Waardiglijk het evangelie van Christus - pagina 8

6 Daar verscheen hem in een nachtgezicht een Macedonisch man, die hem bad en zeide: Kom over in Macedonië en help ons. En hij verstond, hoe de Heere hem riep om den Macedoniërs het Evangelie te verkondigen. En terstond voer hij af. Eerst naar Samothracé, en den volgenden dag naar Neapolis, en van daar naar Filippi. En hij onthield zich in die stad ettelijke dagen. Rijk gezegende dagen! Ingezet met de toebrenging van Lydia, de purperverkoopster, wier hart de Heere opende, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd. Voortgezet met de bekeering van den stokbewaarder, die als van den rand der wanhoop teruggebracht, gedoopt werd met al de zijnen en zich verheugen mocht, dat hij met heel zijn huis aan God geloovig was geworden. Zoo werd de grondslag gelegd voor de Gemeente van Filippi. Een hartelijk liefhebbende Gemeente, die den Apostel niet vergat en, als hij in nood verkeerde, ook door hare stoffelijke gaven herhaaldelijk hem verkwikte. [Zie Cap. 4 : 14—18]. Hij is nu des Keizers gevangene te Rome. Er is dus niet veel uitzicht, dat hij zijne geliefde Filippenzen zal wederzien, hoezeer hij dit begeerde [vs. 8] en nog altijd hoopte [vs. 24]. Maar hij kent ook een andere begeerte, daar nog bovenuit gaande, de begeerte om ontbonden te worden en met Christus te zijn! Vandaar die innerlijke tweestrijd in zijn ziel, waarbij hij haast niet weet wat hij verkiezen zal. O, ais Christus dan maar groot gemaakt wordt, hetzij door het leven, hetzij door den dood. Want het leven is hem Christus, én het sterven is hein gewin. Zoo mag hij zich Gode overgeven, die weet wat het best is. Alleenlijk, één wensch, één bede kan hij niet inhouden. Als een vader roept hij zijnen kinderen toe: „Alleenlijk, wandelt waardiglijk het Evangelie van Christus, opdat, hetzij ik kom en U zie, hetzij ik afwezig ben, ik van uwe zaken moge hooren, dat gij staat in éénen geest, met één gemoed gezamenlijk strijdende door het geloof des Evangelies." Dit opwekkend vermaan nu mag ik thans wel overnemen, om het ook u als mijn afscheidswoord toe te roepen. In de biddende hoop, dat het door genade van Boven gehoor bij u vinde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen