MEDITATIE

De soldaten hebben van Jezus een spotkoning gemaakt. Daarna doen ze Hem Zijn eigen kleren weer aan. Zo leiden ze Christus uit, om Hem te kruisigen. Een smartelijk lijden is Zijn deel! Hij verlaat de Godsstad om als een Uitgeworpene te sterven. Als iemand tot de kruisdood was veroordeeld behoorde daar ook de verplichting bij om zelf het kruis naar de plaats van de terechtstelling te dragen. Dat gebeurt ook hier Jezus draagt Zijn kruis en verlaat zo de stad op weg naar Golgotha. Op deze via dolorosa komt een zekere Simon van Cyrene voorbij. Komend van de akker wil hij naar de stad toe gaan. Hij gaat dus de andere kant op. De soldaten die Jezus begeleiden hebben geen overleg nodig. Zij dwingen hem om het kruis van Jezus te dragen. Ze eisen het, zoals iemand een bevel geeft aan een ondergeschikte. In oorlogstijd dwingt de bezetter om je eigendom af te staan. Je hebt niets te vertellen. Zo wordt op deze Simon beslag gelegd. Buiten Christus om. Heeft Hij niet het recht om alles en ieder op te eisen voor Zijn dienst? Maar Jezus maakt geen gebruik van dit koningsrecht. Jezus buigt onder het oordeel in slavengestalte. Geen koningsheerlijkheid blijft er over voor Hem Die in alles de wil des Vaders gaat volbrengen. Wordt het lijden van Jezus hiermee verlicht? Is dit niet een bewijs van medelijden, omdat het voor Jezus te veel wordt om het kruis te dragen? Neen, in dit alles komt het Borg toch-telijk lijden van Christus uit. Hij zal het oordeel in volle hevigheid ondergaan. Jezus mag niet onderweg bezwijken. Hij moet de smadelijke kruisdood doormaken.

Het feit dat Simon gedwongen wordt, wijst op zijn onwil en verzet. Wie wil dat gevloekte hout dragen? Dan ligt het zo op je, dat je zelf een vloek wordt! Heef dat niet veel zielesmart bij Jezus gegeven? Dat ze een argeloze voorbijganger dwingen om dit kruis te dragen is diep vernederend voor Christus. Het is niet één van Zijn discipelen die nu bereid is om het lijden van de Heere te verlichten. Geen Romeinse soldaat stelt zich beschikbaar om Hem te helpen. Gedwongen draagt die buitenstaander Simon het kruis voor de Heere Jezus naar de plaats van executie. Wat een verzwaring van Christus’ lijden. Gaan wij nog voorbij aan het lijden van Christus? Zonder stil te staan bij Zijn pijn en smart. We gaan de andere kant op en leven voor onszelf. We denken op onze eigen manier de zaligheid te bereiken.

Van een voorbijganger moeten we kruisdrager worden! Dat deze lijdens-tijd een andere levensrichting bij ons mag bewerken! Van nature willen wij van geen kruis weten. De ergernis en dwaasheid zijn verhinderingen om Christus de Gekruisigde te aanvaarden. We hebben dwang nodig om er onder te buigen. Want we hebben zo onze eigen koningsrechten en die willen we laten gelden. Ik wil zelf koning blijven en niet onder het kruis van Christus gaan. Als me dit tot schuld wordt, leer ik diep bukken. Dan gaan we onze plaats innemen als een verlorene. Voor Simon van Cyrene was het Gods hand die zijn leven stelde onder het kruis van Christus. Het is een gezegende kruisgang geworden. Bij de kruisheuvel werd Simon er van bevrijd. Jezus werd genageld aan dat vloekhout.

Wanneer wordt dat een wonder? Als we verstaan dat Simon niet onder Jezus’ kruis liep, maar dat Christus het kruis van Simon droeg! Had ik niet die weg moeten gaan om veroordeeld te worden? Moest ik naar Gods heilig recht niet onder de welverdiende toorn Gods eeuwig verzinken? Genade laat ons onze vloekwaardigheid zien. Als we dan in geloof de stervende Christus aan het kruis mogen gaan zien, wordt dat een wonder. Hij in mijn plaats! Dat is eenzijdige liefde! Vrijsprekend bloed op grond van het recht! Daar ben ik in beginsel met Hem gekruisigd. Hier wordt zaligheid genoten! Dan wordt deze Gekruisigde mijn Koning. Hij mag over mij beschikken. Met Zijn vorderingsrecht vraagt de Heere van ons dat we ons kruis opnemen en alzo Hem volgen. Door de kracht van Zijn Geest worden we met een liefdes-dwang tot een kruisdrager gemaakt. Mag die vrucht van Christus’ sterven ons doel zijn? In het begin kan het nog een dwang zijn. U ziet niet in dat een leven als kruisdrager een gezegend leven wordt. Dan is er nog veel verborgen van de schoonheid van die lijdende Borg. O, dat de Gekruisigde ons zo dierbaar mag worden, dat we door genade het kruis leren aanvaarden. Hij is de wijsheid en de kracht Gods. U hebt last van zoveel onwilligheid? Hij kan het verzet verbreken met Zijn bereidwilligheid om de zoendood te sterven. Zalig die dan een gewillige kruisdrager wordt achter Hem aan. We kunnen niet meer onze eigen wegen gaan. De weg naar de zaligheid leidt via de kruisheuvel naar Jeruzalem. Hier met Christus lijden om eens met Hem verheerlijkt te worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen