MEDITATIE

De apostel Petrus is gearriveerd in het huis van Cornelius, de hoofdman over honderd in Cesaréa - hij is onder het beslag gekomen van de dienst van de God van Israel. Hij komt er niet meer los van. Hij weet het zeker: Israels God is de ware God. En Zijn dienst is de ware dienst. En dat volk van de Heere, daar voelt hij een band mee. “Doende veel aalmoezen aan het volk”, zo lezen we van hem. Maar met dat alles is hij niet een gearriveerd en ‘bezittend’ mens geworden. Integendeel - we lezen van Cornelius: “God gedurlglijk biddende...” Hij is een man van gebed geworden. En dat wijst erop dat Cornelius beseft dat hij het meest noodzakelijke nog mist. Hij heeft geen vrede in zijn hart en geen Borg voor zijn ziel.

En nu is door Gods voorzienigheid de apostel Petrus bij hem gearriveerd. Een groot aantal mensen uit Cornelius’ familie en bekenden is al met hem aanwezig en wacht in spanning op de dingen die komen gaan. En dan gaat de apostel het Woord van God verkondigen. Nu voor het eerst in een heidense omgeving. Daar is de apostel voor ingewonnen. “En zijn mond opendoende, leerde hij hen...” Wat gaat de apostel prediken? Toch wel belangrijk om te weten. Want het is de prediking waarmee de eeuwenoude muur tussen joden en heidenen zal worden afgebroken. En waarmee straks de harten van de heidenen opengaan. Waarmee weerstanden doorbroken worden. De prediking waarmee Christus bezit neemt van zondaren die er helemaal buiten stonden. Maar die worden binnengeleid om Hem te kennen. En dat is een kennis tot zaligheid!

“En Hij heeft ons geboden den volke te prediken en te betuigen dat Hij is Degene Die van God verordend is tot een Rechter van levenden en doden!” Dat preekt Petrus! Christus als de Rechter van levenden en doden! Die woorden herinneren ons aan de oude belijdenis aangaande de Heere Jezus Christus: “...zittende aan de rechterhand van God (...), vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden...” Welnu, dat is hetzelfde als wat Petrus hier bedoelt. Hij bepaalt zijn gehoor bij de laatste dingen. Bij wat gebeuren gaat als de Heere de aardse tijd zal gaan beëindigen en als Hij het gericht gaat spannen. Als alle mensen voor Zijn geduchte rechterstoel verschijnen moeten...

Petrus schroomt dus niet om zijn gehoor erbij te bepalen dat aan het eind van de geschiedenis het grote oordeel wacht. De rechterstoel van Christus. Het allesbeslissende gericht! Als de heilige God Zijn vierschaar spannen gaat. En rechtspreken gaat over alles wat in het leven van ieder gepasseerd is. Waar beslist zal worden over eeuwig wel of eeuwig wee. Over eeuwige zaligheid of eeuwige rampzaligheid! Nee, Petrus schroomt niet om Cornelius en de zijnen met die boodschap te confronteren! Let wel..., de eerste keer dat deze mensen het evangelie kunnen horen. Uit de mond van een echte apostel. Eén die is uitgezonden om de blijde boodschap van genade en zaligheid in Christus te verkondigen. En dan nu dit woord. En dat aan een man die al dagelijks, ja meer dan dat: gedurig!, op zijn knieën ligt. En smeekt om genade en vrede. Deze boodschap: “Ghristus is een Rechter van hemel en van aarde! Hij komt om de aarde te richten!” Waarom doet Petrus dat eigenlijk? Heeft hij nu geen andere boodschap? Eén waarmee hij de mensen inneemt en hun harten raken kan? Petrus legt er getuigenis van af: “Mijn Zender heeft het mij geboden(!) om dit te preken! Ik kan en mag niet anders. En daarom wil ik ook niet anders dan Christus allereerst te prediken als Rechter van levenden en doden. De Heere Zelf wil dat dit gepredikt wordt. En dan heeft een dienaar maar te gehoorzamen...” Trouwens - let er eens op welke woorden de apostel hier gebruikt om de bediening van Gods Woord te typeren. “Om te prediken...!” Hier gebruikt Petrus een woord dat wijst op het werk van een heraut. Een dienaar van de koning die rondtrekt om de wil van zijn vorst aan het volk bekend te maken. Een heraut is niet geroepen zijn eigen woord te verkondigen, maar dat van de koning. Zijn eigen mening doet niet terzake. Hij moet spreken: “Alzo spreekt de koning!” Welnu, zo is het ook met de dienaar van het Woord van God. “Alzo spreekt de Heere!” En Hij wil, zo zegt Petrus, dat Christus verkondigd wordt als een Rechter van levenden en doden! “Om te prediken en te betuigen...!” Dat laatste woord wijst op de betrouwbaarheid en op de geloofwaardigheid van dat getuigenis! En zo klinken deze woorden nog. Want de werkelijkheid van dit getuigenis van de apostel Petrus geldt nog: “Christus is de Rechter van levenden en doden!” Hij die Zelf onder het oordeel is geweest. Hij zal op de laatste dag recht spreken over u en mij. Wij zingen: “Hij komt, Hij komt om de aarde te richten!” Besef het: de Rechter staat voor de deur! Houd u er toch rekening mee?! Zijn getuigenis klinkt: “Zie, Ik kom spoedig! Als een dief in de nacht, zo zal Ik verschijnen. Plotseling, als menigeen er niet op bedacht is. Dan zal Ik er zijn! En kunt u dan zonder verschrikken voor Mijn rechterstoel verschijnen?”

Wie zal voor de heilige God en Zijn Christus kunnen verschijnen? Alleen zie die schuiling zochten bij deze zelfde Christus. En door genade daar ook schuiling vonden. Bij Hem die niet alleen de Rechter van levenden en doden is, maar ook de Redder van zondaren. Want Zijn Naam is Jezus, Zaligmaker! Daarom: geloof Zijn heil-en troostrijk Woord. Verhard u niet, maar laat u leiden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen