Des Christens groot interest (1)

“Die schrijver houdt ik voor één van de grootste Godgeleerden, die ooit een boek hebben geschreven. Ik heb verschillende boeken geschreven maar in dit boekje zit meer Godgeleerdheid dan al mijn boeken”.

Aan het woord is John Owen, een bekende puritein, die door de Heilige Geest begiftigd is geweest met een rijk en diep inzicht in Gods Woord. Met zijn werken is hij voor velen tot zegen geweest. Deze John Owen schrijft over het boek “Des Christens groot interest” van William Guthrie de eerste zin van dit artikel. Hij wil daarmee aangeven hoeveel echte, doorleefde, bevindelijke kennis van God in dit boek te vinden is.

We willen dit werk van William Guthrie in de komende tijd D.V. met elkaar overdenken.

De schrijver

William Guthrie wordt geboren in 1620 in Pitforthy, in Schotland. Hij groeit op in een godvrezend gezin. Maar liefst vier zonen zullen later de kerk dienen als Dienaar van het Goddelijke Woord. Van William is bekend dat hij een groot intellectueel talent bezat. Hij heeft een helder verstand als gave van Zijn Schepper meegekregen. Zijn studiejaren aan het New College of St. Andrews zijn voor hem persoonlijk tot grote zegen geweest. Hoewel hij van de jaren daarvoor niet kon zeggen dat er geen enkele geestelijke kennis van God in zijn hart was, tijdens zijn studieperiode kwam er een geestelijke verdieping en doorbraak. Hij leerde God zo kennen dat hij op Hem ging zien als die God Die in Christus hem heeft zalig gemaakt. De Heere werkte krachtig in zijn hart. Eén van de professoren aan dit college heeft de Heere daarvoor willen gebruiken. Het is Samuel Rutherford die onder ons ook bekend is door zijn nagelaten brieven. In 1642 krijgt hij toestemming na afronding van het belangrijkste gedeelte van zijn studie, om het Woord van God te gaan bedienen. Het zou nog tot november 1644 duren voordat hij als Dienaar van het Woord wordt bevestigd. Hij ontvangt een beroep van de gemeente van Fenwick. Al snel raakt hij bekend vanwege zijn eenvou-dige en geestelijke prediking. Reeds spoedig krijgt hij beroepen van andere gemeenten, maar hij bedankt. Ongeveer een jaar na zijn bevestiging in Fenwick neemt hij het beroep tot le-gerpredikant aan. In zijn tijd woedde er een burgeroorlog tussen Schotland en Engeland.

Na de oorlog keert hij terug naar zijn gemeente Fenwick waaraan hij officieel verbonden was gebleven als predikant. Hij was dankbaar dat hij weer terug kon keren in deze gemeente.

Uit de gegevens die wij bezitten van de arbeid van Guthrie, kunnen we opmaken dat hij een getrouw dienaar van Christus was.

In Fenwick waren de ontheiliging van de zondag en slecht kerkbezoek aan de orde van de dag. Zo kwam hij eens iemand tegen die ook niet naar de kerk ging, maar de zondag gebruikte voor zijn sport. Het was waarschijnlijk de schietsport, waarbij op bepaalde vogels werd gejaagd. Deze vogels werden vervolgens verkocht. Guthrie vroeg hem waarom hij dat op zondag deed. Hij antwoordde dat het de gelukkigste dag van de week voor hem was. Waarom? vroeg Guthrie. Hij zei: “die dag levert mij het bedrag van een halve kroon op.” Daarop zei Guthrie tegen hem: “Wanneer je nu zondag naar de kerk gaat, krijg je die halve kroon van mij.” Deze man ging op het aanbod in. Daarna sloeg hij geen zondag meer over, want de Heere greep hem in het hart. Later werd hij zelfs ouderling van de gemeente.

Kerkelijk leefde Guthrie in een moeilijke tijd. De Kerk van Schotland was verdeeld in twee partijen. Op de aard van dit conflict gaan we nu niet in. Ook de overheid speelde een belangrijke rol in dit geheel. Toen Charles II aan de macht kwam werden Guthrie en zijn geestverwanten zelfs uit hun gemeenten als predikant ontzet. 24 Juli 1661 moest hij afscheid nemen van zijn gemeente. De gemeente belegde een dag van verootmoediging en gebed. Op deze dag preekte Guthrie over Hosea 13:9: “Het heeft u bedorven, o Israel, want in Mij is uw hulp.” Hij wees zijn gemeente aan het einde van de preek op de Fontein van Hulp die er in de Heere te vinden is, ook al vallen de dienaren van het Evangelie weg. Guthrie trok zich terug op het ouderlijk landgoed in Pitforthy. Zijn lichamelijke conditie ging ook sterk achter uit na al deze gebeurtenissen. In 1665 sterft hij in het volle vertrouwen op het Evangelie zoals hij dat heeft mogen brengen aan anderen.

Het boek

Het boek “Des Christens groot interest” is verschenen in 1658. Hij wilde met de titel aangeven hoe een christen deel heeft aan Christus. Het boek schittert door zijn eenvoud. Dat was immers ook de bedoeling van Guthrie. Hij heeft het geschreven voor ‘gewone’ mensen, die weinig geld bezitten om boeken te kopen en die weinig tijd hebben om te lezen.

Het is zijn verlangen dat de lezers mede door middel van dit boek het goede deel zouden verkiezen dat nooit meer van hen zal weggenomen worden. Hij is diep bewogen met veel mensen om zich heen, die zich druk maken om zoveel dingen die minder belangrijk zijn. Het doel van dit boek is vandaag zeker niet minder actueel. Wat zijn we vaak druk met veel dingen. De Heere Jezus zegt tegen u en mij: één ding is nodig. Het boek heeft geen anderdoel dan zondaren te wijzen op het belangrijkste: deel ik in de zaligheid die Christus verworven heeft?

Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over hoe wij kunnen weten dat we deelhebben aan de zaligheid in Christus. Het tweede deel gaat in op de vraag hoe we deel krijgen aan de zaligheid in Christus.

Wij kunnen het weten

Het eerste wat Guthrie aansnijdt is dat wij kunnen weten of wij deelhebben aan Christus. Dat moet eerst voor ons vaststaan. Er zijn namelijk velen die zonder grond beweren dat zij een bijzonder deel aan Christus hebben. Zij moeten vanuit de Schriften onderwezen worden hoe een mens kan weten of hij een echt geloof heeft. Guthrie verwijst daarbij naar Matth. 7:22,23 waar we lezen van mensen die voor een gesloten deur staan. Zij menen in te kunnen gaan en roepen: Heere, Heere, doe ons open. Maar de Heere Jezus zegt tegen hen: “Ik heb u nooit gekend.” Anderzijds zijn er ook velen die deel hebben aan Christus, maar die niet bevestigd zijn in hun vertrouwen op Christus. Zij twijfelen aan de echtheid van hun geloof en prijzen de dienst des Heeren heel weinig aan anderen aan.

Op deze vragen wil Guthrie ingaan. Deze kennis of ik werkelijk deel heb aan Christus is te verkrijgen. Hij zegt er zelfs bij dat deze kennis gemakkelijker te verkrijgen dan menigeen denkt. Hij grondt zijn visie daarbij op de Heilige Schrift. Er zijn velen geweest in de Schrift die God mochten kennen als hun God. Hoe vaak lezen we niet in de psalmen: “De Heere is mijn Licht en mijn Heil” (Ps. 27:1). Van David lezen we dat hij zich sterkte in de Heere zijn God. Deze mensen hebben dat gezegd en beleden met vaste overtuiging in hun hart. en het was geen inbeelding.

De zekerheid van het geloof is niet alleen te verkrijgen, maar hij is ook gemakkelijker te verkrijgen dan velen denken. Leeft bij ons wellicht niet de gedachte dat deze zekerheid over ons deel aan Christus slechts voor weinigen is weggelegd en dat zij moeilijk te bereiken is? Zou dat ook niet een oorzaak kunnen zijn van het feit dat velen in onzekerheid blijven verkeren? We staan niet meer naar de zekerheid omdat een mens waarschijnlijk toch nooit zeker kan weten. Guthrie wekt ons op om te staan, naar de zekerheid van ons aandeel in Christus. Op welke manier dat moet gebeuren, zullen we D.V. nog zien.

Staan we naar die zekerheid? Het gaat immers om ons eeuwig welzijn! Laten we er ernst mee maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen