Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Dreigend gevaar

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Dreigend gevaar

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het laatste hoofdstuk van het boek Nehemia staat nog een gedeelte uit Nehemia’s memoires. De leider van het volk was na een twaalfjarig verblijf in Jeruzalem weer teruggeroepen naar het Perzische hof. De koning had hem ontboden en die moest hij gehoorzamen. Tijdens zijn afwezigheid gebeurde er heel wat. Het volk zakte langzaam maar zeker weg in allerlei oude zonden. Wat herhaalt zich de geschiedenis regelmatig. Wanneer we het boek Richteren, de boeken van de koningen of van de kronieken lezen, komen we het voortdurend tegen. Na verlossing van grove onderdrukking, na teistering, zelfs na de tijd van vele zegeningen, van opbloei zien we een geweldige teruggang. Wat is het zondige leven toch aantrekkelijk. Het aanpassen aan de tijdgeest. En hoe kan alles zich voltrekken. Het gebeurt meestal niet van de ene dag op de andere. Het geschiedt zo geleidelijk aan. Soms geruisloos. Zodat er in het begin haast geen verschil is te merken. Het kan zo verraderlijk beginnen, zodat het niet zo opvalt. Het eerste stapje klein, maar grotere stappen volgen. Het gebruik van communicatiemiddelen kunnen dit laten zien. Wanneer attentheid, waakzaamheid ontbreken, kan het een vloedgolf worden, die niet meer te keren is. In de brede samenleving zien we dit en als we gezamenlijk ons niet inzetten tot waken en bidden, bidden en waken, komen de golven in onze huizen, in onze harten. Nu zijn bepaalde middelen niet af te keuren, maar hoe worden ze gebruikt en waarvoor worden ze gebruikt. Bezinning en overleg zijn in huis geboden. Het een lijn trekken is dringend geboden. En daar ontbreekt het nog al eens aan. Wat het dagelijks leven betreft, kan er aardig wat geaccepteerd worden. We zouden ons af moeten vragen hoe oordeelt de Heere in Zijn Woord daarover. En welke plaats hebben Gods Woord, de belijdenisgeschriften en de catechisatievra-gen in ons huis en in ons gezin. Er kan meer tijd zijn voor de computer, voor het mobieltje dan voor de godsdienst of de catechisatieles en wat kunnen de resultaten niet zijn van het huiswerk. Leeft onder ons dat kunnen leren, een gave van de Heere is. Werken is godsdienst, maar ook leren. We zijn niet klaar met het omlijsten van onze principes, met kijken naar of afgeven op anderen. Laten we goed onthouden: de jongeren prikken of kijken daar doorheen met al de gevolgen van dien. Laten we toch samen acht geven op het Woord van de Heere, want het gaat niet goed. Zeker en dat is op zich een voorrecht, de Bijbel is er nog, de kerkgang is er nog, op verschillende plaatsen zelfs heel goed, maar waarschu-wingssignalen ontbreken niet. Wee onzer als het gaat worden als in Israël. De ontstane gemeente te Jeruzalem was gericht op stad en tempel. Op de dienst. We kunnen zeggen op het Woord van de Heere. Maar het wezen werd geleidelijk aan losgemaakt van de vorm En de vorm onderging een verandering. Een leven naar eigen zin. Aangepast aan het tijdsbeeld. Wat de Heere verboden had, vastgelegd in Deuteronomium 23: 3-6, legde men naast zich neer. Zo kan het ook vandaag gaan. Een eigen leven. Het gevolg daarvan is dat er van de Heere en Zijn Woord en de dienst als gezaghebbend niets meer over blijft. Dit nu begint meestal met het laten vallen van het vierde gebod. Terecht schreef ds. W.L. Tukker: waar het vierde gebod valt, daar vallen de dag van de Heere en de dienst van de Heere. Daar valt ook de religie en daar wordt de mens voortgejaagd van een eerste werkdag tot aan een zevende werkdag. Rusteloos voort. Een dag vrijaf kan en de dagen vrijaf kunnen nooit vergoeden die ene dag met God te zijn, wekelijks. Het is dan goed elke eerste dag van de week nabij God te zijn. Het is onze kracht, onze rust, onze vreugde! Een dag met God is beter dan duizend elders. De dag van de Heere is onze kracht voor al de dagen van de week. De wet een regel voor het leven. Geschreven. Ter overdenking waard! De betrachting ervan is zeker! Het behoedt voor veel en het geeft veel. Voor nu en de toekomst. Een voorsmaak van de eeuwige sabbat!

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 november 2001

Bewaar het pand | 8 Pagina's

Dreigend gevaar

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 november 2001

Bewaar het pand | 8 Pagina's