Godsbeelden

Het tweede gebod bewaakt het Bijbelse Godsbeeld. In de geloofsleer wordt gesproken over Zijn eigenschappen of Zijn deugden en volkomenheden. Dat God één is, wil zeggen dat Zijn eigenschappen niet onderling met elkaar in strijd zijn. Dat is bij ons, mensen, wel het geval. Wij kunnen verscheurd worden door tegenstrijdige gevoelens. Maar in God is geen strijd tussen bijvoorbeeld Zijn liefde en Zijn toorn. Het is een volkomen harmonie.
Mensen die gekweld worden door angst, kunnen al snel een verkeerd beeld van God ontwikkelen. Dat kan al plaats vinden in de opvoeding van onze kinderen. Kinderen kunnen bang (gemaakt) worden voor een God Die snel toornt. Een zekere preekstijl kan daaraan ook meehelpen.
Angst berust op een verkeerde voorstelling. Vrees heeft wel iets van een beven voor de Heere, maar deze vreze (des Heeren) is vergezeld van liefde. In de liefde is geen vrees of angst. Liefde berust op vertrouwen.
Maar angst is overmatige vrees. Deze wordt nog aangezet door zaken als de hel en het oordeel. Angst berust meer op een gevoel dan op echte kennis.
Iedere pastor zal wel eens te maken hebben gehad met mensen die absoluut geen oordeelspreek kunnen verdragen. Ze raken daardoor helemaal van hun stuk. Ze komen daardoor in een diepe put terecht, niet van geestelijke strijd, maar van psychische stress. Hoe hiermee om te gaan?
Men zou zich eigenlijk moeten verbazen dat er niet meer mensen van hun stuk raken als zij aan God en aan de eeuwigheid denken. Hoe men zich de Heere ook voorstelt, er is toch altijd reden tot vrees als we nog onbekeerd zijn. Als ons verstand ons al kan vertellen dat God kan toornen en dat Zijn toorn van ongekende kracht is, dan zouden we toch verwachten dat iedere hoorder van het Woord beeft voor God. Maar dat is niet zo, integendeel. Velen leven met hel en dood voor ogen zonder onrust. Deze houding wordt nog versterkt door de stelling dat een mens nu eenmaal dood is in zonden en misdaden. Dat betekent: we zijn van nature totaal ongevoelig voor het oordeel. We kunnen zodoende de meest ernstige preken vrij gerust weerstaan.
Ik meen dat men de leer van onze doodstaat op deze wijze verkeerd gebruikt. Zou een natuurlijk mens niet dodelijk verschrikt kunnen worden als hij hoort van Gods oordelen? Waarom wel bang als er een ziekte zich voordoet en waarom niet als men zijn Bijbel leest? God richt Zich ook op uw verstand! Bezin u daar op en denk erover na. Laten predikanten zich richten op het denkend vermogen van de hoorders. Maar als het dan gebeurt dat angst mensen naar de keel vliegt, wanneer zij horen van het oordeel, dan zou men toch eerst naar de Heere moeten komen en daarna misschien, indien nodig, naar de psychiater. Deze kwaal is toch vooral geestelijk oplosbaar? Er is toch een Evangelie voor mensen in nood en er is toch de belofte dat de Heere ons uit de benauwdheid zal uithelpen? Het is waar, als er echt sprake is van een psychiatrisch ziektebeeld, kunnen predikanten dat niet oplossen. Maar niettemin hebben zij wel de middelen in handen om mensen te leiden en bij te staan. De prediking moet en mag dan wel uitzicht bieden. Niet in die zin dat we moeten aansporen tot een oppervlakkig vertrouwen. Maar zo als het gaat in psalm 130: daar bevindt de dichter zich in de diepste nood en dat verandert niet, maar hij weet toch door redenen in de Heere buiten zichzelf op te klimmen tot ongekende hoogten.
Hij klim op tot een vaste hoop. Bij U is vergeving! Dat geeft verwachting. Het feit dat Christus gekomen is om het verlorene te zoeken, kan de gordijnen van de nacht wegschuiven en de zon doen doorbreken tussen de wolken heen. Is men dan al verlost? Nee, maar er is kennis van een verlossing buiten de mens, er is weet van een apotheek, die een geneeskrachtig middel heeft. Ik sprak over het Godsbeeld.
We denken vaak dat God buiten Christus een verterend vuur is. Maar wat denkt u van Goddelijke eigenschappen zoals Zijn lankmoedigheid, barmhartigheid, goedertierenheid en liefde? Deze heerlijke deugden bestaan van eeuwigheid in God. Uit deze bronnen van goedheid is Christus voortgekomen toen Hij mens werd. In Christus worden ook al Gods deugden verklaard. Hij toont hoe streng God straft, als Hij moet lijden en sterven onder de last van Gods toorn tegen de zonde. Hij toont hoe diep Gods liefde is als Hij Zich ten offer geeft aan het kruis. In Christus ontmoeten al Gods deugden elkaar; ze kussen elkaar.
Buiten Christus om kunnen we geen goed Godsbeeld hebben. Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon Die in de schoot des Vaders is, Die heeft Hem ons verklaard.
Ondanks dit alles zal het voorkomen dat zondaren angstige gestalten moeten doorleven. Hoezeer vormen zij het voorwerp voor een prediking, die weet te spreken van Gods ontferming in Zijn toorn (Hab. 3:2). Die ontferming nodigt uit. Maar ook Gods rechtvaardigheid. Het kan ook moed geven als we bedenken dat God niet een grimmige tiran is, maar dat Hij volkomen recht spreekt. En dat Hij daardoor trouw blijft aan Zijn Woord. De Heere is recht in al Zijn weg en werk!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen