Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Levensvoorbeeld

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Levensvoorbeeld

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Feestvieren is een woord, wat een onaangename klank heeft, of een zeer aantrekkelijke. We kunnen er wars van zijn of er graag bij betrokken zijn. Nu dienen wij ook ten opzichte van feestvieren onze positie te bepalen. Het mag niet zo zijn, dat alleen maar gezegd wordt, dat doen wij niet of het is niet meer tegen te houden. Wanneer de jeugd niet weet ‘het waarom’ en dan Bijbels gegrond, gaan ze zelf een standpunt innemen. Als we uitgaan van het feit het schip is niet meer te keren, dan kunnen we onze handen wel wassen in onschuld, maar we gaan naar de Schrift niet vrij uit. Als ouder blijven we onze verantwoordelijkheid dragen. En indien gewenst moet er overleg zijn met de predikant. Hij wil bijstaan en leiden. Nu mag elk feit herdacht worden. Het woord feestvieren heeft ook de betekenis van: een gedenkdag vieren. Door de goedheid van de Heere komen die voor. Publiekelijk wordt het meestal gedaan na een trouwerij of bij een jubileum. We dienen er echter wel op te letten, dat het geen verkapt werelds feest wordt. Wat vindt er soms na een receptie niet plaats. Allerlei grappen en grollen en moppen. De Bijbel spreekt van gekkemij. Dezelfde Schrift heeft het ook over brasserij en drinkerij. Daar dient aan gedacht te worden. In onze kringen kunnen we bepaalde zaken uitbuiten en flink onderstrepen, wat op zich niet verkeerd is, maar het Woord van de Heere heeft het over heel wat. Alles wat we doen, moet de toets van de Schrift kunnen doorstaan. Na de maaltijd mag de Bijbel niet dichtgaan en dan feest vieren, op een manier die in niets meer herinnert aan de Bijbel. Altijd behoort de Bijbel open te liggen en het leven moet zijn bij de Schrift. Ook op de zaterdagavonden. Hoe kan men zegen verwachten of inroepen op de zondag? De zegen van de Heere bij de verkondiging van Zijn Woord is onmisbaar. Zegen voor het leven en sterven. En wat denkt de wereld niet, wanneer we een leven van aanpassing zoeken en daarin ons leven vinden. Onthutst zei een politieagent eens tegen me: laatst moest ik twee dronkenmannen aanhouden en weet u waarover ze twistten?: over de oude en nieuwe vertaling. Het ging heftig, de een voor en de ander tegen. Een exceptioneel geval zegt u. Dat is zo, maar er is zoveel. Alles wat de wereld zegt is niet steeds vijandschap en valt ook niet onder de noemer van farizeisme. Levensvoorbeelden mogen niet verdwijnen. Onder Israel kwamen feesten voor, die in strijd waren met het gebod van de Heere, maar er waren ook vieringen die naar Zijn wil geschieden. Het Woord van de Heere was de bron, het middelpunt en de norm van het feest. We zien dit in Nehemia 8. Het gaat over het loofhuttenfeest. Een oude instelling, een rijke gave van de Heere. Gegeven op de woestijnreis. Naast het paas-en pinksterfeest. Zeven dagen moest het gevierd worden. Het begon op de 15e van de 7e maand en eindigde op de 21e. Aan het getal zeven mocht niet voorbijgegaan worden. Door de wil van de Heere was het een verbondsgetal geworden. Nu sprak de Heere ten aanzien van het loofhuttenfeest: gij zult voor het aangezicht van de Heere uw God zeven dagen vrolijk zijn. Vrolijk voor het aangezicht van de Heere. Zo was het ook in Nehemia’s dagen. Direct na de terugkeer uit Babel werd het loofhuttenfeest gehouden. Toen woonde men niet in de loofhut. Blijkbaar kon het toen niet. Nu was er de mogelijkheid. En bijzonder sprak wat de Heere had bevolen: zeven dagen wonen in de loofhut. Bij het lezen uit het wetboek kwamen de voorschriften over het loofhuttenfeest. Vandaar dat men het loof van de olijfboom nam, van mirte-bomen en van palmen en men maakte voor zich hutten. Ieder op zijn dak ( de huizen hadden platte daken) of in tuinen, op de pleinen van de waterpoort en de efraimpoort. Er was vreugde en blijdschap in de Heere. Er staat zelfs dat er feest was, zoals men sinds de dagen van Jozua niet meer gevierd had. De vreugde kende geen grenzen. Loofhuttenfeest was immers verlossingsfeest en dankfeest voor de oogst. Grote wonderen had de Heere gedaan. De terugkeer en de gerestaureerde muur waren daarvan het bewijs. Rijkelijk had de Heere Zijn gaven geschonken. Welk een Levensonder-houder is de Heere. Het feest duurde naar de instelling van de Heere een hele week. Bovendien werd elke dag een gedeelte uit de wet gelezen. Dus niet alleen uit Deuteronomium. Op de 23e dag werd het slotfeest van het jaar gevierd, en daarmee werden alle feesten van het jaar besloten. Het was een dag van rust. met extra offers: een bok als zondoffer en een stier, een ram en zeven schapen als brandoffers. Zo ging het. Aan het eind ontbrak het belijden en het erkennen niet. Een levensvoorbeeld voor ons. Een gezindheid die de Heere vraagt, waar- door Hij geeërd wordt door ons. Een aangenaam overdenken komt er. De goedheid en goedertierenheid van de Heere treft het hart. Wie ben ik, wie zijn wij Heere dat zo zegent. Vanzelf worden dan de zondige plaatsen en verkeerde gewoonten nagelaten en komt er een Bijbels gericht leven. Niet een leven van raak niet en smaak niet en roer niet aan. Zulk een leven trekt jongeren niet aan. maar stoot af. Onder de zegen van de Heere mag een leven veel doen, wanneer de Bijbel alles bepaalt en de bijbelse vreugde niet ontbreekt. Maar het tijdsbeeld zal spreken. Onderschat niet wat David heeft meegemaakt, maar tot zijn liederen behoorde: Gij hebt m’in ‘t hart meer vreugd gegeven. Dan anderen smaken in een tijd. Als zij door aards geluk verheven. Bij koorn en most wellustig leven. In hunnen overvloed verblijd. Ik zal gerust in vrede slapen en liggen ongestoord terneer, want Gij alleen mijn schild en wapen, schoon het onheil schijnt voor mij geschapen, zult mij doen zeker wonen Heer’!

Dat dit belijden ons niet vreemd blijve. Zo een voorbeeld voor anderen. Een dominee zei nogal eens: krijgt u daarin geen zin? Uw liefdedienst heeft mij nog nooit verdroten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 februari 2001

Bewaar het pand | 8 Pagina's

Levensvoorbeeld

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 februari 2001

Bewaar het pand | 8 Pagina's