Predik het woord

Ds. M.C. Tanis las 2 Tim. 4:1-5 en Hebr. 13:7-8 en gaf enkele centrale gedachten uit deze Schriftgedeelten door. Het gaat om HET Woord. Bezinning daarop is nodig. Dan dient de vraag gesteld te worden: Wat zeggen het Woord en de Belijdenis over het Woord. De belijdenisgeschriften zijn immers geen vergeelde papieren. Dit geldt niet alleen ten aanzien van het Woord, maar ook ten aanzien van het geloofsleven. We mogen niets boven Schrift en Belijdenis stellen, er niets opleggen, we mogen Schrift en Belijdenis door niets laten domineren. Hier geldt ook niet: Zo heb ik het geleerd of zo leert Gods volk het. Dat is niet het eind van alle tegenspraak.

Alles dient getoetst te worden aan het Woord Gods en de Belijdenis der Kerk. Alleen wat hiermee overeenstemt geldt. Ten deze is leerzaam wat Christus heeft gezegd voor het afscheid van Zijn discipelen. Hij gaf toen het zendingsbevel: “Gaat dan henen, onderwijst al de volken...” We zouden het met deze woorden kunnen omschrijven: Predik het Woord, verkondig het Woord. Die opdracht geldt vandaag nog. Ook in 2 Tim. 4:2 betuigt Paulus: “Predik het Woord.” We komen naar Gods huis om Gods Woord te horen. Elke zondag mag een tekst uit Gods Woord beluisterd worden. Het is een moeilijke opgave de tekst op de juiste wijze te verklaren. De tekst mag niet omfloerst of verduisterd worden. De tekst mag ook niet ‘geestelijk’ gemaakt worden. Dan doen wij tekort aan God-drieënig. Het Woord bevat wat gekend moet worden. In dat Woord en in de tekst dient gegraven te worden zodat jong en oud jaloers gemaakt worden. Rijk wanneer als vrucht op de prediking gehoord mag woorden: Van datgene wat verklaard is ken ik niets. Ik ben onbekeerd. Dat in die weg velen smekelingen werden en ook zouden blijven. In Gods Woord raakt men nimmer uitgeleerd. Wie zou de breedte en de diepte van het Woord Gods kunnen peilen. De Heilige Geest wil in het Woord leiden. In 2 Tim. 4:2 lezen we als laatste woorden: “en leert”. Er mag niets los van het woord Gods geleerd worden. Paulus gaat hierbij uit van Hand. 2 waar gesproken wordt over het volharden in de leer van de apostelen, dat is de leer van Christus. We dienen terug te denken aan het verleden. “Gedenkt uw voorgangers, die u het woord Gods gesproken hebben; en volgt hun geloof na, aanschouwende de uitkomst hunner wandel”, Hebr. 13:7. Wat de Heere in het verleden gaf moet niet vervagen of wegebben. In veel consistories hangen foto’s van predikanten die in het verleden het Woord Gods gesproken hebben. Zij hadden een kerkelijke overtuiging zonder kerkistisch te zijn. Zij begeerden slaven van het Woord te zijn. Zij waren geen taxateurs of rechercheurs. Zij waren geen etaleurs, maar uitstallers. Het waren geen postboden, maar zij wisten zich betrokken op het Woord Gods dat zij mochten prediken. We lezen in Hebr. 13:7 “en volg hun geloof na”. In woord en gebed viel met een enkel woord de betrokkenheid op het Woord Gods te beluisteren. Zij mochten getuigen wat we lezen in Hebr. 13:8 “Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid.” De Heere is door de diepten heen getrouw. Zo reisde br. Slagboom geen onbekende God, Jezus en Heilige Geest tegen. Hij werd getrokken om eeuwig behouden te worden. Daar is niets van de mens bij. Het is louter welbehagen. Wie roemt, roeme in de Heere. Uit Hebr. 13:8 blijkt dat wat er ook verandert de Gave Gods onveranderlijk blijft. De bange vraag zou in onze dagen gesteld kunnen worden: Waar gaat het persoonlijk heen, waar gaat het heen met onze gezinnen, waar zal het kerkelijk heengaan, wat zal er in Nederland gebeuren? We mogen Gods Woord hebben. We lezen in Psalm 72 van de zon en de maan. “Zij zullen U vrezen, zolang de zon en maan zullen zijn, van geslacht tot geslacht.” Psalm 72:5. De Heere wil ook in onze dagen voor ons Zijn Woord gebruiken. Het is een verwaardiging dat Woord te mogen preken. Predikers zijn immers maar hoopjes stof, zij zijn niet beter dan de engelen. Welk een wonder te mogen spreken van verlorenheid en van het welbehagen Gods in Christus. Het klinke ook vandaag door in de prediking: “Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben”.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen