Nieuwe Bijbelvertaling

In ons blad is in het verleden al duidelijk geschreven over de Nieuwe Bijbelvertaling. In het jaar 1999 zijn hierover elf artikelen opgenomen. Fundamentele kritiek werd daar weergegeven. Wie de oude jaargangen heeft bewaard kan hier terecht om te lezen wat er toen al geschreven werd en hoe er tegen de verschenen delen van de NBV gewaarschuwd is. Aansluitend hierop wil ik iets schrijven over de ontwikkelingen en besprekingen op de Generale Synode. Opnieuw is op de Generale Synode gesproken over de Nieuwe Bijbelvertaling. Als voorzitter van de stichting “Bewaar het Pand” voel ik mij gedrongen hierop te reageren. Met name wil ik ingaan op het woord “ontraden.” Het ligt niet in de lijn van de kerkelijke besluitvorming dit woord te gebruiken. Het is voor of tegen, het is ja of nee. Zo doen we dat toch ook tegenover een kind. We ontraden een kind niet iets, we zeggen duidelijk ja of nee. Er valt te denken aan de koop van een huis. Wanneer je als vader meemaakt dat je zoon of dochter een huis wil kopen, dan ga je samen dat huis eens rustig bekijken. Als blijkt dat er veel mankementen aan dat huis zijn dan ontraden we niet dat huis te kopen, maar dan zeggen we duidelijk dat je dan niet tot kopen moet overgaan. Zo ligt het ook met de Nieuwe Bijbelvertaling. Er valt zoveel op aan te merken dat deze vertaling ongeschikt is voor kerkelijk gebruik. Grondbegrippen worden onjuist weergegeven. Er vallen vraagtekens te plaatsen bij de rechtvaardigingsleer. Juist in de tijd van de reformatieher-denking is dat toch wel een aangelegen punt. Een aantal keren is er zo vertaald dat is afgeweken van de klassieke reformatorische opvatting. Een voorbeeld wil ik noemen: Romeinen 5:1. Daar staat in de Statenvertaling “Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus” In de NBV staat: “Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God door onze Heere Jezus Christus.” Deputaten hebben zelf ook uitgesproken dat de NBV het op meerdere punten moeilijk maakt om te spreken van een voldoende betrouwbare en dus kerkelijk bruikbare vertaling. We menen dat de NBV onvoldoende betrouwbaar is en dus niet bruikbaar is voor de kerken. Het Woord van God is het zaad der wedergeboorte. Het zaad dient toch goed te zijn. Er dient een betrouwbare vertaling van Gods Woord op de kansel te liggen. We hopen van harte dat de Generale Synode niet besluit tot vrijgeven, ook niet besluit tot ontraden, maar besluit de NBV niet vrij te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen