KOSTBARE MIDDELEN TEGEN SATANS LISTEN (2)

Inleiding

De inleiding gaat over 2 Korinthe 2:11 ‘Want zijn gedachten zijn ons niet onbekend.’ Het gaat in 2 Korinthe 2 vanaf vers 5 over vergiffenis voor een boetvaardige. In vers 10 staat dat er vergiffenis gegeven dient te worden opdat de satan geen voordeel krijge. We lezen dan op blz. 30 “Het woord in het grieks betekent: meer nemen of hebben dan iemand toebehoort. De vergelijking is ontleend aan een hebzuchtige koopman, die elke gelegenheid zoekt en te baat neemt om anderen te bedriegen. De satan is die listige koopman, die niet de huizen der weduwen opeet, maar de meeste mensenzielen verslindt.” Wie satans listen niet persoonlijk kent is slechts een naamchristen. De satan heeft zijn verscheiden listen waardoor hij de zielen der mensen bedriegt, verstrikt en verwoest.

Het bewijs dat de satan verscheiden listen heeft

Brooks laat vanuit Gods Woord zien dat de satan verscheiden listen heeft. Daartoe wijst hij op een drietal teksten. In Efeze 6: 11 wordt gesproken over de listige omleidingen des duivels. Hier worden strikken en verraderlijke aanvallen mee bedoeld. Ook hinderlagen en krijgslisten kunnen ermee worden aangeduid. Het zijn strikken die op de weg gespannen worden om iemand onverhoeds teverstrikken. Dit alles geschiedt met opzet, kunstig en listig opdat de prooi met de grootst mogelijke zekerheid gevangen zou worden. Brooks schrijft dat satan er meer in zijn schaapskleren dan door zijn leeuwengebrul verwondt. In 2 Tim. 2:26 wordt gesproken over de strik des duivels. De duivel heeft strikken voor wijzen en eenvoudigen, voor huichelaars en oprechten, voor vrijmoedigen en schuchteren, voor rijken en armen, voor jong en oud. In Openbaring 2: 24 wordt geschreven over de diepten des satans. Dit zijn fluisteringen en sissingen van de oude slang, niet de ingevingen van God.

De eerste list: het aas laten zien en de haak verbergen

De satan laat de gouden beker schitteren, maar verbergt het vergif. In het paradijs hield de satan als aas voor dat de mens als God zou zijn, maar verborg de haak: de schaamte, de toorn en het verlies die daarop zeker zouden volgen. Zo belooft de satan eer, genoegens en voordeel, maar betaalt uit met schande, verachting en verliezen. De satan hield Christus de heerlijkheid van de koninkrijken der wereld voor, maar Christus bleef staande.

Het eerste middel tegen deze list is op zo groot mogelijke afstand van de zonde te blijven en niet te spelen met het gouden lokaas dat de satan voorhoudt om u te vangen. De beste manier om niet in de put te vallen is er zover mogelijk vandaan te blijven. Wie op de rand van de put danst, loopt groot gevaar.

Het tweede middel is te overwegen dat de zonde slechts een bitter zoet is. Het schijnbaar zoete in de zonde zal snel verdwijnen en er zal blijvende schaamte, smart, afschuw en schrik voor in de plaats komen. Denk eens aan de verboden vrucht in het paradijs en het linzenmoes dat Ezau at. Als de maaltijd afgelopen is, komt de afrekening. We lezen op blz. 38 “Men moet niet denken met de duivel te kunnen dansen en dineren en daarna met Abraham, Izak en Jakob in het Koninkrijk der hemelen avondmaal te zullen houden.”

Het derde middel is ernstig te overwegen dat de zonde zal uitlopen op de grootste en droevigste verliezen die onze ziel kan lijden. Het loopt uit op verlies van Gods gunst, vrede, vreugde en uitwendige weldaden.

Het vierde middel is te overwegen dat de zonde een zeer bedrieglijke en betoverende aard heeft. De zonde wil zich mooi voordoen aan de ziel, maar zij zal de ziel voor eeuwig verraden. De zonde geeft aan de satan een macht over ons en een voordeel om ons te beschuldigen en om op te eisen, omdat wij zijn merk dragen. De zonde betovert de ziel zo dat de ziel het kwade goed noemt en het goede kwaad. Een mens die betoverd is door de zonde wil liever God, Christus, de hemel en zijn eigen ziel verliezen dan van zijn zonde scheiden.

De tweede list: de zonde beschilderen met de kleuren van de deugd

De satan stelt de hoogmoed voor als eerbaarheid en reinheid, de hebzucht als zuinig beheer of spaarzaamheid, de dronkenschap als goede kameraadschap, overdadigheid of onmatigheid als gulhartigheid of vrijgevigheid en losbandigheid als iets dat nu eenmaal bij de jeugd hoort.

Het eerste middel hiertegen is te bedenken dat de zonde niet minder vuil, onrein en gruwelijk wordt indien ze bedekt of verguld wordt met de kleuren van de deugd. Een met goud vergulde giftige pijl blijft giftig. Een wolf blijft een wolf ook al draagt hij schaapskleren.

Het tweede middel is te bedenken dat de zonde het gevaarlijkst als zij zich het meest als deugd voordoet. De rijkste kleren bedekken vaak de meest onreine lichamen.

Het derde middel is de zonde te beschouwen zoals we dat binnen enkele uren zullen doen. Liggend op het sterfbed en staande voor de rechterstoel zal de zonde ontmaskerd worden. Wat nu het zoetst schijnt te zijn zal dan het bitterst blijken te zijn. Dat zal schaamte, pijn, gal, bitterheid, afschuw en een hel verwekken in arme zielen. Het geweten zal dan zijn werk doen.

Het vierde middel is te bedenken dat de zonden die satan schone namen geeft het bloed van de Heere Jezus heeft gekost. Denk aan de lijdensweg die de Zaligmaker moest gaan tot vergeving van de zonden. Dit dient de ziel in opstand te brengen tegen de zonde en haar te doen wegvluchten van de zonde. Iemand heeft eens deze goede raad gegeven: “Laten de gedachten aan een gekruisigde Christus u nooit verlaten.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen