Locke - pagina 6

I n l e i d i n g . W i j onderscheiden in de Nieuwere Wijsbegeerte twee richtingen, de empiristische, die met BACO VAN VERULAM, en de rationalistische, die met DESCARTES begint. Hiermee zijn de beide hoofdwegen aangeduid, waarlangs de wijsgeerige gedachte zich beweegt. De empiristische of wel de inductieve methode voert van beneden, waar om zoo te zeggen de grond der ervaring voorgesteld wordt, naar boven, waar de waarheid gedacht wordt; de syllogistische of deductieve methode voert als 't ware van boven, waar de principiëele waarheid in zekeren zin leerstellig vastgesteld wordt, naar beneden in de wereld der verschijnselen. Zoo stelt men 't zich gaarne voor. Geen denkende geest blijkt echter zoo eenzijdig, dat hij slechts in ééne richting denkt, en zoo is een veelzijdig denker als DESCARTES zelfs een groot eind weegs de empiristische richting opgegaan; doch niettemin heeft zijn rationalisme de oude deductieve methode in de Nieuwere Wijsbegeerte voortgezet. W e l beschouwd vertegenwoordigt dus BACO rééds den nieuwen geest en DESCARTES nóg den ouden (Middeleeuwschen) geest der wijsbegeerte. Wij laten voorloopig in 't midden waar men zekerder staat, of wel, waar meer licht schijnt, en stellen slechts de mogelijkheid, dat later blijken zal, dat beide wegen in elkaar uitloopen, dat beide methodes te vereenigen zijn. BACO 139

VAN

VERULAM is in d e g e s c h i e d e n i s d e r

Nieuwere

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen