Gelijk hebben of krijgen

Bijna waren we vergeten dat de zaak nog niet tot een afronding gekomen was, omdat tegen een eerder gedane uitspraak appel aangetekend was. Maar ineens kwamen we hun namen weer tegen. De namen De Boer en Den Boef. De een de uit het ambt ontheven predikant van de Christelijke GereformeeTde Kerk van Zeewolde. De ander de advocaat van de eerste, ingehuurd om de beslissingen van de kerkenraad van Zee wolde en van de Classis Amersfoort te bestrijden. Er was al heel wat over deze zaak geschreven en gesproken. Niet alleen in onze kerken werd er nauwkeurig aandacht aan gegeven. Het ging immers over de inmenging van de wereldlijke rechter in kerkelijke zaken. Zou bij alle schijndiscussies over de scheiding tussen kerk en staat de staat via haar rechter zich toch gaan bemoeien met kerkelijke zaken? Vandaar dat er nu opluchting is in kerkelijke kringen, nu de rechter duidelijke uitsprak dat de kerk in haar zaken zelf recht mag spreken en dat de wereldlijke rechter niet verder kan gaan dan toetsen of alles overeenkomstig de geldende regels geschiedis. Het appel van De Boer/Den Boef is daarmee - gelukkig - afgewezen. Of hiermee de zaak geeindigd is? Dat hangt er vanaf. Den Boef heeft De Boer immers aangeraden hier geen genoegen mee te nemen en daarom cassatie aan te vragen. Cebeurt dat dan gaan we nog een poosje door met touwtrekken. En schade aanrichten. En de kerk in discrediet brengen. Want, wat heeft dit alles tot nog toe opgeleverd? En wat wil men dat het oplevert? Natuurlijk, De Boer wil gelijk krijgen. Daarbij moet Den Boef hem helpen. Maar gelijk krijgen is nog wat anders dan gelijk hebben. Gelijk krijgen is ook nog wat anders dan de zaak der kerk bevorderen.Toegegeven, de kerk kan fouten maken. Ernstige fouten die iemands naam schade toebrengen. Maar daarover kan in de kerk toch wel geoordeeld worden? Die heeft toch haar eigen recht? Zijn de dienaren der kerk trouwens ook niet een heel stuk minder gewichtig dan de kerk zelf? Moeten die over de rug van de kerk eigen gelijk zoeken? Ook als dat gaat ten koste van de goede naam van de kerk? Moeten advocaten daarbij hand- en spandiensten verrichten? Mijns inziens is het zaak de vraag onder ogen te zien of advocaten - zeker zij die zelf lid van de kerk zijn - sommige zaken niet zouden moeten weigeren in behandeling te nemen, zeker als die zaken schade toebrengen aan de kerk? Zulke advocaten kunnen er toch geen vrede mee hebben als ze gelijk krijgen zonder gelijk te hebben? Inderdaad, het is een zaak van geweten en gewetens zeggen niet altijd hetzelfde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen