Meditatie

Het is toch een grote weldaad, wanneer wij na een goede nachtrust weer verfrist wakker mogen worden om onze dagtaak weer aan te vatten. Nu kan de één gemakkelijker in slaap vallen en rustiger slapen dan de ander. Er zijn heel wat mensen met slaap-moeilijkheden. En dat kan verschillende oorzaken hebben, zowel lichamelijke als psychische. Trouwens, ook iemand die doorgaans goed kan slapen kent toch wel nachten waarin het niet zo goed “lukt”. Bijvoorbeeld na een lange, moeizame vergadering, of na een werkdag met allerlei tegenslagen. En wat kunnen er soms een zorgen zijn, problemen waarvoor we geen oplossing zien, die de slaap ver van ons houden. En dan zo tegen de morgen nog even in een onrustige slaap vallen om de nieuwe zorgendag afgemat en lusteloos weer te beginnen.

Wat is het dan toch een heerlijke zaak, waarvan David in bovenstaande tekst getuigt!

Heerlijk, groot, wonderlijk! Zo heeft David zelf het ook mogen ervaren, wanneer hij zingt in zijn morgenlied: “Ik lag neder en sliep; ik ontwaakte, want de HEERE ondersteunde mij”!

Ja, het is toch wonderlijk! Als een opgejaagd stuk wild aan alle kanten bedreigd worden, met de vijanden vlakbij, in een, menselijk gezien, hopeloze positie, en dan ‘s avonds rustig gaan liggen en ‘s morgens na een heerlijk verkwikkende slaap verfrist ontwaken!

David is op de vlucht. Tienduizenden van zijn volk zijn tegen hem opgestaan onder aanvoering van zijn eigen zoon Absalom. Velen spotten met hem: “hij (David) heeft geen heil bij God!” Dat blijkt toch duidelijk uit het feit dat zijn eigen volk tegen hem in verzet komt!

En nu breekt de donkere nacht aan. Haastig wordt er een veldbed gespreid voor de koning, die toch gewend was om op een zacht paleis-bed te slapen. Reden genoeg toch om zich om en om te draaien vol angst en zorgen.

Maar nee: ik lag neder en sliep....

Ondanks alle zorgen en onzekerheden legde David zich neer, en hij sliep rustig door tot hij verfrist ontwaakte.

En wat was het geheim van zijn goede nachtrust! Wel: de HEERE ondersteunde mij! Dat mocht David ervaren en belijden. Wonderlijk? Ja, maar dan het wonder van Gods genade! David kende het adres waar hij al zijn zorgen en moeiten mocht brengen, namelijk bij de HEERE, zijn Bondsgod. En die trouwe God ondersteunde, schraagde hem, en nam al zijn zorgen en zijn moeiten van hem over. In kinderlijk geloofsvertrouwen mocht hij zijn hele weg, zijn hele last op de HEERE wentelen. En toen was hij de last kwijt. En hij ging en hij kon slapen als een kind zonder zorgen. Hoe rijk, hoe God-verheerlijkend is het om dit kinderlijk geloofsvertrouwen te mogen beoefenen. Ja, dat is het: God-verheerlijkend! De Heere is het zo waard om geloofd, om vertrouwd te worden, ook wanneer Hij zegt: “Werpt al uw bekommernis op Mij, en Ik zorg voor u!”

En wie kan dan beter zorgen en waken dan de trouwe Bewaarder Israels, die nooit slaapt of sluimert? En in welke handen kunnen we onze moeiten en zorgen dan veiliger neerleggen dan in de Zijne?

Ik lag neder en sliep; ik ontwaakte, want de HEERE ondersteunde mij! Zo mocht David zijn morgenlied zingen. Het is het lied van het kind, dat vertrouwt op Gods Vaderlijke zorg. Het is het vertrouwen, dat opbloeit uit het kinderhart, uit het nieuwe hart, uit het besneden hart, uit het bekeerde hart, uit het hart van een zondig mensenkind, dat door de Heilige Geest bereid gemaakt is om zijn zaak uit eigen handen over te geven in Gods Vaderhanden. Het kind mag genieten van een goede, een gezegende nachtrust! Ik lag neder en sliep; ik ontwaakte, want de HEERE ondersteunde mij! De omstandigheden waren nog dezelfde als de vorige avond. Maar dat gaf niet. De HEERE had over David gewaakt en Hij zou het ook verder doen. Nee, David is niet bang! Integendeel! Hij zingt zijn morgenlied verder:

Ik zal, vol heldenmoed,
Daar mij Zijn hand behoedt,
Tienduizenden niet vrezen;
Schoon ik, van allen kant,
Geweldig aangerand
En fel geprangd moog wezen.

Ja, David heeft een gezegende nachtrust gehad. Kende hij geen andere nachten, o ja! Vader straft ook zijn ongehoorzaam kind. Daar wist David ook vanaf. Lees maar eens Psalm 6, waar dezelfde David smeekt: “wees mij genadig, HEERE, want ik ben verzwakt; genees mij HEERE, want mijn beenderen zijn verschrikt! Ik ben moede van mijn zuchten; ik doe mijn bed de ganse nacht zwemmen; ik doornat mijn bedstede met mijn tranen!”

O ja, David kende ook zijn bange nachten van aanvechting. Hij kende tijden, waarin Gods hand dag en nacht zwaar op hem drukte (Psalm 32).

Zou elke levendgemaakte zondaar die ook niet kennen? Ja! Waar leven is, daar is ook strijd! Maar toch ook dit: de HEERE zal des daags Zijn goedertierenheid gebieden, en des nachts zal Zijn lied bij mij zijn! Dat zijn toch heerlijke nachten!

En de HEERE geeft Zijn kind toch ook zijn nachtrust.

Ik lag neder en sliep; ik ontwaakte, want de HEERE ondersteunde mij! Die gezegende nachtrust is wel duur betaald. Opdat zondaren, die zich de eeuwige onrust hebben waardig gemaakt en zich die ook waardig leren keuren, in rust en vrede zouden mogen slapen, heeft Christus de bange nacht van Gethsémané en de zwarte nacht van Golgotha doorworsteld.

Hij is onze Vrede! Leerden we door genade dit geloofsgeheim verstaan? Blijf met mij, Heer’, als het zonlicht niet meer straalt.....

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen