Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DECHR. GEREF. KERK VAN VIANEN BESTAAT 75 JAAR

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DECHR. GEREF. KERK VAN VIANEN BESTAAT 75 JAAR

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op zondag 16 maart jl. bestond de Chr. Ger. Kerk te Vianen 75 jaar. Op woensdagavond 19 maart jl. belegde de kerkenraad een herdenkingsdienst, waarin de consulent, ds. B. de Romph van Noordeloos, voorging. Tijdens deze dienst gaf ds. De Romph het volgende overzicht.

Het was voor u als kerkenraad en gemeente afgelopen zondag 16 maart een gedenkwaardige dag. Het was die dag 75 jaar geleden, dat de gemeente Vianen geïnstitueerd werd. Al voor die tijd zijn er in Vianen kerkdiensten gehouden. De notulen geven aan, dat op vrijdag 29 dec. 1927 voor de eerste maal een dienst wordt gehouden in in het kerkgebouw van de Ned. Protestanten Bond. Ds. G. Wisse, toen predikant in de Chr. Ger. Kerk te Utrecht gaat in deze dienst voor. Er was ook hier begeerte naar een schriftuurlijk - bevmdelijke prediking zoals deze in de afgescheiden kerken werd gehoord. Vanaf die dag wordt ’s zondags een preek gelezen door een ouderling uit de Chr. Ger. Kerk te Utrecht. Op 16 maart 1928 breekt dan het moment aan, dat vanuit de moederkerk Utrecht in Vianen de ambten worden ingesteld en de gemeente wordt geïnstitueerd. Het is een klein begin maar onder de zegen des Heeren nam de gemeente toe in ledental. De eerste keer dat de gemeente in het jaarboekje van onze kerken vermeld wordt, telt Vianen 24 doop- en belijdende leden.

Al spoedig komt de behoefte aan een eigen kerkgebouw en dat wordt gerealiseerd op 8 aug. 1930. De gemeente krijgt grond toegewezen aan de Keizerstraat, waarop het nieuwe kerkgebouw opgetrokken wordt. Het is een prachtig plekje in Vianen, waar het kerkje van Vianen gevestigd is. Op 8 augustus 1930 wordt het nieuwe kerkgebouw in gebruik genomen in een dienst waarin ds. G. Wisse voorgaat. Zeven jaar later in 1937 ontvangt de gemeente een eerste voorganger in de eerwaarde heer G.

Rijksen, lerend ouderling naar art. 3 KO. Op woensdag 3 november 1937 wordt hij door ds. A. Zwiep uit IJmuiden tot zijn ambtswerk ingeleid met de woorden uit Deut. 33:10 en 11. De eerwaarde heer Rijksen doet op diezelfde dag intrede met Coll. 4:2-3. Hij mocht de gemeente 6 jaren dienen en is in april 1943 daarna vertrokken naar Ede.

Na weer jaren van vacant zijn ontvangt de gemeente in november 1959 haar tweede predikant in de persoon van ds. A. Zwier die vanuit Zaamslag is overgekomen naar Vianen. Hij heeft de gemeente gediend tot zijn overlijden op 31 jan. 1961. Ds. G. Blom van Meerkerk heeft zijn ambtsbroeder zowel bevestigd als predikant van de gemeente als ook hem naar zijn laatste rustplaats begeleid. Sindsdien is de gemeente vakant gebleven, hoewel zij in ds. G. Blom als consulent een trouwe pastor vond. Naast zijn eigen gemeente in Meerkerk deed hij in die jaren veel werk in Vianen. De ouderen in de gemeente zullen zich die tijd nog wel herinneren.

Niet alleen predikanten hebben de gemeente gediend, maar ook ambtsdragers hebben de gemeente gebouwd. Ik denk daarbij aan broeders die de gemeente in het ambt van ouderling en en/of diaken gediend hebben. Velen van hen zijn reeds door de Koning der kerk van hun post afgelost. Ook vele gemeenteleden hebben zich voor de gemeente ingezet. Het is een knus kerkje, waarin de gemeente iedere zondag samenkomt om het Woord Gods te horen. Een paar jaar moest het kerkgebouw uitgebreid worden en is er bij de ingang een portaal aan gebouwd, zodat er meer ruimte in de kerk kwam.

Vianen is een kleine gemeente. Zij neemt haar eigen plaats in in ons kerkverband en ook in de classis Utrecht. Een gemeente die voluit wil staan op de grondslag van Schrift en belijdenis en die de beginselen van 1834 voorstaan. We weten, en dat hebben de broeders herhaalde malen ook op de classisvergadering naar voren gebracht, van uw zorgen over de ontwikkelingen binnen ons kerkverband. U staat van harte de oude waarheid voor en u begeert deze lijn ook te midden van alle verwarring en verschuiving op het kerkelijk erf te bewaren. We zijn dankbaar (en dat mag ik wel als consulent en afgevaardigde van de classis zeggen), we zijn dankbaar dat u onze kerken trouw gebleven bent. Vianen is nooit een grote gemeente geworden. Het is ook geen gemeente met dikke gedenkboeken. Toen ik dat op me liet inwerken, werden mijn gedachten heengeleid naar een woord dat in een van de brieven aan de KI. Aziatische gemeente (Sardis) gericht was: “gij hebt kleine kracht, maar gij hebt Mijn Woord bewaard en hebt Mijn Naam niet verloochend”. Ik weet wel, dat is geen prestatie maar gratie. Het is ook terecht wat de kerkenraad in zijn laatste kerkblad schreef: “dat we als gemeente dit jubileum mogen gedenken is geen verdienste, want als het daarvan zou afhangen zou de kerk reeds lang opgehouden hebben te bestaan. Het is echter door Gods goedheid en trouw, dat we nog tot op dit ogenblik van zondag op zondag mogen vergaderen rondom het Woord”. Wat zou het een voorrecht zijn, wanneer de Heere dat vanavond van de gemeente Vianen zou zeggen. U mocht nog gemeente zijn en dat brengt tot stille verwondering. Dan is er geen reden om vanavond in de mens te eindigen en ons zelf te verheffen. Maar Soli Deo Gloria, Gode alleen de eer!

Als uitgangspunt voor de herdenking nam ds. De Romph Hab. 3:2, het gebed van Habakuk: “Heere, als ik Uw rede gehoord heb, heb ik gevreesd; Uw werk, o Heere, behoudt dat in het leven in het midden der jaren; maak het bekend in het midden der jaren; in de toorn gedenk des ont-fermens” . De profeet stond aan de vooravond van de ballingschap. Profetisch zag hij reeds de Chal-deeuwse legerbenden Juda binnenvallen en de stad en tempel verwoest worden. Habakuk had het er moeilijk mee. Hij worstelde met het Godsbestuur zoals Asaf in de 73e psalm. Het stormde in de ziel van Habakuk en hij vroeg zich af, waarom God die tegenheen hen in zulke mate zond. De tekst leek wel voor die dag geschreven, want op diezelfde dag brak in Irak de oorlog uit.

Maar evenals Asaf zag de profeet de Heere zitten in Zijn heilige tempel en toen moest hij zwijgen. Hij zwijgt onder Gods oordelen, want het is verdiend. Het volk van Juda heeft het zich waardig gemaakt. De Heere zou geen ontrecht doen, als Hij met Zijn gerichten zou doortrekken. En dat drijft hem in de binnenkamer. Hij bidt tot zijn God. Hij bidt. En dan is het niet om vrede; niet of de Heere hen wil verlossen van die Chaldeeuwse legerbenden. Hij vraagt niet om afwending van het oordeel, maar of de Heere Zijn werk in stand houdt. “Uw werk, o Heere, behoudt dat in het midden der jaren; maak het bekend in het midden der jaren”. Hij vraagt om twee dingen: of de Heere Zijn werk in stand wil houden en of Zijn werk tot openbaring mag komen. Zijn gebed is: bewaar en vermeerder Uw kerk. Hij bidt om de voortgang van de evangelieprediking. Hij vraagt ook, of het Evangelie gewerkt mag worden in zondaarsharten en of de Heere nog gesloten harten wil openen en zondaren wil toebrengen. Hij bidt om de doorwerking van Gods Geest in harten van zondaren. Hij bidt om bekering. Niet maar een uiterlijke verandering en een uitwendige bekering, want dat is Gods werk niet. Maar Zijn werk. Het gaat om de komst van Zijn koninkrijk ook in de gemeente van Vianen. Het gaat om het verlangen van de bruidskerk naar de Bruidegom. Dat de gemeente echt Maranatha - gemeente mag zijn: “kom Heere Jezus, ja kom spoedig!”, omdat de liefde van de bruidskerk is aangewakkerd en ze met langer zonderde Bruidegom verder zou kunnen.

De pleitgrond in dit gebed is Gods ontfermingen. De Heere is niets aan Zijn volk verplicht. De Heere zou met Juda in het gericht kunnen treden, maar de profeet doet een beroep op Gods ontfermingen. “In de toorn gedenk des ontfermens”. En die ontfermingen zijn ten volle geopenbaard in de zending van Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus. En als de profeet zich zo voor Gods aangezicht stelt, dan komt er vrede en rust in zijn ziel. Dan gaat zijn gebed over in een lofzang. Dan bezingt hij niet alleen Gods barmhartigheden maar ook Zijn gerechtigheden. De Heere is recht in al Zijn weg en werk. Dat doet de profeet eindigen in zijn God.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 april 2003

Bewaar het pand | 12 Pagina's

DECHR. GEREF. KERK VAN VIANEN BESTAAT 75 JAAR

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 april 2003

Bewaar het pand | 12 Pagina's