ICT, WAT MOETEN WIJ ERMEE? (12)

Een dam tegen open internet!

U herkent het opschrift? Het was te lezen op de kerkpagina van het Reformatorisch Dagblad d.d. 1 maart j.l.. Precies op dezelfde dag, dat ik de kopy voor het laatste nummer van Bewaar het Pand al had ingeleverd. Het was voor mij weer een extra prikkel om toch nog een enkel artikel over de bedreiging en uitdaging binnen de wereld van de informatie en communicatie technologie in te sturen.

Onder bovengenoemde titel werd ons iets van de synodale bezinning van de Gereformeerde Gemeenten weergegeven. Zij boog zich voor de tweede maal nà 1999 over de ontwikkelingen op het gebied van ICT en kwam zelfs tot het besluit om een commissie ‘moderne media’ in te stellen. De discussie die daaraan vooraf werd gegaan werd ons in kort bestek weergegeven. Voldoende echter om iets van de ‘sfeer’ op genoemde synode te kunnen proeven. Het meeste was herkenbaar. Afgezien van het feit dat (zover mijn kennis reikt) onze eigen synode zich er nog niet zó diepgaand mee bezig heeft gehouden. Wij voelden iets van de eerder gesignaleerde spanning aan om op een verantwoorde en evenwichtige wijze leiding te geven in deze digitale problematiek. Wie bezit daartoe de vereiste wijsheid?

Wanneer ook binnen het kerkverband van de Gereformeerde Gemeenten, waarmee wij ons immers zo nauw verwant weten, de nuchtere feiten moeten worden geconstateerd, dat voor zover bekend tenminste 50% van de gezinnen, waarin actief gebruik gemaakt wordt van de computer, beschikt overeen open internet (!).

Voor sommige synodeleden zal dat een schokkende constatering zijn geweest, die even moeite moet hebben gegeven bij het slikken en verwerken ervan, maar die ondertussen toch wel aangeeft, dat het niet langer te verdedigen is, dat problemen rondom de plaats van dit medium, binnen onze gezindte wel meevalt. Geen kerk mag daarom hiervoor de ogen sluiten. Of dit nu opzettelijk gebeurt of vanuit een wat wereldvreemde leefwijze.

Het wordt zo langzamerhand de hoogste tijd om te komen tot een duidelijk gemeenschappelijk standpunt, waardoor iedereen (en wel heel in het bijzonder onze jongeren) weet waar hij aan toe is.

Alle serieuze pogingen om de televisie te weren uit onze gezinnen, blijken metterdaad steken in het pogen, want ondertussen is er een ander medium voor in de plaats gekomen, dat haast kritiekloos blijkt te zijn geaccepteerd. Over het paard van Troje gesproken(l) Het meest aangesproken voelde ik mij door de opmerkingen van vader en zoon Harinck, die beiden de noodzaak onderstreepten van een gefilterd internet, maar daarbij terecht de kanttekening plaatsten, dat het beste filter de vreze des Heeren is, die doet wijken van alle kwaad.

Het filter van Gods geboden

Waarmede zal de jongeling zijn pad, door ijdelheden omsingeld, rein bewaren? Wat voor onze jongeren geldt, is niet minder goed ook voor de ouderen. Een leven in hartelijke verbondenheid aan Gods geboden, waarin het dagelijks gebed mag worden beoefend: ‘Laat mij van het spoor in Uw geboden vervat, niet dwalen HEERE, laat mij niet hulpeloos varen’. Dit is naar mijn gedachten de enige betrouwbare weg, waarin wij zullen kunnen komen tot het verantwoord gebruik en de dagelijkse omgang met de middelen, die ons gegeven zijn binnen het bestek van de ICT.

Niet dat ik de wijsheid in pacht meen te hebben, maar ik weet mij daarin o.a. gesteund door mensen, die onder ons zeker een groot vertrouwen genieten.

Ik noem u o.a. ir. B.J. van der Vlies, die op het ICT-congres, dat vorig jaar plaatsvond de volgende oproep deed: ‘Laten we onze omgang met internet tot een vast punt maken in catechese en onderwijs, bijvoorbeeld door middel van lesbrieven. Waar worden preken gehouden die jong en oud aan de hand nemen om de weg te wijzen met de Bijbel als uitgangspunt? We hebben dringend gewetensvorming nodig. Als we nog willen deelnemen aan het maatschappelijke leven, dan kunnen we inderdaad niet meer om internet heen’.

Sterk bekritiseerde hij de houding van ‘het zal mijn tijd wel duren’.

Ook vroeg hij de ruim tweehonderd congresgangers wie van hen in staat denkt te zijn om staande te kunnen blijven tegen de verleiding, die over ons komt door de vloed van de moderne media. Dat te veronderstellen zou geestelijke hoogmoed zijn. Terughoudendheid in het gebruik van internet betekent echter geen traagheid in het volgen van de ontwikkelingen, aldus onze alom geachte en gewaarde partijvoorzitter.

Een duidelijk geluid, dat nog eens extra werd benadrukt door één van de kenners op het terrein van de ICT, een zekere heer H. Appel, topman bij Sun Microsystems, die zelfs zo vér ging door te stellen dat internet in de nabije toekomst een basisvoorziening zal worden, zoals gas, water en elektriciteit. Internet was volgens hem niet meer tegen te houden en zou gaan zorgen voor verregaande radicale veranderingen.

Binnen deze werkelijkheid bevinden wij ons momenteel Dat de één daar meer van overtuigd is dan de ander, heeft met diezelfde werkelijkheid te maken, waarin een mens zich opzettelijk manoeuvreert door de categorische weigering om na te willen denken over de bedreiging en uitdaging van de ICT. Een houding die verre van geestelijk kan worden genoemd.

Welke houding vereist?

Wij zijn op zoek naar wijsheid in de informatiestroom. Dat was van het begin af aan onze opzet tot het schrijven van deze serie artikelen. Waar zullen wij die anders zoeken dan in het alleen wijze Woord van God. Ik signaleerde de spanning tussen wereldmijding en wereldwijding. Wij zijn in de wereld en wij kunnen niet uit de wereld gaan, zei de apostel al (1 Kor.5:10). Maar hoe zullen wij staan in deze wereld? Hoe zullen wij in haar staande kunnen blijven? Wij kunnen het proberen door een weg te zoeken in allerlei afwegingen van goed en kwaad. En wellicht allerlei onderscheidingen daar tussen in gelegen? Maar helpt ons dit alles daadwerkelijk? En afdoende!

Allerlei (kerkelijke) uitspraken, het stellen van regels, het geven van goed bedoelde richtlijnen en zelfs het toepassen van censuurmaatregelen, blijken nog steeds niet geleid te hebben tot het gewenste resultaat.

Wie zal hierin het verlossende woord spreken?

Ik heb het gehoord en heb er over nagedacht. Ik wil u er iets van doorgeven. U vindt het in het Woord van de apostel Paulus in de brief aan de Efeziërs, die hij in een heidense wereld oproept om krachtig te worden in de Heere en in de sterkte Zijner macht. Dat gaat immers vooraf aan de indrukwekkende opwekking om de gehele wapenrusting Gods aan te doen (Efeze 6:10 e.v.).

Wie deze pericoop eens goed voor zichzelf doorneemt en op zich in laat werken, zal de bedoeling van de apostel beter gaan verstaan. Als het voorbeeld om vandaag bewaard te worden voor allerlei invloeden, die wij hebben te zien als de listige omleidingen van de duivel. Paulus snijdt daarbij elke vorm van wetticisme af. Hij was er zelf aan gestorven door de levende ontmoeting met de Heere Jezus Christus. Hij de farizeeër van huis uit, had alle pogingen om ‘volmaakt’ voor God te kunnen leven gestaakt. Het was hem schade en drek geworden om de uitnemendheid der kennis van Christus Jezus.

Een mens die zich krampachtig vast moet blijven houden aan allerlei menselijke geboden. Regels op regels stelt, zal in deze verdorven wereld vroeg of laat om moeten komen.

Maar hoe anders zal het die mens vergaan, die mag leren leven in de hartelijke verbondenheid aan Gods geboden. Die de gave van de wapenrusting mocht ontvangen, die hem eerst écht weerbaar maakt voor de strijd die gestreden zal moeten worden. De goede strijd des geloofs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen