BRIEVEN AAN OUDERS (34)

Wie hangt daar met zijn lange haren aan een tak van een boom? ’t Is Absalom. Ondanks het bevel van de koning: “Handelt mij zachtkens met de jongeling, met Absalom”, kwam Joab en doorstak hem met drie pijlen. Alzo kwam er een einde aan Absaloms leven.

Het was na drie jaar van ballingschap, dat vader David verlangde naar zijn zoon; en het was door bemiddeling van Joab dat Absalom mocht terugkeren. Evenwel - twee jaren lang zag hij zijn vader niet. Pas daarna, en weer door bemiddeling van Joab, had de verzoening plaats, en kuste David zijn zoon. U weet wat daarna gebeurde. Absalom stal het hart van het volk. In die tijd was het de taak van de koning om recht te spreken. Er was echter veel somberheid over Davids leven gekomen. Psalmen werden niet meer gemaakt. De rechtszaken behartigde hij niet meer zoals het moest. Van dat laatste heeft Absalom handig gebruik gemaakt. Hij opende om het zo te zeggen een kantoor voor rechtskundige bijstand. De wachtkamer liep weldra vol. Absalom sprak tot ieder: mijn vader wordt oud en u krijgt van hem toch geen gelijk. Als ik koning zou zijn dan zou het wel anders toegaan; en toen op een dag is Absalom met tweehonderd man naar Hebron gegaan. Daar heeft hij zich tot koning van Israel laten uitroepen. Daarna rukte hij op met een leger naar Jeruzalem vastbesloten niet alleen om David te onttronen, maar om zijn vader en Jeruzalem met de scherpte van het zwaard te slaan.

’t Is u bekend - David moest vluchten ter wille van zijn leven. Met een handvol getrouwen vlood hij naar het Overjordaanse. Op de vluchtweg was er de vloekende Simei: “Ga uit, ga uit, gij, man des bloeds, en gij, Belials man!” Toen die woorden van David: “Wat heb ik met u te doen, gij zonen van Zeruja? Ja, laat hem vloeken; want de Heere toch heeft tot hem gezegd: Vloek David”. O wat buigt zich hier David diep onder zijn God. Had hij die Bathseba nam en die Uria liet doden niet vloek en dood verdiend!

Straks gaat Absalom openlijk de strijd met zijn vader aan. Hij de opstandeling kent slechts één begeerte: zijn vader, de koning van Israel, de gezalfde des Heeren te doden. De strijd ontbrandt in alle hevigheid; de legers staan tegenover elkaar. Echter de strijd verloopt ten nadele van Absalom. Om het vege lijf te redden moet hij vluchten. Daar gaat hij op een ezel. Het pad gaat door een woud. Toen geschiedde het: zijn lange haren slaan om een tak; zijn ezel rent door. Daar hangt de opstandige zoon; en hij sterft midden in zijn zonde, in de overtreding van het vijfde gebod. Even later staat hij voor God zijn Rechter. Huiveringwekkend! Het vonnis wordt uitgesproken. Absalom verloren, voor eeuwig verloren.

Ouders, we moeten er toch niet aan denken dat onze kinderen voor eeuwig verloren gaan; en dan te bedenken dat ze een gedoopt voorhoofd hebben. Dienstknechten, die de weg wel geweten hebben en die niet bewandeld hebben, worden met vele slagen geslagen. Weer zeg ik: buig toch de knieën en pleit toch op de doopbelofte. De Heere is de Hoorder der gebeden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen