De berg Sion (2)

De profeet Obadja kondigt het oordeel aan over de Edomieten. de nakomelingen van Ezau, die een vermaak hadden in de wegvoering van de Joden naar Babel, en zij hadden zich vergrepen aan de vluchtende inwoners van Jeruzalem. En die zonde, begaan tegen Gods uitverkoren volk, kon niet ongewroken blijven. De Edomieten zullen omkomen in de zondvloed van Gods toorn! Maar dan heeft Obadja ook nog een boodschap van Godswege voor het geplaagde, verdrukte Israel. Als straks Gods oordeel over Edom losbarst, dan zal er voor Israel ontkoming zijn op de berg Sion. Voor de vijanden van Gods volk de ondergang, maar ontkoming, veiligheid en geborgenheid voor Israel. In onze vorige meditatie trokken we de lijn door. De lijn, die er loopt van de berg Sion, de tempelberg met zijn offerdienst, naar de kruisheuvel Golgotha, waar Christus als het grote Offerlam zijn bloed heeft gestort ter voldoening aan Gods recht, opdat vloekwaardige zondaren op grond van dat Offer zouden worden vrijgesproken van schuld en straf en een recht zouden ontvangen op het eeuwige leven.

Op de berg Sion (de tempelberg) waar de offerdienst plaatsvond en het offerbloed vloeide, op de berg Sion zal ontkoming zijn. Ontkoming aan het verdiende oordeel Gods, door in het geloof te schuilen achter het bloed van het Lam! Maar dat niet alleen! Van de berg Sion wordt in onze tekst ook nog gezegd: “en hij zal een heiligheid zijn!” Toen eens, tijdens de woestijn-reis, de zonen van Aaron Nadab en

Abihu, gedood werden omdat ze vreemd vuur op het altaar hadden gebracht, sprak God tot Israel het ontdekkende woord: “In degenen die tot Mij naderen zal Ik geheiligd worden!” Bij Gods heilige woonplaats past ook een heilig volk! En was dat niet de diepste oorzaak, waarom God Zijn volk in de ballingschap zond, dat Zijn tempel. Zijn heiligdom, werd ontheiligd, zowel door de priesters als door het volk? Maar was dat het ook niet waarnaar het hart van de ware Israeliet in de ballingschap zo verlangend uitging, dat hij weer met een gereinigd en geheiligd hart de Heere zou mogen dienen in Zijn tempel? Nee, de zwaarste last was voor het ware Israel niet de ballingschap, maar het juk van hun zonde. Maar welk een heerlijk uitzicht bood voor hun hunkerende ziel dan de profetie van onze tekst: Op de berg Sion zal ontkoming zijn. Ontkoming aan het verdiende oordeel. Ja, maar dat niet alleen. Die berg Sion zal een heiligheid (lees maar: een heiligdom) zijn! Daar, op die berg Sion, wenkte heiligheid, losmaking van al hun zon-debanden. En hij (de berg Sion) zal een heiligheid zijn! We trekken ook nu de lijn door. En wel naar het hemelse Sion, naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waarop gerechtigheid wonen zal, waar Edom niets meer te zeggen heeft, en daarom ook niets meer ontheiligen kan.

Wanneer ons in het laatste bijbelboek de heerlijkheid van het nieuwe Jeruzalem wordt getekend, dan lezen wij: “en in haar zal niet inkomen, wat ontreinigt en wat gruwelijkheid doet, en wat leugen spreekt!”

Eens breekt voor al Gods kinderen de Dag aan, waarop niet alleen alle strijd ophoudt, waarop niet alleen alle raadselen zullen worden onthuld, waarop niet alleen elk kruis en elk verdriet wegvalt, maar waarop bovenal geen zonde hun meer zal bevlekken.

Dat is toch de diepste smart van allen die de Heere lief kregen, dat zij tot hinken en tot zinken ieder ogenblik geneigd zijn, dat zij altijd weer de Heere bedroeven, Die toch alleen maar goed is en goed doet? Dat is toch hun grootste droefheid, dat hun zonden telkens weer scheiding maken tussen de Heere en hen!

Maar hoort het dan, pelgrims naar Sion’s God-gewijde top: Gods goedheid zal uw druk straks verwisselen in geluk! En daarom: het hoofd omhoog en het hart naar boven!

Hoor eens zo‘n hunkerende pelgrim: Eén ding doe ik; vergetende wat achter mij is, en mij strekkende naar hetgeen vóór is, jaag ik naar het wit, naar de prijs der roeping Gods, die van Boven is in Christus Jezus!

Niet, dat ik het alrede gekregen heb, of alrede volmaakt ben, maar ik jaag ernaar of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben!

Nee, in eigen kracht zal ik nooit de berg der heiligheid kunnen beklimmen: één stap naar boven, en dan weer drie naar beneden! Dagelijks struikelen in vele!

Maar Christus is niet alleen gegeven tot rechtvaardigheid, óók tot heiligmaking!

En Hij zal Zijn Israel verlossen van al hun ongerechtigheden!

Hij houdt mij vast! Hij zoekt mij weer op! Hij schraagt mij, als ik wankel; Hij draagt m’als ik viel. Hij staat ervoor in dat alle ware pelgrims door de poorten zullen ingaan in de Stad!

In Psalm 24:2 en 3 (berijmd) worden ons de beklimmers van de Sions-berg getekend. Zullen we ons daaraan toetsen, of we wel echt op weg zijn?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen