VOOR DE JEUGD

Dordt voor jou (10)

Lezen: D.L. H. I paragrafen 14,15,18

We willen nu met elkaar de overgeslagen artikelen van hoofdstuk I behandelen. Het gaat over de plaats van de verkiezing en verwerping in de prediking. Er zijn twee klippen, waar we op letten moeten. Aan de ene kant mag de verkiezing en verwerping in de prediking niet overheersen, aan de andere kant mag het ook niet verzwegen worden. De Schriftuurlijke prediking plaatst jou niet voor het eeuwige besluit, maar voor de eeuwige God. Dan vallen er beslissingen en krijgt de verkiezing een plaats in de prediking, waarin God verheerlijkt wordt.

Tot vertroosting

Artikel 14 wijst ons erop dat het bijbels is om de leer van de verkiezing een plaats te geven in de prediking. We treffen dit aan in de prediking van de profeten, van Christus en de apostelen. Wel dient erop gelet worden hoe wij de verkiezing ter sprake brengen in de prediking. Nooit mag het een blokkade vormen voor de roeping van bekering en geloof, die tot alle mensen uitgaat. Meermalen heeft de duivel geprobeerd om die twee zaken tegen elkaar uit te spelen. Telkens probeert hij overtuigde zondaren wijs te maken, dat het geen zin heeft om tot God te gaan, omdat ze misschien toch niet uitverkoren zijn. Toch zal een zondaar, die werkelijk om de genade van God verlegen is, zich niet uit het veld laten slaan met deze aanvechting. Ik denk aan de Kananese vrouw. Zij hoort dat het evangelie alleen voor de verloren schapen van het huis Israels is, dat het brood alleen voor de kinderen is. Toch blijft ze aanhouden en dat niet tevergeefs. Nooit wordt in de Schrift de verkiezing gebruikt om iemand reeds van tevoren uit te sluiten De verkiezing van Israel sluit bijvoorbeeld Rachab de hoer en Ruth de Moabietische niet uit. Je sluit jezelf uit door het ongeloof. Voor Gods kinderen zal de verkiezing steeds meer een bron van troost worden in plaats van twijfel. Ze hebben meer te doen met hun inwonende zonden, waardoor zij zich voor eigen beleving telkens weer verwerpelijk maken, dan met de vraag of ze al of niet uitverkoren zijn. In de verkiezing ligt voor Gods kinderen de zekerheid van de zaligheid.

Tot waarschuwing

Als de Heere Jezus zegt: “Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren” ( Matth.22:14), dan waarschuwt hij zijn omstanders tegen het roemen op uitwendige voorrechten. Velen dachten uitverkoren te zijn, omdat ze een bondeling waren. Ze dachten een kind van God te zijn, zonder wedergeboorte, bekering en geloof. Zonder te weten een arm zondaar te zijn, die bekleed moet worden met de gerechtigheid van Christus. Tegen deze vanzelfsprekendheid wordt in de D L. opgeroepen, om te onderzoeken of er ‘onfeilbare vruchten der verkiezing’ in je leven zijn. ( D.L H. I par.12) Dat heeft niets te maken met “het op jezelf teruggeworpen worden”, maar met het inwendige werk van God de Heilige Geest. En de verwerping dan? Wie zijn schuld is dat? Is het willekeur van God, is Hij de auteur van de zonde? Juist in confrontatie met de remonstranten wijzen onze vaderen niet alleen op het ongeloof, maar ook op andere zonden als oorzaak van de verdoemenis. ( par.15) Calvijn schrijft: “Laat ons daarom liever in de verdorven natuur van het menselijke geslacht de duidelijke oorzaak van de verdoemenis aanschouwen, dan de verborgen en geheel onbegrepen oorzaak in de Goddelijke predestinatie.” ( Lees deze uitspraak nog een keer en denk er even over na) Laat Farao voor ons een waarschuwing zijn. Verworpenen verwerpen Christus!

Tot aanbidding

Artikel 18 spreekt over “de genade der onverdiende verkiezing en de gestrengheid der rechtvaardige verwerping.” We kunnen de verdiende straf of de onverdiende genade krijgen. Hierover worden nogal wat afgemopperd. Toch zal genade leren om ervoor te buigen. Luther vertelt ons hoe hij zich telkens stootte tegen deze waarheid: “Wie zou dat niet?lk heb er zelf meer dan eens aanstoot aan genomen en wel tot in de afgrond en de hel der vertwijfeling toe, zodat ik wenste nooit als een mens te zijn geschapen..., totdat ik ontdekte hoe heilzaam die vertwijfeling is en hoe dicht zij mij bij de genadestaat bracht.” Kolhbrugge geeft goede aanwijzingen, wat wij moeten doen als er weerstand tegen deze leer bij ons boven komt. Hij zegt: “Let allereerst op je eigen doemwaardigheid en onwaardigheid, je volslagen onmacht, Gods soevereiniteit en vrijheid en het dierbare bloed van het Lam.” Als dit in je leven door het onderwijs van de Heilige Geest een plaats gaat krijgen, dan zul je eindigen in het aanbidden van Gods genadewerk. Dan zien wij ons beeld in de klei van de pottenbakker. De pottenbakker is vrij om van de klei te maken, wat hij wil. Zo is God vrij om van mij te maken wat Hij wil. Toch behaagt het de HEERE, als je Hem vraagt: “HEERE maak van mij een vat ter ere van U.” God wordt het meest verheerlijkt in het zalig maken van een zondaar.

Ontvang de hartelijke groeten van jullie vriend,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen