MEDITATIE

De landerijen, de tuinen, alles is een lust voor het oog. Regen en zonneschijn toveren het zaad uit de grond. Het gras van de weide wordt alsmaar dichter. De bomen zetten, un vrucht. Als er eens geen regen kwam, als alleen de zon scheen, fel en heet.... de gevolgen zouden spoedig zichtbaar zijn. Het opgekomen zaal zou wegschrompelen, het gras zou verdorren, de bomen zouden hun vruchten laten vallen.

In Israel regent het zes maanden lang niet. In april valt de laatste regen. Pas na het Loofhuttenfeest, in de tweede helft van oktober, komt de eerste regen. Zes lange maanden brandt de zon, onafgebroken, elke dag weer.

U kent de versregels: “een land dat dor en mat van droogte brandt, waar niemand lafenis kan krijgen”. Die psalm geeft de zomersituatie genoeg aan.

Echter niet overal in Israel is het ’s zomers als een woestijn, een verschroeide aarde. Er zijn de bananenplantages, de sinaasappelbomen, de andere bomen - ze zijn fris en groen. Het gras is welig, en bloemen in allerlei soort bloeien.

Zeker - regeninstallaties ziet u daar ook al. Doch die vormen toch niet het geheim.

U weet van Gideon hoe hij de Heere een teken vroeg: eerst een nat schapenvel en toen een droog schapenvel. Het geheim is de dauw, die in het donker van de nacht onhoorbaar komt en alles doorweekt. Wij kennen de dauw ook wel. Wie ’s morgens vroeg door het gras loopt, krijgt natte voeten. Maar in Israel is de dauw veel overvloediger. In een psalm wordt die overvloed zo aangegeven: “de dauw die Hermons kruin bedekt, die Sions top met vruchtbaar vocht besproeit en op zijn bergen nedervloeit”.

Die twee woorden “besproeit” en “nedervloeit” geven de overvloedigheid aan. De dauw is als een sproeiin-stallatie. Alles wordt doorweekt. Wie zijn kleding ’s nachts buitenhoudt, kan deze de volgende morgen uitwringen. De dauw in de nacht is dus het geheim. Ondanks de grote hitte van de zon des daags toch groene akkers, bloeiende planten en vruchtdragende bomen. Nu spreekt de Heere: “Ik zal Israel zijn als de dauw.” Welk een woord! Welk een kostelijke vergelijking! Hoe wordt hier openbaar Wie de Heere is voor Zijn volk! Hij is als de dauw, die met vruchtbaar vocht besproeit!

Evenwel - er is eerst een ander beeld, een beeld dat van Israel gegeven wordt, en van u en van mij.

Israel uit de dagen van de profeet Hosea is gelijk aan een verdorde akker, kaal, zonder leven, zonder vrucht. Welk zaad er ook op uitgestrooid wordt, er komt geen kiem, geen wortels, geen halm en geen vrucht.

Zo zijn wij nu allen van nature: ons hart is een dorre akker gelijk. Dat is het gevolg van de val in Adam.

Door eigen schuld zijn we zo’n dorre, uitgedroogde akker gelijk geworden, een akker waar geen zaad kan ontkiemen, een onvruchtbare bodem.

Er is zaad, kostelijk zaad, het zaad van het Evangelie. Daar heeft God voor gezorgd. De bewogen God.

Vanwege Zijn ontfermende zondaarsliefde. Dat zaad is Jezus Christus en Die gekruist. Daartoe moest God Zijn Zoon geven, overgeven aan kruis en dood, aan straf en vloek. Daartoe moest Jezus Christus Zichzelf geven, overgeven, als Lam ter slachting geleid worden. Zijn bloed storten.

Dat zaad nu wordt elke zondag over de akker van ons hart gezaaid.

Hoe komt het nu dat dit goede zaad niet ontkiemt, niet opgroeit en vruchten draagt? Dat zit in de akker. Dus dat ligt niet aan het zaad, maar aan de akker waarop gezaaid wordt.

Gaan we zien die dorre akker, die onvruchtbare bodem, dat leven zonder vruchten? Zie dan krijgt dit woord “Ik zal Israel zijn als de dauw” zo’n betekenis. Hier is een uitspraak èn een belofte van Godswege. Hij belooft hier de Heilige Geest. De mond van Hosea profeteert hier van het Pinksterfeit. De Heilige Geest als de dauw; de aardbodem wordt door-vochtigd, een onvruchtbare akker wordt vruchtbaar; het zaad van het Evangelie gaat ontkiemen; er komt een halm, een aar; er komen vruchten van geloof en bekering.

Let erop: als de dauw. Geen kletterende regenbui. Geen hoorbare of zichtbare zaak. Maar als de dauw: onhoorbaar, in de nacht, onzichtbaar. Het werk van de Geest is onnaspeurlijk, in het verborgene.

Als de dauw.

Maar hier is wel het geheim van vruchtdragen. Door deze dauw leven, eeuwig leven. Door deze dauw opstanding, een leven met rijke vrucht.

We hebben het Pinksterfeit weer herdacht. Zal het wel, eeuwig wel zijn, dan moet de Pinkstergeest u persoonlijk geschonken worden. Alleen zo vruchtdragen, in geen andere weg.

De Heere spreekt:

“Ik zal Israel zijn als de dauw.” Hier is de Pinkstertoezegging. Laat toch dit woord van de Heere niet liggen. Ga met dit woord de binnenkamer in. Nooit kan de Heere van Zijn woord af. Zijn woord wordt altoos trouw volbracht!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen