Schriftuurlijk onderwijs

Op de paasdagen die weer achter ons liggen zullen er weer veel paaspreken gehouden en beluisterd zijn over de Emmaüsgangers. En geen wonder! Is het geen aantrekkelijke stof? Hier worden bedroefde harten vol verwarring brandend gemaakt door de Paaskoning Zelf. Ook voor deze twee late Paasgangers heeft Jezus een boodschap. Ook hen wil Hij brengen tot de grote, tot de ware Paasvreugde. En dan moeten wij vooral letten op de wijze, waarop Hij dat doet. Nee, Jezus zegt niet meteen,wanneer Hij zich bij hen voegt: “Ik ben het!” Ook noemt Hij Kleopas niet bij de naam, zoals Hij op de morgen van die dag bij het geopende graf Maria Magdalena aansprak: “Maria!”Nee, als de grote Zieleherder laat Hij deze twee discipelen eerst hun nood uitzeggen. Wat verhandelt gij onder elkaar, en waarom zijt gij droevig? Alles moeten ze vertellen: hun verwachting, hun teleurstelling, hun troosteloos uitzicht, hun hopen en niet meer durven hopen. Eén zaak slechts hield hen bezig en vervulde hun hart. Het waren de dingen aangaande Jezus de Nazarener! Maar zij verstonden niet. Het was alles zo heel anders gegaan dan ze gehoopt en verwacht hadden. Jezus’ sterven aan het kruis op Golgotha, terwijl zij zo gehoopt hadden dat Hij Degene was, Die Israel verlossen zou. Maar dan die boodschap van die engelen aan de vrouwen bij het graf. Dat Jezus leeft. Het was alles zo vreemd. Ze konden er geen lijn in ontdekken. Ze komen er niet uit.

En zo spreken zij hun hele hart uit voor die Wandelaar naast hen, terwijl hun ogen gehouden werden, zodat zij Hem niet (her)kenden.

Maar als zij dan alles hebben uitgezegd (let wel: aan het enig goede adres!) dan maakt die onbekende Wandelaar met hen een wandeling door de Bijbel! Hij laat hen zien hoe de Schriften vol zijn van de Christus. En zij hadden toch de Schriften! En zij kenden toch de Schriften! En daarom: O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben! Moest dan de Christus niet al deze dingen lijden, en alzo in zijn heerlijkheid ingaan? En de hoogste Profeet en Leraar van Zijn kerk geeft deze twee harte-vrienden onderwijs uit de Schriften, die toch van Hemzelf getuigen. Onderwijs dat hun hart brandend maakt, zoals zij het-straks tot elkaar zullen zeggen. En begonnen hebbende van Mozes en van al de profeten, legde Hij hen uit, in al de Schriftten hetgeen van Hem geschreven was.

Nee, wij weten het niet, maar toch: zal Jezus hen niet gewezen hebben op de offerande van Izaäk, op het bloed van het paaslam. Zou Hij hen niet bepaald hebben bij Psalm 22: “Mijn God, Mijn God, waarom verlaat Gij mij?”. Zou Jezus hen niet Jesaja 53 voor ogen gesteld hebben: de lijdende Knecht des Heeren, de Man van smarten, Die als een lam ter slachting geleid werd? Nee, wij weten het niet. Maar dit weten wij wel: Hij legde hun uit, in al de Schriften, hetgeen van Hem geschreven was. En het zullen toch vooral de vergeten hoofdstukken van het lijden zijn geweest, die Jezus hen deed zien. En zo gaan de Emmaüsgangers door de Schriften op het Paasfeest aan!

Deuren gaan voorhen open. Terwijl Jezus door de Schrift tot hen spreekt, wijkt hun beklemming en er valt vreugde in hun vermoeide hart. Diep in hun hart groeit het feest: ja, zoals die Mede-Wandelaar het zegt, zo is het!

Als de harten branden, dan vliegt de tijd om. Ze waren zo in Emmaüs! Straks als zij met Jezus aanzitten, en als Hij het brood heeft gezegend en gebroken, en het hun aanreikt, dan herkennen ze Hem. Even maar, en dan is Hij weer weg uit hun gezicht. Even de bevestiging: Ik ben het Zelf, Jezus de Nazarener, om Wiens gemis u zo bedroefd was! En dan is hij weer weg. Zij worden, met alle eerbied gezeg, losgemaakt van de Christus van vlees en bloed, om vastgemaakt te worden aan de Christus der Schriften.

Geliefde lezers, wat is er al oneindig veel gewonnen wanneer de dingen, aangaande Jezus de Nazarener, ons hart bezig houden en vervullen. Als we Hem onmisbaar nodig kregen als onze schuldverzoenende Borg en Zaligmaker: geef mij Jezus, of ik sterf! Dan zijn wij op weg naar Emmaüs! En als dan satan aanvecht, en de twijfel verteert, en de wanhoop dreigt: stort uw hart uit voor de hoogste Profeet en Leraar, Die nu als de verheerlijkte Christus de Zijnen wil onderwijzen. En dan altijd uit al de Schriften, toegepast door de Heilige Geest. Zalig, om veel te vertoeven aan de voeten des Heeren, om door Hem onderwezen te mogen worden. En dan veel met de Schriften bezig zijn, waar de Heere zich aan houdt en waaraan Hij ons bindt. Heere, maak in Uw Woord mijn gang en treden vast! En laat mijn hart brandende mogen zijn door en voor U!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen