In memoriam: Ds. H.C. van der Ent

Vrijdag 12 december om half zes in de morgen overleed Ds. H.C. van der Ent. Een paar maanden geleden vertelde hi j dat de Heere hem aan het begin van dit jaar had voorbereid op het einde.

Ds. Van der Ent had een helder besef van de leiding van God in zijn leven. Dat was bij hem geen theorie, hij geloofde daarin met heel zijn hart. Zijn leven werd geleid. Duidelijk had de Heere gesproken toen Hij hem riep tot het ambt van herder en leraar. Zelfs de tijdsduur van zijn studie was hem uit het Woord bekend gemaakt.

God spreekt en vervult Zijn Woord. Dat lag diep verankerd in het hart van onze lieve vriend en broeder. Het geloof in de kracht van het Woord kwam aan het licht in zijn prediking.

Ds. Van der Ent was een krachtige verkondiger van het Woord. Een echte heraut. Zijn prediking bestond, evenals bij Paulus, niet in bewegelijke woorden van menselijke wijsheid maar was geestelijk en krachtig.

Dat velen in onze kerken tegen hem hebben opgezien, was niet alleen maar vanwege zijn lengte of zijn stem. Zijn gezag was veel meer het gezag van het Woord. Dat Woord was voor hemzelf levend en krachtig geworden. Het Woord van zonde en genade en hoe men van zonde tot genade komt. Hij verkondigde de eerste en de tweede Adam. Dc dood in de eerste en het leven in de tweede, Jezus Christus de Gekruisigde. Hij had het Woord lief, dat Christus als Plaatsbekleder voor zondaren bij God aanwijst, aanprijst en aanbiedt. En dat voor mensen die naar recht verloren moesten gaan. En dat recht ook liefgekregen hadden. Dat heelt Ds. Van der Ent doorleefd. En dat heeft zijn boodschap doorgloeid. Waarschuwend, nodigend en steeds authentiek. Origineel. Ds. Van der Ent was echt. Dat voelden ook veel jongeren voor wie hij veel geschreven heeft. Hij was een mens zonder make-up. Wars van alles van wat van het vlees en het vrome vlees is. Eerlijk ging hij om met onbekeerde maar ook met ‘bekeerde‘ mensen. Eerlijk en priesterlijk bewogen. Bij Ds. Van der Ent werden godsdienstige mensen niet op het paard getild en zeker niet erover. Hij heeft onze kerken eerlijk behandeld. omdat hijzelf door God eerlijk werd gemaakt.

Of hij veel vrienden heeft gehad, weet God het best. Maar de vrienden die hij had, zullen hem nooit vergeten. Ze zijn er de Koning van de Kerk dankbaar voor dat Hij deze trouwe gezant als een medicijn aan onze kerken heeft gegeven. Op de zondag na zijn sterven zongen wij uit Psalm 87. Over het geluk van de vrijgekochten des Heeren. In Sion zullen de blijde zangers staan. Daar mag deze heraut nu ook zijn. Hij mag nu eeuwig zingen van Gods goedertierenheid, die zijn druk veranderde in geluk. Op aarde is er een bidder minder. In de hemel is er een zanger bij gekomen. In een persoonlijk gesprek zei hij eens: “daar zingt de grootste zondaar boven alles uit.” En dat was hij door Gods genade geworden: een zondaar, aan wie barmhartigheid is geschied.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen