Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

AGABUS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

AGABUS

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

“En een van hen, met name Agabus”… Handelingen 11:28

In de dagen na Pinksteren gaan onze gedachten vaak uit naar de vroege christelijke kerk. Het was een tijd waarin de Koning der kerk heerlijke dingen deed en Zijn Koninkrijk uitbreidde onder jood en heiden. Het was een tijd van veelgodendom en heidendom, een tijd waarin de ene, ware God niet werd gekend. En juist onder die omstandigheden heeft de Heere grote dingen gedaan. Geeft dat geen hoop en reden tot gebed in onze tijd?

De eerste christenen, geleid door de Heilige Geest, hebben dicht bij de belofte van Christus’ wederkomst geleefd. Zij beseften dat ze in het laatste der dagen leefden, die immers na de komst van de Heere Jezus waren begonnen en met Zijn wederkomst zouden eindigen! De vervolging die al spoedig hun deel werd, heeft dat besef nog versterkt. Ook had de Heere gezegd dat de laatste dagen gekenmerkt zouden worden door tekenen, tekenen van Zijn wederkomst, tekenen van het einde der wereld, maar ook tekenen van Zijn toekomstig, eeuwig Koninkrijk. Tekenen die roepstemmen zijn om de Heere te zoeken. Tekenen die ook even zovele vertroostingen waren dat de Heere Zijn belofte van Zijn terugkomst niet was vergeten! De kerk werd door middel van profeten steeds aan deze dingen herinnerd, met de bedoeling hen wakende en biddende te houden. De Heere riep in die tijd dus ook mensen tot het profetenambt. Een van hen was Agabus. Als Paulus en Barnabas in Antiochie verblijven krijgt de gemeente daar bezoek van enige profeten uit Jeruzalem, waaronder Agabus. Tijdens hun verblijf daar wordt de Heilige Geest vaardig over Agabus en gaat hij in de Naam des Heeren aankondigen dat er een grote hongersnood zal aanbreken, welke het gehele romeinse rijk treffen zal. Een herinnering aan de woorden van de Heere Jezus. Agabus was als profeet geroepen niet alleen om dergelijke zaken aan te kondigen, maar ook om er uitleg bij te geven. Het Woord van de Heere heeft uitleg en in die weg ook de toepassing nodig, zodat de hoorders de bedoeling van Gods Woord leren verstaan. Die hongersnood hield een waarschuwing in. De Heere bedoelt door de aardbevingen, oorlogen, ziektes en zo veel dingen meer zondaren te waarschuwen dat de wereld naar een einde gaat en dat we ons daarom moeten benaarstigen het Koninkrijk Gods binnen te gaan. Hij bedoelt door al die gebeurtenissen niet alleen zondaren wakker te schudden, maar ook Zijn volk te troosten. Want alles zal schudden, beven, wankelen en eenmaal vergaan, maar het Koninkrijk van God zal blijven bestaan. Die troost had de kerk van Agabus’ dagen nodig. Wat was het romeinse rijk machtig en groot. Wat een invloed had het heidendom. Maar het grote romeinse rijk zou door de hand van de Heere worden aangeraakt en Rome zou met al zijn macht de hand van God niet kunnen tegenhouden als Hij de aarde zou bewegen. De kerk van Christus zal door diezelfde machtige hand echter door vele verdrukkingen weliswaar, maar toch ingaan in het eeuwig Koninkrijk! Met andere woorden: de aangekondigde aardbeving zou de macht van de Heere en de machteloosheid van de vijanden van Gods kerk laten zien. Dat het van onszelf uit moeilijk is bij deze dingen te leven en dat de Heere het ons moet schenken, bewijst het vervolg van de geschiedenis. Want enige tijd later komen we de profeet Agabus opnieuw tegen, maar dan in Caesarea. Dan is Paulus op weg van het zendingsveld naar Jeruzalem. Het is hem onderweg al verschillende malen duidelijk gemaakt dat Paulus in Jeruzalem verdrukking te wachten staat. Eenmaal in Caesarea komt ook Agabus hem vertellen wat Paulus in Jeruzalem zal overkomen, Hand. 21:10. Niet alleen verdrukking, iets wat de apostel al vaak op vele plaatsen had ondervonden trouwens, maar ook dat Paulus zou worden overgeleverd in de handen der heidenen. En zoals de aangekondigde hongersnood inderdaad gekomen was, zo zou ook dit zeker gebeuren. Agabus sprak door de Heilige Geest. Dat betekende eenvoudig dat de weg die Paulus zou gaan, een weg zou zijn die de Heere met Paulus zou gaan. Dat heeft de gemeente in Caesarea echter niet begrepen. Ze wilden namelijk Paulus beletten om zijn reis naar Jeruzalem voort te zetten om zo aan het gevaar te ontkomen. Wat een begrijpelijke reaktie. Er sprak duidelijk grote liefde voor de apostel Paulus uit. Maar was het ook liefde tot de wil en de zaak van de Heere? Dat was het niet. Want Agabus bedoelde niet Paulus te weerhouden van zijn reis, maar hem bekend te maken wat er gebeuren zou. Hem bekend te maken wat Gods weg met Paulus zou zijn. En daar lag voor Paulus ondanks allerlei narigheid die hij zou ondervinden toch een rijke troost in: de Heere zou met hem zijn en met hem meegaan. Paulus heeft het begrepen en kon de verzoeking om in Caesarea te blijven weerstaan. En zo werd de gemeente ook overtuigd. Ze zeiden niet: Paulus, je moet het zelf weten hoor, we hebben je gewaarschuwd! Maar ze zeiden eerbiedig: de wil des Heeren geschiede! Ook in het persoonlijke en ambtelijke leven van Paulus en zo ook in het leven van allen die tot Christus’ gemeente behoren. De macht van Koning Jezus over de vijanden, Die Hij bijvoorbeeld duidelijk liet zien in die grote hongersnood, die ook daadwerkelijk gekomen is onder keizer Claudius, sluit echter lijden en strijd en verdrukking van de Kerk niet uit. Zij moeten door vele verdrukkingen ingaan in Gods Koninkrijk. Ook de christenen zullen natuurlijk geleden hebben onder de hongersnood in de tijd van Claudius. Christenen zouden echter ook smaad en vervolging ondervinden. De macht van de boze. De invloeden van de wereld. Hun verdorven bestaan. Maar toch, en laat het ook tot troost van Zijn kerk vandaag zijn, toch loopt er door die verdrukkingen heen een pad. Een pad naar het eeuwig Koninkrijk van God. De hemel wacht hen. Het dienen van de Heere. En daarop worden al de Zijnen hier en nu voorbereid. Christus’ voetstappen drukken betekent ook in Zijn overwinning delen. Niet omkomen met de goddelozen. Zijn wij reeds een burger van dat Koninkrijk?

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 juni 2017

Bewaar het pand | 12 Pagina's

AGABUS

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 juni 2017

Bewaar het pand | 12 Pagina's