De laatste klop op Judas’ hart

Vorige keer hebben we ook al stilgestaan bij de voorlaatste ontmoeting tussen Jezus en Judas. Toen letten we vooral op wat Judas heeft gedaan: ‘en hij kuste Hem’. Deze keer letten we op wat de Heere Jezus doet.
Ja, wat doet de Heere Jezus eigenlijk, als Judas Hem kust? Als Judas Zijn hand in zijn verradershanden neemt, veinzend het hoofd buigt en die hand kust? Bidt de Heere Jezus dan om vuur van de hemel, zodat de verrader in een ogenblik verteerd wordt?
Nee, dat doet Christus niet. Integendeel, gewillig ondergaat Hij deze verraderlijke begroeting. Hij laat Zich kussen. Waarom?

Omdat ook de kus van Judas een bestanddeel is van de drinkbeker van Christus’ lijden. Omdat ook de kus van Judas een deel is van de prijs die Christus moet betalen om Zijn Kerk vrij te kopen. En Christus is zeer gewillig om die prijs volkomen te betalen. Daartoe heeft Hij Zich van eeuwigheid bereid verklaard. Daartoe is Hij ook hier – in de olijvenhof van Gethsémané – volkomen bereid. Over enkele ogenblikken zal Hij het zeggen tegen Petrus: ‘De drinkbeker die Mij de Vader gegeven heeft, zal Ik die niet drinken?’ Ja, Christus’ liefde tot de eer van Zijn Vader en de zaligheid van Zijn Kerk is zo groot, dat Hij het Judas toestaat om Zijn hand te kussen.

Maar dan opent de Heere Jezus ook Zijn mond. Hij spreekt Judas aan: ‘Vriend, waartoe zijt gij hier?’
‘Vriend’ – met dat ene woord wijst Christus Judas op al zijn voorrechten. Met dat ene woord wekt de Heere Jezus de herinnering aan al die keren dat Judas in het gezelschap van de Heere Jezus verkeerde. ‘Vriend’ – denk eens terug aan dat moment dat Ik u riep als discipel. ‘Vriend’ – denk eens terug aan al die woorden die u uit Mijn mond hoorde. ‘Vriend’ – denk eens terug aan al die wonderen die Ik voor uw ogen deed. ‘Vriend’ – denk eens terug aan al die waarschuwingen die Ik u gegeven heb.

En dan: ‘Waartoe zijt gij hier?’ O nee, dat is geen vraag waar Jezus het antwoord niet op weet. Want Christus weet alle dingen. Hij weet ook met welke bedoeling Judas in Gethsémané is. Eén van de andere evangelisten vermeldt dat Christus Judas gevraagd heeft: ‘Verraadt gij de Zoon des mensen met een kus?’
Maar als Christus toch vraagt: ‘Waartoe zijt gij hier?’, is dat om Judas te confronteren met de waarheid. Judas, zeg nu eens eerlijk: wat komt u hier doen? U bent hier om Mij te verraden. En vergelijk dat nu eens met al die drie jaar dat u in Mijn nabijheid bent geweest. Judas, stel uw eigen zonde en boosheid eens tegenover Mijn goedheid! Judas, onderzoek uzelf eens. Leg uw naam (‘vriend’) eens naast de praktijk van uw leven (‘waartoe zijt gij hier?’)

Nee, dat is niet het eerste woord dat Judas uit Christus’ mond heeft gehoord. De Heere had al zo vaak op zijn hart geklopt. Jezus had hem geroepen tot discipel. En toen Judas Hem was gevolgd, had hij de preken van de Heere Jezus gehoord. De Heere Jezus had Judas bovendien heel persoonlijk gewaarschuwd: ‘Eén uit u is een duivel’. ‘Voorwaar Ik zeg u, dat een van u Mij zal verraden’.
En nu houdt Jezus nog niet op. Nog een keer waarschuwt Hij. Wat is Hij lankmoedig. Groot van geduld. Wat gaat Hij tot het uiterste om Judas te waarschuwen!

Hoe vaak hebt u de roepstem van de Heere al horen klinken? Jongeren, misschien hoorde je Gods roepstem in een preek. Maar je legde het weer naast je neer. Misschien gebeurde er iets ergs. Je was een ogenblik onder indruk. Maar je leefde weer verder. Laten we toch bedenken, dat er een keer komt, dat Christus voor de laatste keer op de deur van ons hart klopt.

En dan is het meest aangrijpende, dat Mattheüs 26 ons wel de laatste kus van Judas’ mond en de laatste klop op Judas’ hart beschrijft. Maar niet de laatste ontmoeting tussen Judas en Jezus. Want als Judas enkele uren later sterft, ontmoet hij God als Zijn Rechter. En op de jongste dag zal Christus Judas oordelen. Dan komt alles terug. Ook de laatste kus van Judas’ mond. Ook de laatste klop op Judas’ hart. En dan zal de toorn van de Zoon ontbranden.

Tegen die achtergrond wordt u, jou en mij in alle ernst toegeroepen: Kus de Zoon! (Psalm 2:12) Val Hem te voet. Zo schuldig en ellendig als u bent. Smeek Hem om genade. Nee, niet huichelend zoals Judas. Maar oprecht. Uw armoede, gebrek, schuld erkennend.
Voor wie zo tot Hem komen, valt het eeuwig mee. Want nóg laat Hij Zijn doorboorde handen door zondaarshanden vastgrijpen en kussen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen