,,De kleyne luyden'' - pagina 5

6 W i 11 e m van O r a n j e op de Edelen uit zijn dagen gevestigd, en hoe jammerlijk liep 't toch niet al op bittere teleurstelling uit, tot tenleste alleen de „kleyne luyden" hem getrouw bleven, schier enkel kleyne luyden, niet dan door zeer enkelen uit de mannen van naam gerugsteund. Z o o was het toen, zoo is het nu, en zóó en niet anders zal het in de toekomst blijven. Wees niet Christus zelf reeds op den afval, waartoe Mammon straks verlokken zou, en waarschuwde niet de groote Apostel ons, dat tenslotte niet wat groot en machtig is naar de wereld, maar alleen 't geen niets is, trouw aan de zake Gods zou blijven ? 't Woord was daarom door Prins W i 11 e m zoo juist en zoo bezielend gekozen, toen ook hij het, na veel worsteling, tenslotte uitriep : Niet wat machtig is naar de wereld, maar alleen wat schuilt onder de kleyne luyden heft met mij de banier omhoog voor de eere onzes Gods. Natuurlijk, uitzonderingen sloot dit niet buiten. Prins W i 11 e m zelf was er het type van. M a r n i x was en bleef historisch symbool. W a t we zeiven later in G r o e n en E l o u t bezaten, was een gifte van Gods barmhartigheid. Z o o was het toen, zoo was het steeds, zoo is 't nog. Steeds flonkerden er aan onzen donkeren hemel enkele starren van eerste grootte; maar dan waren het ook mannen hierin vooral groot, dat ze zichzelf verdwijnen lieten, om Gods volk in eere vooraan te laten treden. Deze enkele edelen bedoelden dan ook nooit zichzelf en kenden nooit eenige andere roeping, dan om Godsvolk met het schild van hun kunde te dekken. Vandaar de bezielde liefde die Gods volk hun toedroeg. Van een egoïstisch conflict was hierbij nimmer sprake. En welk een spanning ook soms opkwam, in geheiligde harmonie vond men elkaar steeds weder. De tegenstelling met wat in het Liberale land voorviel, was zoo sprekend. Onder hen, die de beginselen van 1789 waren toegedaan, gingen steeds de grooten naar de wereld, de geweldigen der aarde, de machtigen en wijzen en edelen voorop, en de kleyne luyden hadden slechts te volgen; en dit kon onder hen, omdat er in het Liberale kamp op politiek gebied met geen God gerekend werd. Onder ons daarentegen viel die aardsche tegenstelling vanzelf weg. Het ging onder ons niet om de suprematie van wat aardsch groot, over wat aardsch klein was, maar eeniglijk om de allesbeheerschende levensvraag, of de Almachtige zou worden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen