Een dringende oproep

De apostel Petrus heeft bewogenheid op de pinksterdag gepreekt. Gepreekt van een rijke Christus voor arme zondaren. Gepreekt over dood en leven. Hij heeft gewezen op de schuld. “Deze Jezus, Die gij gekruist hebt”. Deze prediking heeft de Heilige Geest willen gebruiken. Het gehoorde bracht verslagenheid teweeg. Ze werden verslagen in het hart, zo kunnen we lezen in Handelingen 2:37. Deze verslagenheid uitte zich in de vraag: “Wat zullen wij doen, mannen broeders?” Met deze vraag bedoelen ze drie dingen, zo zeggen de kanttekenaars:

1. namelijk om de verdiende straf te ontvlieden;

2. vergeving onzer zonden te verkrijgen;

3. en zalig te worden.

Heel eenvoudig dienen wij ons de vraag te stellen of deze dingen ook geestelijk door ons verstaan worden. Want nog steeds werkt de Heilige Geest op dezelfde wijze. Hij doet nog uit schuldverslagen harten deze vragen voortkomen. Nog steeds werkt de Heilige Geest door Zijn onderwijs heen naar de kennis van persoonlijke schuld voor Gods aangezicht. Het wordt duidelijk: er moet wat gebeuren wil het ooit nog goed komen met zo’n schuldig mens! In allerlei toonaarden horen we die vragen stellen: “mijn ziele, doorziet gij uw lot, hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?” of “Is er enig middel, waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen?” Zo klonk het ook op de pinksterdag: “Wat zullen wij doen, mannen broeders?”

Dit vragen is de Heere aangenaam. Hoe kan het ook anders. Hij wekt Zelf deze nood in het hart. Want van nature wordt die nood niet gezien. We zijn vreemdeling van God en ons hart. We voelen geen pijn en we kennen geen smart. Maar door Gods Geest wordt dit anders en worden dit levensvragen. Zulke vragers krijgen van de Heere ook onderwijs. Hoor maar hoe Petrus ze gaat wijzen op de noodzakelijkheid van de bekering. Hij gaat ze wijzen op de Naam van Jezus Christus. Alleen door Hem is er vergeving. Gewezen wordt op de belofte Gods. Ook hierbij mogen we elkaar de vraag voorhouden of we weten van dit onderwijs in ons leven. Het is al een verkwikking wan-neer we geen vreemde meer zijn van deze levensvragen. Maar.... het vragen is niet zaligmakend. Dit vervolgonderwijs is nodig!

Zo gaat de apostel met veel meer andere woorden dit onderwijs toespitsen. Hij betuigt en vermaant, zo lezen we. Het gaat om zulke wezenlijke zaken, die niet genoeg benadrukt en op het hart gebonden kunnen worden. Zo mondt dit onderwijs uit op de ernstige en dringende vermaning: “Wordt behouden van dit verkeerd geslacht ”,

“WORDT BEHOUDEN......“ Dat betekent: onttrekt u of scheidt u af opdat gij behouden zoudt mogen worden. Vlucht uit de stad Verderf. Blijf daar niet ronddolen. In onze tekst wordt deze “stad” genoemd “dit verkeerd geslacht”. Hier staat het woord “skolios”, hetgeen hard, krom, verkeerd of goddeloos betekent. In eerste instantie wordt hier geduid op het geslacht der schriftgeleerden, der Farizeeërs en der andere ongelovige joden, zo menen de kanttekenaars. Natuurlijk ligt daarin ook opgesloten het geslacht der heidenen. Of we nu godsdienstig zijn of a-religieus, van nature behoren we tot een verkeerd geslacht. Het ene geslacht der heidenen wentelt zich als een varken in het slijk van de ongerechtigheid, het andere geslacht der godsdienstigen doet dat in het slijk van de eigengerechtigheid. Zo zag de apostel hoe de joden zich in alle vijandschap verzetten onder de prediking van Gods genade in de Zoon van Zijn liefde. Zo vallen we allen van nature onder dat harde, kromme, verkeerde en goddeloze geslacht. We zijn immers in het paradijs van de rechte weg afgeweken. De gehoorzaamheid aan God werd opgezegd. Hij, Die ons goed en naar Zijn beeld geschapen had, keerden wij de rug toe. Zo holt het ganse menselijke geslacht op die verkeerde weg ten verderve. Verblind door de zonde lijkt de zonde- en werelddienst zo mooi. Maar het is een verkeerde, een harde, een kromme en goddeloze dienst. Ja, dat geldt ook van die godsdienstige mensen. De hogepriesters en schriftgeleerden stonden in aanzien, maar met hun uitwendige vroomheid behoorden ze toch tot dit verkeerde geslacht. De mens met zijn eigengerechtigheid in godsdienstige ijver en plichtsbetrachting moet ook leren een vijand van genade te zijn. Het is een bikkelharde dienst en verkeerd geslacht.

Petrus leert dat er een scheiding moet vallen. Met de wereld en de valse godsdienst moet gebroken worden. Lieflijk klinkt de oproep met alle bewogenheid: “Wordt behouden van dit verkeerd geslacht”. Als u worstelt met de boosheid en de verkeerdheid van uw natuurlijk bestaan, als u er geen raad mee weet om hiervan verlost te worden, denk dan niet dat het hopeloos is. Ja, wel van uw kant. Dan is het echt hopeloos, dan kun je geen kant meer op. Je hart is doorstoken en doorwond. Je kan jezelf niet genezen.

Maar van Gods kant ligt het anders. Jezus Christus is de Behouder, de Zaligmaker, de Verlosser, de Redder. Aan hulpeloze, ellendige, troosteloze en verloren zondaren wil de Heere die enige Weg der behoudenis bekend maken. Want Hij heelt gebrokenen van harte, en Hij verbindt z’ in hunne smarte, die in hun zonden en ellenden tot Hem zich ter genezing wenden! Dan mag je door genade ingelijfd worden in een ander geslacht. Een beter geslacht. Het geslacht van de tweede Adam, Jezus Christus. Behouden door Zijn bloed. Gered uit dat verkeerde geslacht om Hem groot te maken en te dienen, ja, eeuwig te zingen van Zijn goedertierenheden.

Het geslacht van al degenen, die kunnen zeggen: “Uw liefdedienst heeft mij nog nooit verdroten”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen