VERMANING EN BENODIGING -9

Wanneer we het formulier lezen, vallen twee uitdrukkingen op die we goed moeten lezen. Het gaat over waardige en onwaardige disgenoten. Het eerste, namelijk waardig zijn, kan vragen oproepen. Zijn er mensen, die in zichzelf waardig zijn om aan de tafel des Heeren te komen? Het Woord van de Heere wijst ons op het tegendeel. Niemand kan tot de juiste gestalte komen om avondmaal te vieren. Niemand kan voldoen aan de eisen die de Heere stelt. Welk een zonde, welk een schuld houdt dit in. Wanneer de Heilige Geest gaat werken grijpt het ons aan en komt de boetvaardigheid. De heiligheid van de Heere, waarvan het avondmaal ook spreekt, treft het zondaarshart. Werkt het leven der genade in het hart, dan laten beide het hart niet los. Men is ermee bezig, men is er onder bewogen. Men heeft vragen. In het gebed worden die vragen aan de Heere voorgelegd, ze worden meegenomen naar de kerk. Tijdens het pastoraal gesprek komen ze aan de orde. Een ambtsdrager, die zelf weet van onmogelijkheid en onwaardigheid, gaat medicijn geven. Medicijn is het onderwijs. Het Woord van de Heere wordt doorgegeven. “Deze, nl. Jezus Christus, ontvangt de zondaars en eet met hen.” Onwaardigen, maar toch behoeftigen, zijn de waardigen in het oog van de Heere. Hoe wordt ons dat beschreven in Lukas 15. En al de tollenaars en de zondaars naderden tot Hem, om Hem te horen. Het was hun om Hem te doen. Jezus paaide hen niet. Hij wees hun zonden aan en riep op tot bekering. Maar er was ook veel in Zijn woord wat hen aangreep en dat hen aan Hem verbond. Hij sprak van genade en verlossing, van heil voor verlorenen, voor geheel schuldigen. De Heere ontving hen en at met hen. Zo gaat het nog. Welk een evangelie. Leefde dit maar meer in de gemeenten. Wat zou de genade van de Heere Jezus Christus meer schitteren en ootmoedig beleden worden.

Maar nu is er nog de vraag: wie zijn ze die onwaardiglijk eten en drinken en zo zichzelf een oordeel eten en drinken? In de brief aan de Corinthiërs schrijft Paulus erover en daarom mogen we er niet aan voorbijgaan. De apostel denkt aan hen die in de zonde leven. Voor hen wordt de tafel toegesloten.

De taak van de kerkenraad komt hier naar voren. Tafelwacht mag niet ontbreken. Met het oog op de heiligheid des Heeren dient de kerk de wacht te betrekken bij de dis des verbonds. De grond daarvoor is te vinden in ’s Heeren woord Naast de verkondiging van het Woord moet de kerk de kerkelijke tucht handhaven. In de Naam van de Heere moeten allen die een ergerlijk leven leiden buiten het koninkrijk des Heeren gesloten worden. Hun moet verkondigd worden dat zij geen deel in het rijk van Christus hebben.

Dit nu mag en moet de kerk zeggen vanwege de haar toebetrouwde sleutelmacht. Aan de gemeente zijn de sleutelen van het hemelrijk toebetrouwd, die sleutels moeten door de ambtsdragers bediend worden. Uitvoerig kan men dit lezen in zondag 31 van onze catechismus.

Nu is de taak van de kerkenraad niet beperkt tot het handelen wanneer er grove zonden zijn of wanneer er een grof leven is. Hetgeen aanstoot kan geven door gedrag, houding of verschijning behoort ook tot de pastorale taak. Het houdt heel wat in ambtsdrager te zijn. Het is een ambt met een grote verantwoordelijkheid. Wanneer het nu gaat over ergerlijke zonden staat er in het formulier een hele lijst. De opsomming van de zonden is in grote trekken gelijk aan de volgorde van de tien geboden, al worden hier en daar een paar geboden samengevat.

Aan het eind wordt gesproken over hen die een ergerlijk leven leiden. Gedacht wordt aan naar buiten tredende ergerniswekkende daden, die een smaad brengen over de gemeente. Met diepe ernst worden we erop gewezen wanneer men blijft leven in de zonde. Het oordeel van de Heere zal zich voltrekken.

Bij het breken met de zonde, bij hartelijk berouw en terugkeer tot de Heere en Zijn dienst, is er vergeving en herstel. Toesluiting kan worden ontsluiting. Wat gaat het toch ingrijpend toe bij het avondmaal. Dit wordt door de godvrezenden verstaan.

Dit werd door de opstellers verstaan en aangevoeld. Immers, allen die geleid worden door ’s Heeren Geest weten dat alle kiemen en zaden waaruit de openbare zonden voortkomen in hun hart leven. Er zijn verborgen zonden die diep onder de oppervlakte van hun eigen leven verborgen liggen. Daarover is men verslagen. Het maakt kleinmoedig. Ziende op eigen hart kan soms de neiging aanwezig zijn om maar niet aan het avondmaal te gaan. De vrijmoedigheid ontbreekt. Zeer pastoraal gaan de opstellers te werk. Wie door de wet van de Heere, ontdekt aan eigen hart en leven verbroken is, wordt door de Heere niet afgebroken. Met nadruk zegt de Heere: Ik ben de Hoge en Verhevene, Die in de eeuwigheid woont en Wiens Naam heilig is: Ik woon in de hoogte en in het heilige en bij dien die van een verbrijzelden en nederigen geest is, opdat Ik levend make de geest der nederigen en opdat Ik levend make het hart der verbrijzelden. Jesaja 57:15. Op deze zal Ik zien, op de arme en verslagene van geest en die voor Mijn Woord beeft. Jesaja 66:2b. Wat worden verslagen harten bemoedigd. Met veel. Door de Heere Zelf.!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen