HERDERLIJKE LIEFDE

In het formulier van het avondmaal wordt gesproken over het verbond der genade. Over dit verbond is heel wat geschreven. Wanneer en met wie het opgericht is. Voor wie de beloften van het verbond zijn. Verschillende opvattingen, vaststaande overtuigingen kan men lezen. Nu is dit opvallend, dat als het gaat over zondag 27 en dan bijzonder vraag en antwoord 74 dat dan door iedereen de tekst ongewijzigd gehandhaafd wordt. Wanneer er dopen is, wordt ook dit formulier gelezen zoals het aangegeven staat. Zondag 27 behoort tot één van de aangenomen belijdenisgeschriften en het formulier van de doop is een kerkelijk formulier, wat in de dienst gebruikt dient te worden. Nu kan de vraag gesteld worden, geeft wat men leest ruimte om te komen tot een eigen opvatting? Wie alles leest in het licht van de Heilige Schrift kan niet komen tot een eigen uitleg. Laat ons met het kind omgaan, zoals in de zondagsafdeling en in het doopsformulier wordt aangegeven. Bijzonder tegenover de jongeren is dit noodzakelijk. Met daarbij de inhoud en wat de beleving van het verbond is. Immers het genadeverbond is de samenvatting van het volle heil van God in Christus in zijn rijke en heerlijke vervulling, namelijk de vergeving van de zonden en de vernieuwing van het leven, een eeuwig leven met de Heere. Zalig is hij, zij die dit heil zocht en kent. In het avondmaal wordt het deelhebben aan dit verbond betekend en verzegeld met de woorden ‘opdat wij vastelijk zouden geloven.’ Pastoraal, herderlijk gaat de opsteller te werk. Het deelgenootschap aan het verbond kan zo bestreden worden. Wie de Heere vreest, weet van bestrijding. Die aanvechting kan zo fel zijn. Vrees voor uitsluiting van de genadestaat kan er zijn. Heel sterk kan die aanwezig zijn voor en zelfs na het avondmaal. Immers de zonde is zo sterk. Wereldzin, ongeloof en twijfel kunnen als een golfslag over het leven komen. Welk een bemoediging, welk een vastheid wordt gegeven. Die zekerheid, voor het zijn in het verbond ligt vast in de gesproken woorden door de Heere Jezus bij de instelling van het avondmaal. Opvallend is dat het formulier rechtstreeks de woorden uit de evangeliën aangeeft. Deze woorden zijn naast elkaar gezet. We horen Paulus niet spreken, maar Mattheüs, Markus en Lukas. Zij zijn de eerste getuigen. Zij spreken van het bevel en van de zekerheid: ‘neemt, eet, dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt, doet dat tot Mijn gedachtenis.’ Bij het geven van de drinkbeker laat de Heere horen: ‘drinkt allen daaruit. Deze drinkbeker is het Nieuwe Testament in Mijn bloed, hetwelk voor u en voor velen vergoten wordt tot vergeving der zonden, doet dat zo dikwijls gij die zult drinken tot Mijn gedachtenis.’

Van welk een heil wordt hier gesproken. Welk een liefde voor een zondaar, die van zichzelf niet anders kan zeggen: ik ben een zondaar, ik blijf een zondaar. Maar tot vertroosting, tot bemoediging, tot versterking mag men eten en drinken. Tot onderstreping daarvan wordt gewezen op de tekenen van brood en wijn. Opvallend is dat de opsteller de Heere Christus Zelf laat spreken. We lezen: zo dikwijls als gij van dit brood eet en van deze drinkbeker drinkt, zult gij daardoor als door een gewisse gedachtenis en pand vermaand en verzekerd worden van deze Mijn hartelijke liefde en trouw jegens u. Dit is het overdenken zeer waard. De Heere Christus komt en is in de tekenen van Zijn gekruisigd lichaam en Zijn vergoten bloed aanwezig. Met overtuiging wordt het gezegd. Het is waar! Zo geeft het hartelijk gedenken aan Hem ook voedsel aan het geloofsleven. Vandaar dat geloven niet is van zichzelf verzekerd zijn, maar verzekerd worden van Zijn liefde en trouw. En dit keer op keer.

Het formulier spreekt ook van een pand. Nu weten we dat een pand een waarborg is. Een garantie. Een zeker-heidsstelling. Wie nu een pand geeft, stelt zichzelf borg met het zijne voor de verplichting die hij op zich heeft genomen. Laten we over de woorden vermanen en verzekeren niet heenle-zen. Vermanen is krachtig, overtuigend onderwijzen. Verzekeren onderstreept dat het echt waar is, wat gezegd wordt. De Heere betuigt in het avondmaal: het is echt waar! Je kunt erop aan. Je kunt op Mij aan! Ik ben de Waarheid! De getrouwe Getuige! Ik heb hartelijk lief en ben getrouw. Welk een goede Herder is de Heere. Hij bevestigt steeds voor Zijn schapen: Ik ben gekomen opdat zij het leven en overvloed hebben. Vandaar dat Psalm 23 een rijke betekenis heeft. Hij gaat leven in het hart. Beleden wordt: de Heere is mijn Herder. Mij zal niets ontbreken. Het maakt ook stil. Ootmoedig. Klein. Dit gebeurt wanneer gedacht wordt aan de werkelijkheid dat Psalm 23 vrucht is van Psalm 22. Hoe begint deze Psalm niet. Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijn brullens. Mijn God! Ik roep des daags, maar Gij antwoordt niet en des nachts en ik heb geen stilte. Wat wordt de avondmaalsviering rijk. Groot. En dat door ’s Heeren liefde en trouw. Er wordt geproefd en gesmaakt dat de Heere goed is. Vergeet de herderlijke liefde niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen