BRIEVEN AAN OUDERS (16)

“Doch Aaron zweeg stil”. Die woorden leest u in Leviticus 10. ’t Zijn aangrijpende woorden. Daar liggen bij de tent der samenkomst twee van zijn zonen dood op de grond. Hun namen zijn Nadab en Abihu. Plotseling zijn ze gestorven, door vuur uit de hemel. De toorn van de Heere was ontbrand, en die heeft hen verteerd.

Wat was de oorzaak? Wel - ze hadden vreemd vuur voor het aangezicht van de Heere gebracht. Het woordje “vreemd” houdt in dat het door hen gebrachte offer afweek van wat de Heere voorgeschreven had. Ze verrichtten de dienst in het heiligdom naar eigen goeddunken. Daardoor overtraden zij het tweede gebod van de wet des Heeren. Hier was sprake van eigenwillige godsdienst. Zij maakten uit hoe God gediend moest worden.

Weet u - die kwaal leeft in ons aller hart. Echte bekering kenmerkt zich door de vraag: “Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal?” Maar - o wee, als het vlees weer de overhand heeft.

Hoe manifesteert zich die kwaal veel. Dit mag best en dat mag best. Och -vroeger leefde men zo eng, zo benauwd. We denken vandaag een beetje ruimer. We leven in een moderne tijd. Om nu in alles te vragen: “Och, dat ik klaar en onderscheiden zag, hoe ’k mij naar Uw bevelen heb te gedragen”, dat is toch te erg.

Uiteraard kan ik de dingen gaan noemen. Bij voorbeeld de kerkgang, de kleding, de leefwijze, de boeken, de t.v., de p.c. Zo kan ik doorgaan. Doch ik vraag alleen maar: denkt u weleens aan Nadab en Abihu? Zij waren nog maar pas tot priester gewijd. Ze mochten de Heere priesterlijk dienen in het heiligdom. Rijke bevoorrechting, en dan nu dit: door hemels vuur gedood, omdat ze niet deden naar wat de Heere geboden had.

Vader Aaron staat daar bij het doodsbed van zijn zonen. Hij heeft de hand op de mond gelegd. Hij kan niet anders dan zwijgen. Hij moet dat vreselijk oordeel toevallen. Zouden zijn gedachten mogelijk teruggegaan zijn naar dat gouden kalf door hem gemaakt? Wat een slecht voorbeeld had Aaron daarmee niet gegeven! Zou zijn zwijgen ook niet te maken hebben gehad met zelfverwijt?

Vaders, moeders, u dient de Heere toch niet naar het goeddunken van eigen hart? U gaat het toch niet uitmaken? U geeft toch niet een slecht voorbeeld voor uw kinderen? ’t Zou de ondergang van uw lieve kinderen kunnen betekenen.

Toch wil ik niet zo deze brief eindigen. Voor ogen komt dé Priester naar de orde van Melchizedek. Hoe heeft Hij volkomen gebogen onder de wil van Zijn Vader. Zulk een Hogepriester betaamt u en mij en onze kinderen. Door Hem geen vuur van de hemel dat verteert, maar genade, en door die genade wordt het ook: “’k Doe Uw geboön oprecht en welgezind; Uw liefdedienst heeft mij nog nooit verdroten.” Dat nu is een rijk voorbeeld voor onze kinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen