Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Geen eenzijdigheid. Jakobus 1: 22- 24

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen eenzijdigheid. Jakobus 1: 22- 24

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Met nadruk zegt Jezus: het is of - of en niet en - en. Samengaan is uitgesloten. Gij kunt niet God dienen en de Mammon (Matth. 6:24). Dat wil niet zeggen dat dit het enige is wat Jezus voorhoudt. Horen en doen worden door Jezus benadrukt. Daarom legt Jakobus, als het gaat over de levenshouding, op beide de nadruk. Horen en doen. Dit nu staat niet los van het Woord van de Heere, van het Woord der waarheid (vs. 18). Het Woord dat waar, getrouw en betrouwbaar is. Nu zijn horen en doen wel onderscheiden, maar ze zij niet gescheiden. Ze zijn één.
Ner zoals de wijnstok en de rank en ner zoals her zaad en her koren. Vandaar dar er in de gemeente geen twee groepen zijn: hoorders en daders, een zondagschristen- dom en een maandagschristen- dom. Op beide vair hetzelfde accent. Zeker, de werkweek valt niet re onderschatten. Men leeft in een wereld die in her boze ligt en welk een hart heeft men zelf. Gods Woord wijst op beide. Maar dit is een troost en een. kracht: de Heilige Geest is er, voor het horen op zondag en voor het werken in de week.

Waken
Wat nu ons leven betreft, moet er gewaakt worden voor eenzijdigheid. Zowel wat betreft het horen als wat betreft het doen. Het één moet leiden naar het ander. Horen moet leiden tot doen en doen moet leiden tot horen. Het blijft een wisselwerking in het leven. In dat licht wordt er door Jakobus scherp geschreven. Zo wie een hoorder is des Woords en niet een dader die is een man gelijk welke zijn aangeboren aangezicht bemerkt in een spiegel (vs. 24). We moeten niet voorbijgaan aan wat in de kanttekening staat. Gedacht wordt aan een man die valse besluitredenen maakt waarmede hij zichzelf bedriegt beslissende dat hij zalig zal zijn omdat hij een hoorder van het Woord is. Christus zegt (Lukas 11:28) Zalig zijn zij die Gods Woord niet alleen horen maar ook bewaren. In de gelijkenis van de twee bouwers wijst de Heere Jezus op de houding, de overtuiging van de dwaze bouwer. Hij luisterde naar Jezus de Profeet. Maar hij deed zijn eigen zin. Hij handelde naar zijn eigen wil (Matth. 7:28). Gaat het over de levenshouding dan dient in elk deel van het ambtelijk werk erop gewezen te worden dat er geen ontkoppeling mag zijn tussen horen en doen. Het mag niet gelaten worden bij een opmerking. Praktisch dient er gesproken te worden. Vanuit de Schrift kan dit beschrijvend, en dat is onderwijzend, gedaan worden. Voor iedereen. Bijzonder op de zondag, pastoraal en gericht. Dan wordt naar gelang de tekst is, onderscheidenlijk, onderwijzend, gepreekt. Dan is een Bijbelse liturgie daar ook op afgestemd, waarin her Woord uitstraalt. Het waarschuwende element ontbreekt dan ook niet. Niet slechts een star appel met een barthiaans of puriteins sausje overgoten. Laten we acht geven waarvoor Jakobus waarschuwt. Illustratief wordt door hem gewezen op de schaduwkant van alleen het horen. Wanneer alleen het horen er is, zegt Jakobus, dan is men gelijk aan een man die voor een spiegel staat, zichzelf bekijkt en daarna vergeet hoe hij er uitziet. Het gebruik van een spiegel behoorde in de dagen van Jakobus ook tot het dagelijkse leven, zoals dat ook bij ons zo is. Kinderen wordt al geleerd om er mee om te gaan en waarom. Soms wordt gezegd: Man!, eerst in de spiegel kijken voor je weggaat. De vorm van de spiegel was in het verleden anders. De spiegel was van gepolijst zilver of koper gemaakt. Meestal waren de spiegels op een tafel bevestigd. Wie zich nu nauwkeurig wilde spiegelen en zijn eigen Beeld in zich wilde opnemen moest zich over het metaal heenbuigen en er goed op kijken. Dus maar niet even terloops. Dat had geen enkel nut. Nu heeft Jakobus het over een persoon die nauwkeurig en oplettend in de spiegel kijkt. Hij ziet zijn eigen zicht. zijn aangeboren aangezicht, het gezicht van zijn geboorte. Zo staat het er en dat bedoelt Jakobus. Maar wat schrijft bij? De man heeft goed in de spiegel gekeken en zichzelf gezien maar staat op en gaar heen en vergeet hoe hij er uit ziet. Wat hij gezien heeft roept liet één en ander op. Hij wil niet meer in de spiegel kijken. Of hij heeft de overtuiging dat het beeld nu anders is. Weg met de spiegel.

De wet
Het kan nu werkelijkheid zijn: weg met de spiegel van de wet. Er is nu alleen her kijken op een ander beeld. Op her levensbeeld van Jezus Christus. Zeker komt het op heiliging aan. Maar als het over de wet gaat, daar zijn we van verlost. Jezus heeft vrijgemaakt van de vloek van de wet. In die vrijheid leven we. Vandaar een opwekkende prediking en geen verdere ontdekkende prediking. We moeten opgewekt worden door woord en lied. Nu kan men ook steeds staren op de spiegel van de wet en verschrikt worden door wat men van zichzelf ziet. Verder komt het niet. De prediking van wet en evangelie haken niet in het leven. Er is ook geen doorwerking. Laten we er niet overheen lezen of overheen glijden wat er staat in ons leerboek in zondag 44: Waarom laat ons dan God alzo scherpelijk de tien geboden prediken zo ze toch niemand in dit leven houden kan? Eerstelijk opdat wij ons leven lang onze zondige aard hoe langer hoe meer leren kennen en des te begeriger zijn om de vergeving der zonden en de gerechtigheid in Christus te zoeken. Daarna opdat wij zonder ophouden ons benaarstigen en God bidden om de genade des Heiligen Geestes opdat wij hoe langer hoe meer naar het evenbeeld Gods vernieuwd worden totdat wij tot deze voorgestelde volkomenheid na dit leven geraken.

Bemoedigend
Wie blijft zien in de spiegel van de wet wordt de spiegel van het Woord van het Evangelie niet onthouden. Troostvol wordt het oude zondaarsbeeld weggewist door het bedekkend bloed van de Middelaar Jezus Christus. En het voortdurend gebed tot God om de genade van de Heilige Geest zal leiden of al meer leiden tot een leven van horen en doen. Een be gin van her eeuwig leven, waar het luisteren door gaat en het doen niet ophoudt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 december 2010

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Geen eenzijdigheid. Jakobus 1: 22- 24

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 december 2010

Bewaar het pand | 12 Pagina's