De Roomsche processies - pagina 7

5 de vertooning er van op de publieke straat, om ernstige, ook om religieuse redenen moet tegen staan. Een Roomsch priester, een blijkbaar ernstig man, noemde onlangs nog het misoffer het „centrum van den Katholieken eeredienst". — In mis en processie zal principiëel en universeel het Roomsche van Rome's godsdienst aan het licht treden en daarmede principiëel en universeel de tegenstelling tegen het drievoudig beginsel der Reformatie. Er is dus meer in verborgen dan oppervlakkig misschien schijnt. Het is hier niet de plaats, noch aan de orde, om in den breede wetenschappelijk Rome's leer inzake de mis te weerleggen. Dat is reeds herhaaldelijk geschied. Toch wil ik wel iets zeggen. Vooreerst dan : Rome's mis c.a. is van veel later datum dan het eerste oude, oorspronkelijke Christendom. Nooit, wel juist omgekeerd, heeft Christus het zóó bevolen. De apostelen weten er niet van. De H. Schrift leert het nergens. Wel, dat het brood gebroken moet worden. W a t Rome heeft onmogelijk gemaakt. Wel, dat de beker door allen moet worden gebruikt ; niet alleen door alle priesters, maar door ieder die avondmaal viert. (Zie i Cor. n : 26—29 ; vooral vers 28 : „de mensch", onbepaald, ieder avondmaalganger : „drinke van den drinkbeker".) Rome heeft ons het van Christus' ingestelde, en door Paulus nader omschrevene H. Avondmaal ontroofd. En van verandering der teekenen in Christus' wezenlijk lichaam en bloed weet de H. Schrift al evenmin iets. Dat Christus gezegd heeft : Dit is mijn lichaam, zegt nog niets. Wel misschien als het geluid had : dit wordt mijn lichaam. Als Rome zich zoo aan den letterlijken zin wil houden, dan eerst brood aanschaffen, en dat breken, en geen ouwels ; en dan eerst de beker weer aan het geloovig volk teruggegeven ; opdat de gemeenschap worde beoefend aan den H. Disch. Maar Rome kent geen H. Disch ; 't is offer geworden. Maar dit is gansch in strijd met Hebreeën 10 : 1 4 — 1 8 . •— De mis, een herhaalde onbloedige offerande : het is noch geboden, noch geoorloofd, noch tot nuttigheid. Al zou ik ook Christus' eigen lichaam eten, dat helpt mij niet ; Christus heeft in de synagoge van Kapernaüm te duidelijk gezegd : Het vleesch is niet nut ; de Geest is het die levend maakt. Ik moet Christus omhelzen in het geloof; dat is Hem eten en drinken. En aizoo is ook inderdaad in het H. Avondmaal werkelijk Christus lichaam en bloed aanwezig, namelijk sacramenteel. Zie, op Rome's standpunt hield het juist op een sacrament te zijn, het was Christus zelf lichamelijk. En we moeten hier een sacrament hebben. Trouwens Christus was nog niet gekruisigd, toen Hij het H. Avondmaal instelde, dus kon het niet anders dan sacramenteel op Christus wijzen. En nu komt daar nog bij, dat men dien (veranderden) ouwel zal , aanbidden. Zeker, een Roomsche, die in de meening verkeert, dat hier wezenlijk Christus' lichaam aanwezig is, ja de Zone Gods, i k

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen