Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De sabbat - de zondag

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De sabbat - de zondag

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wie de Heere vreest, heeft Zijn dag lief. Weet zich daar hartelijk aan verbonden. Men weet waarom en waartoe de Heere die dag heeft gegeven. Onder oud-Israel was die dag niet onbekend. De Heere had hem geschonken. In het paradijs ligt het begin en na de val heeft de Heere de dag gelaten en in Zijn eeuwigdurende wet namelijk in het vierde gebod spreekt Hij van die dag. Toen nu te Jeruzalem op zeer plechtige wijze het verbond werd vernieuwd, werden ook afspraken gemaakt met betrekking tot de sabbat. Naar het gebod van de Heere zou de dag gehouden moeten worden. Iedereen stemde daarmee in. Van nalatigheid, van overtreding zou geen sprake zijn. Welk een blijdschap had dit Nehemia gegeven. Verheugd kon hij teruggaan naar Perzie. Echter van de blijdschap bleef niets meer over. Verbijstering bracht de constatering teweeg en dat op de sabbat. Buiten de stad trad men de wijnpersen. Met vrachten wijn, druiven en vijgen ging men de stad in. Buitenlanders, nl. Tyriers, probeerden hun koopwaar te verkopen. De sabbat was een marktdag geworden Kopen en verkopen. Allen die verantwoordelijkheid droegen voor de heiliging en de rust deden hun ogen dicht. Men liet alles toe, alles liet men gaan. Nehemia, getroffen door dit feit, kon alles niet laten gaan. Door hem werden de oudsten bijeengeroepen. Hij twistte met hen en zeide: wat voor een boos ding is dit, dat gijlieden doet en ontheiligt de sabbatdag? Waarom doet u dat? Waarom laat u dat toe? Als Schriftkenner en liefhebber wees hij op de Schrift en de historie van het volk. Weet u niet, hoe de Heere toornt over de zonde van sabbat-schennis? Hij bracht voor de aandacht wat stond in het boek Leviticus. Hij zal de bedreven zonde straffen. Ook wanneer de sabbatsjaren niet werden gehouden. Elke zevende dag moest men rusten en het zevende jaar zal het land rust hebben. Dat gold voor de Israëlieten, de vreemdeling en zelfs de dieren. De overtreding zou bezocht worden. En dat is gebeurd! Men wist dit, want de Heere doet niets in het verborgen. Vandaar zijn indringende vraag: wat is dat voor een kwaad, dat gijlieden doet en ontheiligt den sabbatdag. De vaderen kwamen tot sabbat-schennis en welk een kwaad bracht de Heere over ons en de stad. Gij maakt de toorn over Israël nog groter door de sabbat zo te ontheiligen. Bij dit spreken liet Nehemia het niet. Hij nam maatregelen. Aan deze zonde moest een einde komen. Bij zonsondergang werden op vrijdagavond de poorten gesloten en dus op zondagmorgen weer geopend. De sabbat was dan voorbij. Hij stelde controleurs aan bij de poorten. Zodat niemand naar binnen kon glippen. Nu waren er slimme handelaren, die buiten de poorten overnachtten. Zo probeerden zij inwoners van Jerualem buiten de stadspoort te krijgen en inkopen te doen. Toen Nehemia dit bemerkte, waarschuwde hij hen. Het overnachten bij de stadspoorten moest afgelopen zijn. Zo niet, de gevolgen zouden niet uitblijven. De levieten kregen opdracht om de poorten te bewaken. Zij zouden voortaan niet uitsluitend dienst doen in de tempel, maar ook bij de stadspoorten. Het gebeuren op de muur behoorde tot hun dienstwerk. Totdat dezelfde reini-gingswetten voor hen golden als in de tempel. Welk een liefde kende Nehemia tot de dienst van de Heere. Verbondenheid aan ’s Heeren dag. Het gebod des Heeren moest gehouden worden. Maar Nehemia wist ook welk een zegen het houden van de sabbat gaf voor hart en leven. Nu kunnen we over de handelingen van Nehemia verschillend oordelen, maar de zaak waarom het ging, mag niet voorbij gezien worden. De vraag moet blijven staan: wat is de eerste dag van de week en welk doel heeft die dag’.’ Het is niet traditioneel gezegd, maar voluit Bijbels, wanneer we belijden: het is ’s Heeren dag. Hij heiligde die dag en zegende hem. De dag werd verbonden aan ’s Heeren Woord en dienst. In Zijn goedheid denkt de Heere aan ons hart en leven. Door Zijn woord en verkondiging ervan wil Hij ons leren. Woord en Geest worden tot zegen gesteld. Ons leven, ons dagelijks leven valt daar niet buiten. De Heere geeft een dag van rust. Rust voor de taak van elke dag. Hierin wordt gezien de goedheid van de Heere. Laten we dat niet vergeten en jongeren bijbrengen. De Heere heeft onze ziel en lichaam en onze taak op het oog. De duivel richt ons op het rijke bezit van geld en genot. Werken voor geld en genieten van zingenot. Dat is zijn parool! Het aantal slachtoffers neemt wekelijks toe. Het is een teken aan de wand. De secularisatie gaat verder. Het wordt ook gezien in het een keer naar de kerk gaan. Er zijn zogenaamde gereformeerde kerken en predikanten die daar genoegen mee nemen en niet meer willen weten van zondagsheiliging en rust. Tweemaal kerk is traditie. Waar staat het in de Bijbel? De gevolgen van zo’n houding blijven niet uit. Lege kerken en wat doet men verder op die dag thuis en daar buiten? Het is treurig, dat zo’n houding op de zondag niet bestreden wordt en dat men zelfs avondmaal laat houden. Zo krijgen we al meer godsdienst zonder inhoud. Als het goed is, is de kerkgang geen juk, maar een lust. En is de rust op de zondag een zegen, een rijke gave. Een gezinsdag!

Wat in zondag 38 van de catechismus staat moeten we niet voorbij zien, doet dat toch niet. Opvallend is het wat Nehemia na zijn daden deed. Een niet te vergeten les: Gedenk mijner ook in dezen, mijn God, en verschoon mij naar de veelheid Uwer goedertierenheid. De schriftverklaarder Dachsel haalt aan:: Dit zeide Nehemia niet met de verwaande zelfvoldoening van een farizeer, alsof hij om zijn verdiensten iets van God kon eisen, of dat hij daarop steunde en daardoor dacht aangezien en geholpen te worden. Hij gevoelde immers en bekende het, dat hij zelf een zondaar was die niets van God kon vragen als beloning van zijn eigen gerechtigheid. Hij riep alleen tot God om gunst en genade te ontvangen. Nehemia zag uit dat zijn ijveren voor des Heeren sabbat hem ten goede zou komen. Hij zou delen in ’s Heeren heil. Zijn daden hebben dus niet geleid tot zelfverheffing maar tot verootmoediging en vragen om ’s Heeren gunst. Zoeken we dat leven? Dat is wat anders dan een eindeloos debatteren of discussiëren over zondagsheiliging en rust. Hoe de zondag gevuld zou moeten worden. Kerkgang en werk. Kerk en recreatie. Tweemal of eenmaal. Wie leeft bij Psalm 84 en de dichter kent als zijn vriend, weet van tegenkanting, verachting en strijd, maar belijdt met hem: een dag in Uw voorhoven is beter dan duizend elders. Ik koos liever aan de dorpel in het huis mijns Gods te wezen dan lang te wonen in de tenten der goddeloosheid. Er zij gebed voor en meeleven met hen, die het in verband met de zondag economisch moeilijk hebben of krijgen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 december 2001

Bewaar het pand | 8 Pagina's

De sabbat - de zondag

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 december 2001

Bewaar het pand | 8 Pagina's