Het Apostolicum (20)

Die twee werkelijkheden staan tegenover twee andere ontzaggelijke werkelijkheden. Iedereen is van nature een doelmisser en we dragen de zondaarsnaam. Het zijn in het verbond, al heeft dat betekenis, heft de Adamspositie niet op. Het heilsgebeuren voltrekt zich in de tijd. Voor de eeuwigheid. Nu is er ook een zaak die wij niet voorbij mogen zien. Naast de naam Jezus, Zaligmaker, staan in de Heilige Schrift de namen Christus de Heere en daarom in het Apostolicum en in de Catechismus met verklaring naar de Schrift. De naam Christus staat niet hoog aangeschreven. Het lijkt of deze naam van weinig betekenis is. En dat geeft te denken. Twee theologen schreven. Theologen van betekenis. De eerste schreef: Christus is de naam, welke de sleutel is waardoor het geloof opent het kabinet van de hemelse verborgenheid van Christus’ ambten. De tweede schreef: De ambtelijke bediening van Christus is één van de zaken welke van de allergewichtigste betekenis geacht moet worden voor het onderwerpelijke leven der genade. Er is daarom noodzaak erbij te leven en in prediking en gesprek dient gewezen te worden op de Christus der Schriften en Zijn ambtelijke werk. Voor en in de zondaar. We weten dat er verschil is tussen de naam Jezus en de naam Christus. Christus is Jezus’ ambtsnaam. Christus is Zijn Griekse naam. Messias Zijn Hebreeuwse en zo Zijn Oud- Testamentische naam. Alle namen wijzen op Gezalfde. Jezus is Ambtsdrager. Zo spreekt de Schrift over Hem. Bijzonder het Nieuwe Testament. Veelbetekenend heeft Jezus beleden Christus te zijn voor Kajafas en zo voor heel het sanhedrin. Rijk heeft Jezus op de opstandingsdag op Zichzelf gewezen als de Christus der Schriften en Zijn heilsvrucht. Voor de hemelvaart kregen Zijn discipelen de opdracht in Zijn naam Christus, de Ambtsdrager, te prediken bekering en vergeving der zonden (Lukas 24:47). Gebeurt het nog overal? Die prediking is inhoudsvol. Veelzeggend. Veel gevend. Als Ambtsdrager was en is Jezus Goddelijk bevoegd en gezalfd. Aan Zijn zalving ging vooraf Zijn verordinering. Jezus is door de Vader geroepen, aangesteld, dat is in dienst gesteld van en aangewezen. Tijdens de doop van Jezus en het verblijf op de berg der verheerlijking heeft de Vader dit bevestigd. Naar de Schrift staat in de Catechismus dat Jezus door de Vader met de Heilige Geest gezalfd is. Welk een gebeuren. Onder het Oude Testament werden aangewezen personen tot profeet of priester of koning gezalfd met olie. Zalfolie. Wie gezalfd was verkreeg de overtuiging geroepen te zijn door de Heere tot het ambt en de toezegging van ’s Heeren bekwaammaking. Het laatste was geen vanzelfsheid. Was er de afhankelijkheid van Hem, dan vervulde de Heere Zijn toezegging. Zo gebeurt het nog. Gebed en uitzien naar, behoren tot de levenstrekken van Gods dienaren. Was de Zoon van God van eeuwigheid gezalfd, na het dopen in de Jordaan daalde de Heilige Geest in de gedaante van een duif op Jezus neer. Was de zalving onder het Oude Testament symbool en toezegging van de Heilige Geest, Jezus Christus werd gezalfd met de Heilige Geest Zelf. Als waarachtig, rechtvaardig mens werd Jezus zo bekwaamd tot Zijn taak om Middelaar van God en van de mensen te zijn. De Heilige Geest gaf Hem rijk inzicht in de Schrift. Het is opvallend dat in ons leerboek staat dat Christus gezalfd is tot drie ambten. Profeet, Priester en Koning. Drie ambten in één Persoon. Zo had God de mens geschapen. Geschapen naar Gods evenbeeld. Zijn we nog Bijbels gereformeerd? Het profetisch ambt schittert in het recht kennen van onze Schepper. Het hartelijk liefhebben van God in woorden en daden bleek in het priesterlijk ambt. In de uitoefening van het koninkrijk ambt werd alles gedaan tot eer en verheerlijking van de Schepper. Heel het leven was een eren van God. Het was Adams’ lust en leven en dat dag en nacht. Eva was erbij betrokken. Ook zij was beelddrager van God. Gen. 1:27. Toen God de Heere een scheppingsopdracht wilde geven, zegende Hij hen eerst. De zegen van de Heere en zo te werken in het leven van elke dag. Levenswijsheid, levenskracht en inzicht zou gegeven worden. De zonde kwam. Welk een werkelijkheid. De zonde heeft de ambten aangetast. Hoofd, hart, oor, hand en voet keerden zich van God af en werden op de satan gericht. Doende de wil van het vlees en der gedachten. In alles gaf, geeft eigen wil de toon aan. In en door Jezus Christus is er in de gevallen staat naar Gods wil de algemene genade waarin alle mensen delen. Er zijn remmen in het leven. Beheersing zelfs, goed doen, meelevendheid. Barmhartige Samaritanen. De Heere geeft zelfs zegen, hulp en bijstand. Verdwijnt daardoor ’s mensen staat voor God? Beslist niet. Ontdekkende genade, ontdekkend licht, leidt tot het belijden hiervan. Gaat het over het houden, het onderhouden van Gods Wet, dan geldt: ik ben van nature geneigd God en mijn naaste te haten. Maar ook mogen hart en oog gericht zijn op de door God gegeven Ambtsdrager Jezus Christus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen