Straf en kastijding

Hartelijk dank voor deze vraag, die begin december binnenkwam. We zullen proberen er op in te gaan en geven daarna op andere vragen antwoord. De beantwoording van vorige vragen over 1 Korinthe 7 riep weer andere vra gen op, die dus nu even moeten wachten. Er is in de wereld veel lijden. De oorzaak daarvan ligt in de zonde: Op de bodem aller vragen, ligt der wereld zondeschuld. Dat verband mogen wij niet uit het oog verliezen. Er is in deze wereld veel disharmonie. Die is door de mens veroorzaakt. Bij Gods kind moet de nood in en van de wereld ook schuld worden! Er zijn veel raadsels, veel waaroms. Als we echter van de werkelijkheid van de zonde uitgaan, is het onbegrijpelijke niet het kwaad, het lijden met zijn waaroms, maar het onbegrijpelijke wordt het geduld van God, Die zo groot is in Zijn verdraagzaamheid. De zonde is zo ernstig, dat het de eeuwige toorn Gods oproept. In het licht daar van is het een groot wonder dat we er nog mogen zijn. Door het werk van de Heilige Geest wordt het mij ook een groot wonder. Het geheim van Gods verdraag zaamheid, Zijn goedheid en geduld in het algemeen, en Zijn bijzondere liefde tot Zijn volk, ligt in het offer op Golgotha. Het kruis, en in het verlengde daarvan, de opstanding, laten ons zien wat God aan het kwaad, de zonde en haar gevolgen, gedaan heeft, en het bergt een belofte in zich wat God nog doen zal. Voor wie in de Gekruisigde gelooft, is er de verlossing van de schuld, de macht en de gevolgen van de zonde. Voor wie Hem in ongeloof verwerpt geldt dat de toorn Gods eeuwig op Hem blijft. Niemand heeft ooit geleden zoals de Man van smarten. Maar zo kan Hij ook dicht bij hen die lijden zijn, om hen als medelijdende Hogepriester te kunnen ondersteunen. Zij die lijden moeten van hun kant ook kracht bij Hem zoeken. Dan zullen zij ook getroost worden. Zeker vanwege het feit, dat zoals Hij door lijden tot de heerlijkheid ging, ook de Zijnen door lijden en verdrukking heen, tot de heerlijkheid zullen geraken. Christus verwierf die heerlijkheid uit verdienste, vanwege Zijn lijden. Gods kind ontvangt die heerlijk heid uit genade, door de verdien ste van Christus. In de Psalmen horen we heiligen klagen onder hun soms veelvuldige beproevingen. De waaroms kom je daar tegen. Bij het kruis van Christus komt men tot geloofsovergave. Het geloof maakt de vele vragen en waaroms niet doorzichtig, zodat wij Gods doen volkomen gaan begrijpen, maar ze komen wel in een heerlijk perspectief te staan: na dezen zult gij het verstaan! Het lijden dat ons overkomt kan een straf van God zijn. Bijbels gezien hoort de straf bij de zonde. Een bepaalde zonde, of de zonde in het algemeen. Het volk Israel werd dikwijls gewaarschuwd dat hun zonde niet ongestraft kon blijven en werd daarom tot beke ring opgeroepen. Hij wil van de eeuwige straf bevrijden!
Maar er bestaat ook lijden dat iets anders is dan straf. Het kan voor Gods kinderen een leerschool zijn, om ze te vormen, iets af- of aan te leren, kortom: kastijding. Kastijding heeft nut en draagt vrucht. Dat doel voor ogen te houden, doet ons de kastijding als Vaderlijke liefde zien. Hij heeft de heiliging van Zijn volk op het oog. Zo moeten we Gods weigering om Mozes tot het beloofde land toe te laten ook zien. Hij moet de gevolgen van zijn zonde dragen en mag niet binnengaan. Al noemen we dit dan straf, toch moet de nadruk vallen op Gods liefdehandelen met Zijn volk. Al heeft Gods kind tijdelijke en eeuwige straf verdiend, hun rechtvaardig verdiende straf is geheel en al door hun Borg gedragen Hetgeen Gods kind dan ook overkomt vanwege de zonde is bedoeld hem te heiligen, de zonde te haten en te vlieden en Gods heiligheid te leren aanbidden. Deze dingen te leren is geen straf, maar rijke weldaden en bemoeienissen des Heeren. Kastijding is correctie. Het lijden van Christus was geen kastijding in deze zin. Hij behoefde immers niet vanwege de een of andere zonde gecorrigeerd te worden! Hij droeg de zonden van anderen, en droeg voor hen de strenge straf van God. De helse straf voor onverzoende zondaren is evenmin kastijding. Daar is geen enkele sprake van Vaderlijke liefde in de hel. Die Vaderlijke kastijding wordt door de gelovigen dikwijls wel als een straf ervaren. Dat is logisch. Zij zien immers bij ontdekkend licht het verband met hun zonde. Daarom zien zij de kastijding ook als een rechtvaardige straf. Denk aan David, Psalm 51. Zo kan Gods kind, terwijl Hij in liefde, tot zijn nut, wordt gekastijd, toch ook de toorn Gods over zijn zonde erva ren. En toch kan Hij God ook om Zijn rechtvaardigheid lief hebben. "Ik ben Uw gramschap dubbel waardig", beleed David, hoewel hij de toezegging reeds had: Uw zonden zijn weggenomen! Zo gedenkt God in de toorn aan Zijn ontfermen. Soms is het meer een beproeving dan een kastijding. Denk aan Jozef en aan Job. Een beproeving wordt gezonden opdat Gods almacht, of wijsheid, of genade des te heerlijker zal uitkomen. Beproeving moet brengen tot vertrouwen in God, terwijl er nog geen uitkomst is en tot aanbidding van God, als de uitkomst er mag zijn. Zo kan de beproeving leiden tot versterking van het geloof; denk bijvoorbeeld aan Job, die in het midden der ellenden de Naam des HEEREN mag loven en op de ashoop van zijn Verlosser mag zingen! Dan is er ook nog het lijden om Zijn Naam! Zij hebben Mij gehaat, zij zullen ook u haten. In dat lijden ligt blijdschap, omdat juist in dat lijden de liefde van en tot de Heere Jezus, Die eens Man van smarten was, kennelijk ervaren mag worden. De discipelen werden gegeseld, maar waren desondanks verblijd, omdat zij ter wille van de Naam van hun Heiland smaadheid hadden geleden. Het geloof in God, temidden van de duisternis der beproeving, het zingen van Psalmen in de nacht, is Godeverheerlijkend. Tenslotte: er kunnen nog vele raadselen blijven. Maar God wordt als een Toevlucht ervaren, Die kracht geeft naar kruis. Om Chris tus' wille kan hij de bitterheid van het lijden wegnemen, hoewel Hij de doom in het vlees niet wegneemt. Asaf ontmoette God in het heiligdom en daar kreeg zijn aangevochten ziel rust. Het lijden verbindt aan God. De aarde gaat naar de achtergrond, God van de hemel meer naar de voorgrond. Tot de dag komt, dat God alle tranen van de ogen zal afwissen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen