Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Nieuwe Bijbelvertaling (9)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Nieuwe Bijbelvertaling (9)

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nogmaals het boek der Handelingen

We willen in dit artikel voor de laatste maal stilstaan bij de weergave van het boek der Handelingen in de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). Misschien zijn er lezers die de vraag stellen: Is er dan geen stof meer om nog voort te gaan met het schrijven over verschillen tussen de weergave van het boek der Handelingen in de Statenvertaling en in de Nieuwe Bijbelvertaling? Er is zeker nog veel stof. Maar we menen u bij het schrijven van de artikelen die hierover gaan toch een indruk te hebben gegeven aangaande de aard van de weergave van het boek der Handelingen in de NBV. We behoeven en kunnen ook niet volledig zijn in het opsommen van alle verschillen die we bij een nauwkeurige vergelijking van de Statenvertaling en de NBV opmerken. Maar ik hoop dat het u duidelijk mag zijn geworden dat de weergave van het boek der Handelingen in de Statenvertaling verre de voorkeur verdient boven de weergave van dit Bijbelboek in de NBV.

Nog meer veranderingen

Handelingen 2:1 luidt in de Statenvertaling: “En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachtiglijk bijeen.” In de NBV lezen we: “Toen de vijftigste dag aanbrak - de pinksterdag - waren allen op dezelfde plaats bijeen.” Naast het feit dat de NBV een vrije vertaling geeft, moet geconstateerd worden dat er in plaats van “eendrachtiglijk” (Statenvertaling) “op dezelfde plaats” staat in de NBV. Dat is heel iets anders. Men is niet alleen op dezelfde plaats bijeen, maar men is eendrachtig bijeen, wat meer inhoudt dan zich op dezelfde plaats bevinden. Want men kan op dezelfde plaats bijeen zijn terwijl er sprake is van ruzie, meningsverschil, tweedracht en onenigheid bijvoorbeeld over het feit wie van de aanwezigen wel of niet de meeste is. In de NBV is in Hand. 2:1 het element van de eendracht in tegenstelling tot vroegere verdeeldheid weggevallen.

Handelingen 7:34 luidt in de Statenvertaling: “Ik heb merkelijk gezien de mishandeling van Mijn volk dat in Egypte is, en Ik heb hun zuchten gehoord, en ben nedergekomen om hen daaruit te verlossen; en nu kom herwaarts. Ik zal u naar Egypte zenden.” In de NBV lezen we: “Ik heb gezien hoezeer mijn volk in Egypte wordt onderdrukt en ik heb het horen zuchten, zodat ik ben neergedaald om het te bevrijden. Daarom stuur ik je nu naar Egypte.” Het “bevrijden” van de NBV heeft toch een andere betekenis dan “verlossen” van de Statenvertaling. Ook de NBG-vertaling van 1951 heeft nog verlossen. We dienen aan deze weergave vast te houden. Het is echt niet onbegrijpelijk wat bedoeld wordt met dit woord.

In Handelingen 3:11 is in de Statenvertaling sprake van “de kreupele, die gezond gemaakt was”. In de NBV lezen we: “de bedelaar”. Opnieuw een vrije weergave in de NBV vergeleken met de Statenvertaling.

Handelingen 13:45 luidt in de Statenvertaling: “Doch de Joden de scharen ziende, werden met nijdigheid vervuld, en wederspraken hetgeen van Paulus gezegd werd, wedersprekende en lasterende.” In de NBV luidt deze tekst als volgt: “Bij het zien van de mensenmenigte werden de Joodse leiders jaloers en begonnen ze de woorden van Paulus op godslasterlijke wijze verdacht te maken.” Dus in plaats van “wedersprekende en lasterende” heeft de NBV “op godslasterlijke wijze verdacht te maken.” Waarom heeft de NBV naast de genoemde verandering ook nog Joodse leiders i.p.v. Joden? Handelingen 20:31 luidt in de Statenvertaling: “Daarom waakt, en gedenkt, dat ik driejaren lang nacht en dag niet opgehouden heb een iegelijk met tranen te vermanen.” De NBV heeft: “Wees daarom waakzaam en vergeet niet hoe ik ieder van jullie drie jaar lang dag en nacht steeds weer onder tranen raad heb gegeven.” Verschillende dingen vallen op bij vergelijking van de Statenvertaling met de NBV. In plaats van “gedenkt” heeft de NBV “vergeet niet”. Dat vertoont zakelijk wel grote overeenkomst, maar is niet in overeenstemming met de grondtekst. De NBV heeft “Dag en nacht” i.p.v. “nacht en dag.” Zo wordt de Joodse dagindeling veranderd in onze dagindeling. Onzes inziens een onnodige verandering, waar we in onze artikelenserie al eerder op gewezen hebben. Erger is dat het woord “vermanen” vervangen is door “raad gegeven.” De vertaling NBG 1951 heeft nog “terecht wijzen”. De grondtekst spreekt duidelijk van “vermanen”. Waarom dit woord niet zuiver wordt weergegeven in de NBV is mij een raadsel. Handelingen 26:11 luidt in de Statenvertaling: “En door al de synagogen heb ik hen dikmaals gestraft en gedwongen te lasteren; en bovenmate tegen hen woedende, heb ik heb vervolgd ook tot in de buitenlandse steden.” De NBV heeft: “In de synagogen probeerde ik keer op keer hen door strafmaatregelen te dwingen van hun geloof af te vallen; ik bestreed hen zo vurig dat ik hen zelfs in de steden buiten onze grenzen vervolgde.” In plaats van “gedwongen te lasteren” heeft de NBV “te dwingen van hun geloof af te vallen.” Het woord dat in de grondtekst wordt gebruikt kent als afleiding ons woord “blasfemie”. Blasfemie betekent volgens Van Dale godslastering. Het gevolg van godslastering zou men wel als afval van het geloof kunnen betitelen. Maar blasfemie als zodanig heeft deze betekenis niet. Blasfemie betekent op een godslasterlijke wijze over God en heilige dingen spreken.

Slotsom

Het geheel van het boek der Handelingen overziende moeten wij zeggen dat wij de weergave in de NBV als een verslechtering in vergelijking met de weergave in de Statenvertaling hebben te zien. Het gebruik van de NBV in gezin, school en kerk dient dan ook ten sterkste ontraden te worden. De Heere heeft in de weg van Zijn voorzienigheid de Statenvertaling tot stand doen komen. Deze vertaling tracht zo nauwkeurig mogelijk de grondtekst weer te geven in onze Nederlandse taal. Het probleem bij het verstaan van de Statenvertaling is onzes inziens niet dat er wat verouderde woorden in zouden staan en dat de zinsconstructies niet zo gemakkelijk zijn. Het probleem is dat de natuurlijke mens niet verstaat de dingen die des Geestes Gods zijn. Er zij gebed om de werking en doorwerking van de Heilige Geest, Die in al de waarheid leidt en naar de waarheid doet handelen ter ere Gods.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 juli 1999

Bewaar het pand | 8 Pagina's

De Nieuwe Bijbelvertaling (9)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 juli 1999

Bewaar het pand | 8 Pagina's