KOSTBARE MIDDELEN TEGEN SATANS LISTEN- 9

De achtste list van de satan is dat hij de gelovigen probeert te laten rusten op hun werken, gebeden, horen, lezen en op de gemeenschap der heiligen.

De satan fluistert in dat het geen nut heeft te bidden en te lezen als je daar vervolgens niet op vertrouwt.

Het eerste middel hiertegen is scherp te letten op de onvolmaaktheid en zwakheid van de heiligste verrichtingen. De heiligste verrichtingen zijn besmet en bezoedeld. Al onze gerechtigheden zijn als een wegwerpelijk kleed. Indien de Heere zou doen naar het verkeerde in onze beste daden zou het voor eeuwig verloren zijn.

Het tweede middel is te overdenken dat in de dag van de benauwdheid uw gebeden, werken, horen en lezen niet kunnen troosten. We lezen op blz. 172 “O, niemand dan Christus, niemand dan alleen Christus. O, mijn gebeden zijn Christus niet, mijn horen is Christus niet; mijn vasten is Christus niet. O, een glimlach van Christus, een glimp van Christus, een goed woord van Christus, een liefdesknik van Christus in de dag der benauwdheid en duisternis, zal de ziel meer verlevendigen en verkwikken dan al uw vorige verrichtingen waarin uw ziel gerust heeft alsof ze het hart van Christus waren.”

Het derde middel is te bedenken dat de goede dingen, als daarin gerust wordt net zo zeker in het eeuwige verderf zullen storten als de grootste en zwaarste zonden die een mens zou kunnen doen. Er kan alleen gerust worden in Christus.

Het vierde middel is te bedenken dat alleen de gerechtigheid van Christus de Rustplaats is voor al Gods kinderen. Er kan niet gerust worden in deugden en plichten. Wie dat mag beleven zal verstaan wat we lezen op blz. 173 “Vaarwel gebeden, vaarwel horen, vaarwel vasten; ik wil in u niet meer rusten, maar ik wil alleen rusten in het hart van Christus, in de liefde van Christus en in de gerechtigheid van Christus.”

SATANS LISTEN OM DE ZIELEN VAN DE HEILIGEN IN EEN DROEVIGE, TWIJFELENDE EN TROOSTELOZE TOESTAND TE HOUDEN.

De satan kan een kind van God nooit van zijn kroon beroven, maar zal wel alles proberen om hen van troost en vrede te beroven en hen het leven moeilijk te maken. De satan maakt Gods kinderen wijs dat zij geen deel aan Christus hebben, dat hun genade niet waar is, dat hun hoop de hoop van een huichelaar is, dat hun vertrouwen vermetelheid is en dat hun vreugde verbeelding is.

De eerste list is om Gods kinderen steeds te laten staren op en peinzen over de zonde.

Satan probeert de ziel meer aan haar zonden dan aan haar Zaligmaker te laten denken. Dan probeert hij de ogen zo op de kwaal te richten dat het geneesmiddel niet wordt gezien. De satan probeert de schulden zo voor ogen te stellen dat er geen denken aan de Borg is.

Het eerste middel is te overwegen dat Jezus Christus niet heeft bevrijd van de aanwezigheid der zonde, maar wel van de verdoemende kracht van de zonde. Aan deze zijde van het graf wonen zonde en genade samen in het hart van Gods kinderen. Tegelijkertijd geldt dat er geen verdoemenis is voor hen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest. De wet kan een gelovige niet verdoemen, want Christus heeft de wet vervuld. De zonden kunnen niet veroordelen, want er is vergeving verworven. De beslissende vraag is hoe wij staan tegenover de zonde. Haten wij de zonde of haten wij de zonde niet?

Het tweede middel is te overwegen dat Jezus Christus niet bevrijd heeft van de kwellende macht der zonde, maar wel van de overheersende macht van de zonde. De zonde die ergert en kwelt is niet hetzelfde als de zonde die heerschappij voert. De zonde regeert in de ziel als de ziel haar gewillig en graag gehoorzaamt. Maar het hart van Gods kind verzet zich tegen de bevelen van de zonde. We lezen op blz. 177 “Als onder de wet een maagd die verkracht werd, het uitschreeuwde, dan was ze onschuldig (Deut. 22: 27). Als zo een door de zonde getiranniseerde ziel het tot God uitschreeuwt, is ze onschuldig. Die zonden zullen haar niet toegerekend worden.”

Het derde middel is het ene oog gericht te houden op de beloften van de vergeving der zonde en het andere oog op de inwendige werkingen van de zonde. Bijvoorbeeld deze belofte: ‘Ik, Ik ben het, Die uw overtredingen uitdelg om Mijnentwil, en Ik gedenk uwer zonden niet’ (Jes. 43:25). Christus kan en wil dit toepassen aan de ziel. De beloften aangaande de vergeving der zonden kunnen opbeuren en verkwikken.

Het vierde middel is te zien op al de zonden zoals ze Christus werden toegerekend. Christus heeft volkomen betaald voor al de zonden der Zijnen. De gelovige mag tegen de wet en tegen de rechtvaardigheid Gods spreken: Als ik u iets schuldig ben, ga naar mijn Christus. Hij heeft tot de laatste penning toe volkomen voldaan. Zit niet moedeloos neer als de schuld voldaan is. Christus heeft alle rekeningen tussen God en Zijn volk vereffend.

Het vijfde middel is te overwegen waarom het de Heere behaagt Zijn volk met de werkingen van de zondige verdorvenheden te oefenen. De Heere heeft er Zijn wijze bedoelingen mee. Het is om hen nederig te houden en om Gods hulp in te roepen tegen de zonde. Ook om op Christus te vertrouwen en om te verlangen naar de hemelse gelukzaligheid Het dient tevens om medelijden te kunnen hebben met anderen die ook zo’n last hebben van de overblijvende verdorvenheid

Het zesde middel is te overwegen dat er veel moedeloosheid onder de zonden is uit onwetendheid en ongeloof. Er moge meer kennis komen aangaande de kracht, heerlijkheid, alge-noegzaamheid en uitwerking van het lijden en sterven van Christus en van de nauwe, onverbrekelijke band die er is tussen Christus en de ziel der Zijnen. Dat is een krachtig middel tegen moedeloosheid onder de zonden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen