Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan. Daarin is noch jood noch Griek; want gij allen zijt één in Christus Jezus’

Het gaat hier om de rijkdom van de gelovigen in Christus en helemaal niet om het ambt. Paulus laat weten dat er buiten Christus geen vrijheid is. Alleen in Hem. En dat slechts door het geloof. Juist in deze brief beklemtoont Paulus alleen de manier waarop wij delen in het heil. Er is maar één manier om zalig te worden en dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen.

Maar daarmee is de verhouding manvrouw niet opgeheven.

De gelijkheid in de genade is iets anders dan de gelijkheid van de begenadigden!

De apostel zegt niet dat er nu geen verschillen meer bestaan!

Wanneer je door de Heere vernieuwd wordt, zegt Paulus in Kolossensen 3:11, dan is Christus in allen. Maar in datzelfde verband laat hij weten (Kol. 3:18) dat vrouwen aan haar eigen mannen onderdanig zullen zijns,’ gelijk het betaamt in de Heere’.

In Efeze 5:21 staat dat we in de gemeente elkander onderdanig dienen te zijn, maar dit laat onverlet dat de apostel er meteen op laat volgen: Gij vrouwen, weest aan uw eigen mannen onderdanig, gelijk aan de Heere (Ef. 5:22). De Heere vrezen doet ons juist op onze plaats wezen. Gehoorzaam aan de Heere.

Als door Gods genade de verhouding met God hersteld wordt, delen zowel mannen als vrouwen in het heil des Heeren. Dat is een groot voorrecht. Alleen als een wonder te beleven.

Maar daarmee is Genesis 3:16 niet van kracht beroofd, Het blijft gelden wat God daar spreekt.

In kringen, waarin men voor vrouwen in het ambt is, beweert men dat Genesis 3:16 niet meer geldt, omdat God, zo zegt men, door Zijn genade alle verhoudingen herstelt. Een man heeft daarom geen heerschappij meer over zijn vrouw, zo draagt men uit.

Hoe oppervlakkig men dan met het Woord van God omgaat blijkt meteen, omdat men deze tekst niet goed leest en zeker geen recht doet aan het verband waarin dit woord staat. Want, als een vrouw in Christus is, wil dit niet zeggen dat ze daarom geen moeite meer heeft met het kinderen ter wereld brengen. Het is ook niet waar dat een man, als hij maar in Christus is, niet meer in het zweet zijns aanschijns, zoals we in de volgende verzen lezen, zijn brood zal eten. De Schrift leert duidelijk dat de verhouding man-vrouw blijft. Ook na ontvangen genade.

Op diverse plaatsen in Gods Woord laat de Heere weten dat de man het hoofd is. Dat is inderdaad geheel anders dan de baas. Hoofd, zoals Christus, zegt de Schrift. Met alle leiding en zorg daaraan verbonden. Het hoofd regeert het lichaam, kunnen we lezen.

Een onzorgvuldige exegese, want zo moeten we het noemen, brengt sommigen er toe om het ‘hoofd-zijn’ slechts in te vullen als ‘oorsprong’ en meer niet. Zo worden mannen niet alleen onthoofd, maar wat erger is Christus Zelf! Er blijft niets meer over van de heerlijkheid van Zijn Hoofd-zijn, van Wie Hij is voor Zijn gemeente en van de onderdanigheid die daarbij van Zijn bruidsgemeente past.

het Hoofd-zijn van Christus houdt zoveel in. Je moet er ook echt wel een christen(dat is wezenlijk verbonden aan Hem) voor wezen, wil je je hoofdzijn als man beleven. En als vrouw de Heere vrezen om dit metterdaad te aanvaarden.

Dit geldt des te meer wanneer het de Heere behaagt je in het ambt te stellen. Daarbij gaat het dan niet om de ’ voorrang’, maar om te leren en te regeren namens Christus, Die het Hoofd van Zijn gemeente is.

De Schrift

Velen in deze tijd buigen voor een manier van uitleggen van de Schrift, die men geleerd heeft van de historisch-kritische school, in wezen van een menselijke gedachte. Van daaruit blijven de dingen niet op hun plaats.

Dat zien we bijvoorbeeld daarin, dat de betekenis van de pastorale brieven (Timotheus en Titus) naar achteren wordt geschoven, zo deze al aan het woord komen bij de uitleg van wat de Schrift zegt over vrouwen in het ambt. We moeten dan constateren een zorgvuldig omgaan met de Schrift vanuit een menselijk redeneren. Meer dan eens gaat men overstag onder invloed van bovengenoemde ’school’, terwijl we op school van de Heilige Geest dienen te verkeren in een onvoorwaardelijk buigen voor héél de Schrift.

Al de Schrift is van God ingegeven. De heiligen mensen Gods, door de Heilige Geest gedreven, hebben ze gesproken. Geen profetie der Schrift laat een eigenmachtige uitlegging toe. We weten ons gebonden aan wat de Heere Zelf zegt.

Al zouden alle mannen vóór vrouwen in het ambt zijn, maar Gods Woord verbiedt dit, hebben we alleen maar te maken met het: alzo zegt de HEERE! Dan dienen we ook Hem alleen aan het woord te laten en daarom heel de Schrift te laten spreken.

Dat wil zeggen dat de relatie manvrouw door het geloof in Christus niet wordt opgeheven. De apostel zegt niet dat er geen verschillen meer bestaan. Men kan vanuit Galaten 3:28 geen conclusies trekken ten aanzien van het ambt.

De Schrift zegt op meer dan één plaats dat vrouwen in het ambt niet kan!

Zoals we zagen hebben kerken om ons heen dit toch gedaan. Voorop ging de Nederlandse Hervormde Kerk, gevolgd door de Gereformeerde Kerken. En daarbij blijkt het niet te stoppen! Helaas. Ten aanzien van de beslissing die in de Gereformeerde Kerken viel, zegt professor Kuitert: daarmee is de wissel omgegaan. Want volgens Paulus, volgens Gods Woord mag het niet, aldus Kuitert.

Toch gaan kerken(hoe langer hoe meer) hun eigen gang, met alle gevolgen vandien. Wanneer het niet naar het Woord is, het zal geen dageraad hebben. Niet alleen in dit opzicht gaat men een eigen weg. Ook in tal van andere zaken, die volgens Gods Woord niet kunnen en mogen. Men stelt de Schrift buiten werking. Met een ’net’ woord noemt men dit ’anders interpreteren’. Men vraagt zich in veel opzichten af: wat heeft de Schrift ons nog te zeggen?

Daar zit het op vast. Dat is het probleem. De Schrift komt niet meer aan het woord. De Schrift is voor velen niet meer het geinspireerde, gezaghebbende Woord van God.

En toch....dit Woord bestaat tot in eeuwigheid. En zal geen duimbreed wijken.

Naar dit Woord zullen we, ook als kerken, geoordeeld worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen