De wonderlijke leiding des Heeren

Als we Gods Woord lezen, bijzonder het Oude Testament, komen we verschillende personen tegen die op een niet verwachte plaats zijn gekomen. Zij en wij hebben er niet aan gedacht of op gerekend. De leiding des Heeren heeft hen daar gebracht; de Heere heeft het gewild. Denk aan Jozef, wie zag in hem de onderkoning van Egypte! Wie wist de betekenis en het doel van Mozes’ opvoeding aan het Egyptische hof! Op welke plaats kwam Daniël terecht, en dat niet slechts in de tijd van Nebukadnezar. Tijdens de regering van Darius werd hij zelfs minister-president. Naast hen moeten we Nehemia stellen, ook een man met een wonderlijke leiding, een man van ontwikkeling. Want koning Arthahsasta benoemde hem tot schenker. In die tijd was een schenker een hoge ambtenaar die de drinkbeker van de koning vulde en aanreikte. Hij werd ook gezien als een betrouwbaar persoon in verband met de in het Oosten veel voorkomende pogingen tot vergiftiging. Het is opvallend dat Nehemia als vreemdeling, als Israeliet dit vertrouwen genoot. Aan het Perzische hof had hij een bijzondere plaats. Evenals Obadja kon hij zeggen: “Ik heb deze plaats niet gezocht”.

Hij is niet aan het hof gekomen om verzócht te worden, want de Heere verzoekt niemand, maar Hij wil ons daarin twee zaken laten zien. Ten eerste, het beroep dat Nehemia uitoefende is “een eerbaar”, dat is een goddelijk beroep en ten tweede, wat de vreze des Heeren doet. Ook voor vandaag ligt hier veel in. In onze zeer geseculariseerde tijd moeten jongeren tot beroepskeuze en -uitoefening komen. Niets mag gekozen of gedaan worden dat in strijd is met Gods Woord. Daarnaast kan er in de werkkring veel voorkomen. Men kan het zeer moeilijk hebben; er kan veel gezien en gehoord worden. In zulke situaties mag er het gebed tot de Heere zijn en met Hem mag gesproken worden over eerdergenoemde personen die ook in een heidense omgeving een werkkring hadden. Het gebed mag zijn: “Heere! geef band aan Uw Woord, plichtsgetrouwheid om het werk te doen naar Uw Woord. Laat mij leven zoals de engelen in de hemel”, Zondag 49. Als een godvrezend man heeft Nehemia gebeden. Waar deze vreze werkt, wijkt de zelfverheffing en het zich plaatsen boven anderen. Wat wij bij Ezra vinden, treffen wij ook bij Nehemia aan, namelijk het “wij”, dat spreekt van solidariteit in zonde en schuld. “Ook ik en mijns vaders huis, wij hebben gezondigd”. De gezamenlijke belijdenis is: “Wij hebben het ganselijk tegen U verdorven; en wij hebben niet gehouden de geboden, noch de inzettingen, noch de rechten, die Gij Uw knecht Mozes geboden hebt”.

Er wordt gesproken van schuldigen en het beleven van de breuk. Nu, dat lezen we hier. En als de Geest der gebeden werkt, is er ook het pleiten voor ‘s Heeren aangezicht. Pleitend op de onveranderlijke, eeuwige Naam van de Heere. Hij was met Israels situatie steeds bezig. Dit volk had hij lief, omdat de Heere het Zijn Woord en Zijn dienst had gegeven; Zijn Messias in de belofte. Onder dit volk had de Heere knechten, personen die de gezindheid hadden om de Heere te vrezen. Dit waren bijzonder zijn vrienden, zijn broeders. Hij wist ook van hun leven af; wat zij baden tot de Heere, onder meer: “Doe wel bij Sion naar Uw welhagen; bouw de muren van Jeruzalem op”, Psalm 51.

Bij hen was er ook een uitzien naar de compleetheid van stad en tempel, naar de rokende altaren en de gebrachte offers, naar heel de werking van de eredienst van de Heere. Nehemia mag zichzelf ook zien en kennen als een knecht des Heeren. Hij was geen priester- of profetenzoon, slechts een burger, al had hij een voorname positie, maar door de Heere ingeschakeld in Zijn dienst wil hij gaan werken voor de Heere. En dat niet gedreven als een Jehu, maar als Paulus uit liefde tot de Heere en tot heil van het volk. De liefde des Heeren drong hem.

Hij wil stappen ondernemen om het machteloze, aan de kant gezette volk te Jeruzalem te helpen. Om dit te bereiken zal het besluit van de koning ingetrokken en gewijzigd moeten worden. Van bouwstop moet het komen tot bouwvergunning. Voor het oog een onmogelijke zaak. maar het geloof weet raad. Dat is de genade die de Heere geeft in hopeloze omstandigheden. Het geloof weet raad, zeiden we! We zien het bij Nehemia. Hij bidt: “En doe het toch Uw knecht gelukken. U kunt het doen. Vervolgens zegt hij tot de Heere: en geef hem barmhartigheid voor het aangezicht van deze man. Zijn hart zal omgebogen moeten worden tot Nehemia’s blijdschap. Laat dat gebeuren. Heere! Laat ik in mijn gang tot hem niet beschaamd worden”.

En heeft Nehemia hoop? Zeker, want zijn plaats aan het hof, zijn positie in de directe omgeving van de koning, is geen toeval. maar leiding des Heeren. De Heere roept de Zijnen in om tot zegen te zijn. Jozef voor Israel voor de komst van de Messias, Obadja voor de profetenzonen, Esther aan het hof van Ahasvéros en Daniël in Babel.

Ook kunnen we denken aan Calvijn, Luther, prins Willem van Oranje, en vele anderen.Laat dit gebeuren u moed geven om te bidden: “Heere! ga door, door met Uw werk!

Uw macht is groot, Uw trouw zal nooit vergaan:

Al wat Gij ooit beloofd hebt, zal bestaan;

De heiligheid is voor Uw huis, o HEER’,

Eeuw uit, eeuw in, tot sieraad en tot eer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen