Waarom Antirevolutionair en niet Staatkundig Gereformeerd? - pagina 3

DE V R A A G URGENT. Nog een enkele week, en de stembus heeft gesproken, Hoe zal ons land in de komende vier ja'ar worden geregeerd? Deze zeer belangrijke vraag mag niemand onzer koud laten. Onverschilligheid ten aanzien van het staatkundig leven is niet in overeenstemming met de roeping der Christenen, Ook in de politiek hebben we Gods wil te betrachten en op te komen voor Zijn ordinantiën. Hierover kan men 't eens zijn, maar dan blijft die andere vraag: op welke partij moet ik dan mijn stem uitbrengen, aangezien alle partijen zeggen voor die ordinantiën te strijden. Voor ons volk gaat de keus dan meer bepaald tusschen de Anti-revolutionaire en de Staatkundig Gereformeerde Partij. W e zien ons dus genoopt over deze kwestie een enkel woord te schrijven. Daarbij kunnen we niet ontwijken te beantwoorden de nauw daarmee samenhangende vraag, of de Staatkundig Geref. Partij recht van bestaan heeft, Immers, zij is de jongste dezer twee, 'Bij hare oprichting in 1920 moeten er dus wel voorname redenen zijn geweest, die haar noopten zich los te maken van de oudste christelijk-politieke partij in ons land. Principieele redenen zelfs. ANTIREVOLUTIONAIR O M HET BEGINSEL. Wij behooren tot de Antirevolutionaire partij om de beginselen, welke die partij in haar program zegt voor te staan. Welke zijn die beginselen? Het is 't beste ze eens af te drukken, Men kan dan zelf oordeelen en ze meteen verbreiden. Want, naar het ons voorkomt, bestaat er ten aanzien van ons beginselprogram nog te veel onbekendheid. Een onbekendheid, die op haar beurt weer oorzaak is van versplintering of onthouding, Volge dan het program van beginselen der Antirev. Partij. Art, 1. De Antirevolutionaire of Christelijk-Historische richting vertegenwoordigt, voor zooveel ons land aangaat, den grondtoon van ons volkskarakter, gelijk dit, door Oranje geleid, onder invloed der Hervorming, omstreeks 1572, zijn stempel ontving; en wenscht dit, overeenkomstig den gewijzigden volkstoestand, in een vorm, die aan de behoeften van onzen tijd voldoet, te ontwikkelen. Art. 2. Noch in den volkswil, noch in de Wet, maar alleen in God vindt zij de bron van het souvereine gezag, en verwerpt mitsdien eenerzijds het beginsel van volks-souvereiniteit, terwijl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen