Meditatie

In deze weken hebben we wel heel veel te “gedenken”! Voor enkele weken hebben wij herdacht het heilsfeit van Christus’ opstanding uit de doden. Over enkele dagen hopen wij te gedenken het heilsfeit van Zijn hemelvaart, en tien dagen daarna het heilsfeit van Pinksteren. de uitstorting van de Heilige Geest. En die heilsfeiten zijn feiten, die geschied zijn, die onwrikbaar vast staan, die het vaste fundament vormen van het gebouw van Gods gunstbewijzen, dat naar Zijn gemaakt bestek in eeuwigheid zal rijzen. Die heilsfeiten zijn als feiten wel verleden tijd, maar de gevolgen, de vruchten ervan hebben en houden hun onschatbare betekenis voor heden en toekomst, tot in eeuwigheid. Daarom mag het “gedenken” van de heilsfeiten niet beperkt blijven tot een terugzien op wat eeuwen geleden is geschied. De apostel wekt Timotheüs (en in hem de kerk van alle eeuwen) op: “Houdt in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt!” En heeft Christus Zelf het Heilig Avondmaal niet ingesteld, opdat Zijn kerk Zijn dood zou gedenken, totdat Hij komt?

De heilsfeiten gedenken in het geloof houdt dan ook in een voortdurend bedenken, dat die heilsfeiten hun betekenis, hun waarde, hun eeuwigheidswaarde nooit verliezen. Welnu, dat geldt ook van het woord, dat de opgestane Levensvorst sprak tot Zijn discipelen, kort voordat Hij ten hemel zou varen: “Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde!”

Welk een heerlijk woord, welk een heerlijke waarheid! Of men het nu gelooft of niet gelooft, het is waar en het blijft waar: aan Christus is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Die macht is Mij gegeven, zegt Jezus. Door de Vader aan Hem gegeven. Als loon op Zijn verzoenend lijden en sterven. Eens bood satan Hem alle koninkrijken der wereld en hun heerlijkheid aan, in ruil voor één knie-val voor hem, de overste der duisternis. Maar nee, in die weg kon het niet en mocht het niet, en wilde Christus het niet. Eerst moest Hij als de Man van smarten, in de gestalte van een dienstknecht, door dood en hellediepten heen, alle deugden Gods verheerlijken, “gehoorzaam geworden zijnde tot de dood, ja, de dood des kruises!” Maar toen, daarna en daarom “heeft Hem ook God uitermate verhoogd en heeft Hem een Naam gegeven, welke boven alle naam is.” Toen en daarom heeft de Vader Hem gegeven alle macht in hemel en op aarde.

O zeker, ook vóór Zijn kruislijden had Christus macht en oefende Hij macht. Denk slechts aan de wonderen, die Hij verrichtte. En als de schare luisterde naar Zijn prediking gevoelden ze het: Deze leert als macht-hebbende en niet als de schriftgeleerden!

En als de Zoon des mensen had Hij macht, om op de aarde de zonden te vergeven (Lucas 5:24). Maar toch, pas na Zijn volbrachte Middelaarswerk heeft Hij van Zijn Vader ontvangen “alle macht in hemel en op aarde!” Nu is heel het wereld-regiment opgenomen in Zijn heilsplan. Nu mogen de heidenen woeden en de volken ijdelheid bedenken, nu mogen de koningen der aarde zich opstellen en de vorsten der aarde mogen tesamen beraadslagen tegen de HEERE en tegen Zijn

Gezalfde, zeggende: laat ons hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen: Die in de hemel woont zal lachen; de HEERE zal hen bespotten! (Psalm 2).

Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde! Wat zullen deze woorden uit de mond van hun opgestane Meester de discipelen, daar op die berg in Galilea wonder-heerlijk in de oren hebben geklonken!

En ons? Ik merkte zoéven op: of men het nu gelooft of niet gelooft: het is waar en het blijft waar: aan Christus is gegeven alle macht in hemel en op aarde!

Geloven wij het al? Met ons hart? Alleen voor wie gelooft is dit woord van de Christus wonderlijk vertroostend. Hoe het dan ook gaan moge in deze barre wereld: het gaat goed! Het gaat toch goed! Al ziet ons natuurlijk oog alleen maar het tegendeel! Het gaat toch goed! De teugels van het wereldbestel liggen in handen, die eens doorboord werden, de handen van Christus! En Hij werkt heen, door alles heen, naar de dag van Zijn toekomst. Naar de openbaring van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waarop gerechtigheid zal wonen. Aan het begin van deze meditatie maakte ik enkele opmerkingen over het gedenken van de heilsfeiten. Straks hopen we te gedenken de bevrijding van de Duitse overheersing, de gevallenen in het verzet daartegen, de verjaardagen in ons vorstenhuis.

We kunnen alleen op de rechte wijze gedenken, wanneer we het mogen doen in het geloof, in de geloofswetenschap: Christus is de grote Machthebber in hemel en op aarde!

Zalig, wanneer wij door Zijn genademacht werden overweldigd, zodat wij de wapenen van verzet en vijandschap, die we van nature tegen Hem dragen en hanteren, moesten laten vallen: Gij zijt mij te sterk geworden en hebt overmacht! Maar zo niet.... Och, kust de Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op de weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen! (Psalm 2).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen