Boekbesprekingen

D. Rosbergen, Toch geloven, Bijbelstudies over de Apostolische Geloofsbelijdenis, paperback, 79 blz., € 8,95, Uitgeverij De Banier, Apeldoorn, ISBN 978-90-336-3234-1.
Aan de hand van een Bijbelgedeelte en de verklaring van de Heidelbergse Catechismus wordt elk artikel van de Apostolische Geloofsbelijdenis uitgelegd. In de titel van het boek ‘Toch geloven’, klinkt het ‘nochtans‘ van het geloof door. De schrijver is werkzaam in het basisonderwijs, heeft theologie gestudeerd in Utrecht en is ouderling binnen de Gereformeerde Gemeenten. Eerder verscheen van zijn hand een boekje met Bijbelstudies over het ‘Onze Vader.’ In de Apostolische Geloofsbelijdenis wordt de leer van de apostelen verwoord, die gegrond is op het Woord van God. In het verleden waren de twaalf artikelen mede gericht tegen dwalingen. Ook in onze tijd zijn er dwalingen die tegen deze artikelen ingaan. Het boekje is geschikt voor persoonlijke overdenking en voor gebruik op jeugdverenigingen en geprekskringen: elk hoofdstuk sluit met een aantal gespreksvragen. Wanneer het over het geloof in Jezus gaat wordt iemand aangehaald die alleen gelooft in Jezus als Voorbeeld. We lezen op blz. 30 ”Jezus is voor veel mensen een Voorbeeld. Een Mens Die we moeten navolgen. Maar is Hij daarvoor naar de aarde gekomen? Is de Zoon van God naar de aarde gekomen om een Voorbeeldfiguur te zijn en verder niet? Wat is Zijn doel geweest om naar de aarde te komen?” Duidelijk wordt in het boekje verwoord dat Jezus de Borg is, Die kwam om gehoorzaam te zijn aan al de geboden van Zijn Vader en kwam om plaatsvervangend te lijden en te sterven. Wie Jezus alleen als Voorbeeld ziet, doet ernstig te kort aan de betekenis van Zijn Persoon en arbeid. Op blz. 75 lezen we de volgende dingen aangaande de dood: “De dood wordt om ons heen niet ontkend. De mensen in de wereld spreken over de dood als iets dat bij het leven hoort. Geloof jij in de dood? Geloof je het echt? De dood komt onherroepelijk. Als we met de dood leven, is ons leven een voorbereiding op de dood. Tussen je geboorte en je dood is het nodig dat je wedergeboren wordt. Dat je het geloof ontvangt. Iemand zei eens: ‘Wanneer moet je bekeerd zijn? Een half uur voor je dood. Omdat je niet weet wanneer de dood komt, moet je nu bekeerd zijn.’” We besluiten met enkele woorden door te geven van blz. 79 “Met wie zou jij de eeuwigheid door willen brengen? Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn (zie Matth. 6:21). Zoek het leven niet in de wereld en niet bij jezelf. Zoek het leven bij Hem Die gezegd heeft: ‘Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven’ (Joh. 14:6).”

Ds. H. Zweistra, Simsons kracht en zwakheid, twaalf Bijbellezingen, gebonden, 277 blz., Uitgeverij De Banier, Apeldoorn, ISBN 978-90- 336-31856.
De auteur is predikant in de Hersteld Hervormde Kerk. Het boek bevat een bewerking van de Bijbellezingen die de auteur heeft gehouden over Simson. In Simson ontmoeten we twee uitersten. Duidelijk komt openbaar dat Simson een Adamskind is. Aan de andere zijde is hij ook een kind van God. In het leven van Simson zien we duidelijk de strijd tussen vlees en geest. Simson is niet zalig geworden omdat hij er zo om vroeg of omdat hij zo bekommerd was, maar omdat God het van eeuwigheid heeft gewild. Er kwam geen nagelschrapsel van Simson in aanmerking. Veel behartenswaardige zaken worden in dit boek aangetroffen. Er klinkt een ernstige waarschuwing door als het gaat over Simson en Delila. We lezen op blz. 211 en 212 “Jonge vrienden, laat je onderwijzen door deze geschiedenis. Speel niet met de zonde! Het spel is zoet en streelt je vlees, maar de tijd komt dat de zonde met jou speelt. Dat geloof je nu niet. Je denkt dat je het in de hand kunt houden en overschat jezelf. Simson is daar een voorbeeld van. O, laat je gezeggen.” Ook ouderen worden gewaarschuwd. Getrouwde mannen krijgen met verleidingen te maken op de werkvloer. Waakzaamheid en voorzichtigheid zijn dan geboden. Het komt zo gemakkelijk tot een zondige blik, tot zondige gedachten en zondige contacten. Tenslotte willen we iets doorgeven aangaande het einde van het leven van Simson. We lezen op blz. 266 “Simson heeft hier tussen de pilaren de ere Gods op het oog gekregen. Menigmaal waren in zijn leven zijn ogen ervoor gesloten geweest. In die ogenblikken waren zijn ogen alleen maar geopend voor de zonden. Zijn vlees wilde hij strelen en voeden! Voor dat driftleven moest alles wijken. Nu staan de zaken er anders bij. De zonden zijn hem de dood geworden en dat betekent dat voor hem de ere Gods zijn leven is geworden. Een heilige toorn brandt in zijn ziel tegen de vijandelijke daden van de Filistijnen. De strijd tegen hem was in de kern een strijd tegen zijn God. Dat weet hij nu zeker. Zij hebben door hem zo schandelijk te verwonden, zijn Zender en Heere willen verwonden. Dus geen persoonlijke wraak, maar de wraak van Jehovah tegenover de Filistijnen en daarmee tegenover Dagon wordt hier beslecht. Zij wisten dat hij zijn kracht mocht putten uit de God van Israël. In een moment is het hem duidelijk geworden dat hier een strijd gaande is tussen God en de duivel. Twee koninkrijken staan hier tegenover elkaar, het vrouwenzaad en het slangenzaad. Zijn roepingsbesef ontwaakt hier tussen de pilaren in alle hevigheid. Daarom bestormt hij de hemel met de smeekbede: ‘Heere HEERE, gedenk toch mijner en sterk mij toch alleenlijk ditmaal’ (vs. 28b).” Op blz. 268 lezen we dat Simson door de Heere op een wonderlijke, tere en verborgen wijze bereid gemaakt is om zijn leven te geven. “In deze wondere weg is hij een type van Christus. In Simson blinkt het dienstwerk van Christus uit; Hij was gekomen om te dienen en Zich te geven tot een rantsoen voor velen (vgl. 1 Tim. 2:6). Christus heeft Zijn leven vrijwillig afgelegd op het kruis van Golgotha opdat alle zonden en gemaakte schuld van Zijn volk de dood zouden ingedragen worden. Zijn dood was voor God het welriekendste offer, het grote avondoffer dat de betaling was voor al de zonden. Hij kon zeggen: ‘Het is volbracht.’ Niet alleen de profetie was vervuld en de dienst van de offers beëindigd, maar de grond van de zaligheid lag klaar. Al moest Hij nog sterven en begraven worden en opstaan uit het graf. Verzoening schitterde reeds op grond van Zijn arbeid: er was aan Gods beledigde heiigheid en geschonden recht volledige genoegdoening gegeven; hij had als Plaatsvervanger de toorn van God daarover gedragen. Gods recht had haar loop in Christus ontvangen waardoor gezongen kon worden met de Kerk van de oude dag uit Psalm 85:4.”

Gerrit van der Zwaan, De eenvoudigen, Geloofsgetuigen op de Noordwest- Veluwe, gebonden, 271 blz., € 22,50, Uitgeverij Groen, Heerenveen, ISBN 978-90-8897-021-4.
De titel van het boek is ontleend aan Psalm 116 het zesde vers ‘De HEERE bewaart de eenvoudigen; ik was uitgeteerd, doch Hij heeft mij verlost.’ Het boek bevat levensgeschiedenissen en geloofsgetuigenissen van verschillende personen die op de Noordwest- Veluwe hebben gewoond. Over het algemeen waren het maatschappelijk gezien eenvoudige mensen, die niet tot de groten der aarde behoorden. De verschijning van dit boek is een reactie op twee andere boeken. Allereerst het boek van Geert Mak ‘Hoe God verdween uit Jorwerd.’ En het boek van jan Siebelink ‘Knielen op een bed violen.’ De inhoud van het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel biedt een historische schets van het geestelijke leven op de Veluwe. Er wordt ook geschreven over de Veluwse reformator Jan Gerritszoon Versteghe, wiens geschriften veel invloed hebben gehad op het geestelijke leven van de Veluwe. Op blz. 45 wordt weergegeven wat Versteghe onder bekering verstaat: “De zaligmakende bekering van ons mensen, van de duivel tot God, bestaat in de volgende drie punten: de zonden met droeheid voor God belijden; de vergeving met blijdschap geloven; God met dankbaarheid liefhebben voor die vergeving.” Er is ook aandacht voor de hervormers van Gelre: Jan van Nassau en Johannes Fontanus. De opwekking in Nijkerk (1749-1752) wordt behandeld en het afkeurende oordeel van Van der Groe hierover. In het tweede deel van het boek gaat het over persoonlijke geloofsgetuigenissen. Het gaat de schrijver niet zozeer over het uiterlijke levensverhaal, alswel over het persoonlijke, innerlijke leven. Vanaf blz. 184 gaat het over Geertje Hardloper uit Oldebroek (1901-1980). Zij had contact met heel veel mensen uit het land en is door wijlen ds. H. van Leeuwen begraven die predikant was geweest in Elburg en haar veel had bezocht. Het is een goede zaak dat dit boek is verschenen. Het is een waardige tegenhanger van de bovengenoemde twee boeken die een karikatuur schetsen van het leven van Gods kinderen. In het nu verschenen boek wordt weergegeven hoe kinderen Gods leefden en wat zij van de Heere mochten leren op de leerschool van genade.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen