Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Brieven van Rutherford (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Brieven van Rutherford (2)

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Lessen uit tegenspoed

De Heere heeft Rutherford rijke lessen geleerd in de dagen van zijn gevangenschap. Rutherford mocht de nabijheid des Heeren ondervinden in zijn gevangenschap. Dat deed hem des te meer verlangen naar het avondmaal in de grote hemelzaal met de verheven Koning der Ere. We lezen op blz. 69: “O tijd, o tijd, versnel uw gang en vervroeg die dag. Lieve Heere Jezus, kom haastig. Kom, vliedend als een welp der herten of een ree op de bergen van Bether. Mij dunkt dat wij de uren maar nauwkeurig moesten tellen en vaak moeten kijken hoe laag de zon staat.” Mag er onder ons in de adventstijd verlangen zijn naar de wederkomst van Christus?

Zijn zelfkennis werd ook verdiept. Hij schrijft dat mensen hem veel te hoog aanslaan. Hij noemt zichzelf een groter huichelaar en oppervlakkiger belijder dan men meent. Hij schrijft ook dat als hij ooit zalig zal worden dat Christus dan Zijn bekwaamheid in een verwonderlijk hoge mate aan de dag heeft gelegd omdat hij zo’n groot zondaar is. Rutherford noemt zichzelf een dwaze nietsnut, één en al onkruid, door en door verdorven (blz. 82). Hoe staat het met onze zelfkennis? Mag deze ook verdiept worden in dagen van tegenspoed?

Rutherford was ook met vrees vervuld over de ondankbaarheid van de afvallige kerk uit zijn dagen. Dit woog hem zwaarder dan zijn eigen moeitevolle omstandigheden. Het is genade als het verval van kerk en natie zwaarder wegen dan eigen persoonlijke moeiten en zorgen. Wie van de voorgangers, ambtsdragers en kerkleden mogen dit in onze tijd zo beleven?

Kenmerken

In zijn brieven vinden wij meerdere malen kenmerken van het ware genadeleven vermeld. Niet om daarop te leunen als grond voor de zaligheid, maar wel als vruchten voortvloeiend uit het werk van Christus, tot zelfonderzoek en ter bemoediging. We lezen dienaangaande op de blz. 77 en 78:

1 Als u Christus en Zijn waarheid zo hoog schat dat u bereid bent alles te verkopen om Hem deelachtig te worden en ervoor wil lijden.

2 Als de liefde van Christus, meer dan de wet of de vrees voor de hel u ervan weerhoudt te zondigen.

3 Als u nederig bent en uw eigen wil, geleerdheid, aanzien, rust, eer, de wereld en de ijdelheid en heerlijkheid verzaakt.

4 Uw belijdenis moet vruchten vóórtbrengen en tot uitdrukking komen in goede werken.

5 U moet in alles Gods eer op het oog hebben. U dient in uw eten, drinken, slapen, kopen, verkopen, gaan zitten, opstaan, spreken, bidden, lezen en horen van het Woord, de oprechte bedoeling te hebben dat het alles tot eer van God mag geschieden.

6 U moet zich een vijand tonen van de zonde en de werken der duisternis, zoals dronkenschap, vloeken en liegen, bestraffen ook al zouden de mensen u erom haten.

7 Houd de waarheid Gods waarin ik u heb onderwezen in gedachte en laat u niet in met de verwording en nieuwigheden die de kerk binnendringen.

8 Handel gewetensvol in uw beroep, bij overeenkomsten, kopen en verkopen.

9 Maak er een gewoonte van dagelijks in gebed te gaan; beveel uw handel en wandel aan God met bidden, smeking en dankzegging. Acht het gering dat u bespot wordt want dat heeft men, voor u, Christus al aangedaan.

Tot zover wat Rutherford schrijft over de kenmerken van het ware zaligmakende geloof. Laten we ons eraan toetsen of deze zaken door genade in ons hart en leven worden aangetroffen.

Christus de beste Heelmeester

Rutherford schrijft erover dat het leven der genade wordt bestreden en aangevochten. De duivel is een geduchte tegenpartijder. Het leven van Gods kinderen op deze aarde is zeer onvolmaakt. Zij hadden nooit iets in zichzelf om zich op te beroemen. Zolang zij op deze aarde zijn zijn het “bedelende bankroetiers van Christus.” De ware kinderen van God gaan naar de hemel met een wond aan het voorhoofd en een kreupel been. Ieder van Gods kinderen heeft een gewonde ziel en zweren. Ieder kind van God heeft last van angst en dodigheid. Maar Christus de beste Heelmeester zal geen enkele patiënt onverriehterzake terugzenden. Het geldt: “Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.” Rutherford schrijft: “Laat deze kundige Geneesheer uw gewonde ziel en uw zweren verzorgen.” “Het geloof voelt zijn ziekte en oogt naar de beloften en als het Christus erin mag aanschouwen, is het blij een bekend gezicht te zien.” Rutherford noemt een hartelijk klagen over de zonde een voorbode van Gods barmhartigheid. Hebt u als een arme, bankroete, veroordelenswaardige, onreine zondaar de toevlucht leren nemen tot Christus de beste Heelmeester?

Hoop op uiteindelijke verlossing

Rutherford neemt een voorbeeld uit het aardse leven om de hoop op de volkomen verlossing te omschrijven. Denk eens aan een gevangene. Als er iedere dag een steen uit de gevangenismuur gebroken zou worden en als iedere dag de keten waarmee hij gebonden is, iets zou slijten, dan komt er een dag dat hij de vrijheid herkrijgt. Zou zo’n gevangene niet geduldig wachten totdat het zover is dat hij uit zijn gevangenis zou kunnen gaan? Zo vergelijkt Rutherford de ware gelovigen met gevangenen. De tijd breekt stenen los uit de gevangenismuur van dit aardse huis en uiteindelijk zal de volle verlossing aanbreken. Dan zal de gevangen ziel vrij zijn. “De tijd zal langzamerhand de ijzeren banden die nu aan onze armen en benen zijn doorslijten en onze bekommernissen geheel doen verouderen en verslijten en daarna tot niet doen worden: Want ik weet, dat wat ik gisteren geleden heb nooit meer zal terugkomen om mij te kwellen” (blz. 95).

De wraak van het Evangelie

Bijzonder ernstig en indringend schrijft Rutherford over de wraak van het Evangelie. Het zal ontzettend zijn de weg geweten te hebben en niet bewandeld te hebben. “Wat zal de vloeker, meinedige en godslasteraar doen als zijn tong zal geroost worden in die grote brandende poel van vuur en sulfer? En wat zal de dronkaard doen als tong, longen en ingewanden, beenderen en al zullen komen en braden in het folterende vuur? Hij zal dan ver verwijderd zijn van zijn vaten sterke drank; en er is in de hel voor hen geen bron met koud water” (blz. 106).

Lege hel?

Velen wandelen voort in een valse gerustheid. Zij zeggen dat zij het geloof hebben. “Iedereen is wedergeboren en bekeerd, maar zij zijn er niet eerlijk aangekomen. Zij hebben nog nooit een zieke nacht over hun zonden gehad; de bekering is tot hen gekomen in een nachtdroom. In een woord: de hel zal leeg zijn op de oordeelsdag en de hemel stampvol!” (blz. 107). Rutherford wijst er eerlijk op dat het niet gemakkelijk en geen gewone zaak is om te geloven en behouden te worden. Gods Woord zegt duidelijk dat er zullen zijn die aan de deur zullen kloppen en zeggen: Heere, Heere, doe ons open; en Hij zal antwoorden en tot hen zeggen: Ik ken u niet, vanwaar gij zijt. Hun geloof zal blijken niets te zijn. Laten we onszelf nauw, ja zeer nauw onderzoeken. Kennen we de droefheid over de zonde naar God die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt? Liggen we weleens wakker van de zonden? Houdt deze zaak ons overdag weleens bezig?

Liefde van Christus

Rutherford heeft de liefde van Christus mogen ondervinden in de gevangenis. Hij heeft geen woorden genoeg om die liefde te omschrijven. Die liefde valt alleen maar te aanbidden en te bewonderen. Kent ieder van Gods kinderen dit niet? Wie zou kunnen omschrijven in woorden wat de liefde van Christus is? We lezen op blz. 107: “Laat hemel en aarde tot een massa van zuiver goud worden samengesmolten, dan zal het nog niet het duizendste deel van het gewicht hebben van Christus’ liefde tot een ziel, en ook tot mij, arme gevangene. O, het is een wonderbaarlijke liefde en van groot gewicht.” Mag u in deze adventstijd verwondering kennen over de onbegrijpelijke grote liefde van Christus betoond in Zijn geboren worden op deze aarde? Dat deed Hij voor vijanden, opdat vijanden met God verzoend zouden worden. Dat deed Hij voor mensen die zich van nature thuisvoelen in deze wereld, opdat zij vreemdeling zouden worden. Dat deed Hij om naar het welbehagen Gods verlorenen te zaligen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 december 2000

Bewaar het pand | 8 Pagina's

Brieven van Rutherford (2)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 december 2000

Bewaar het pand | 8 Pagina's